ευτυχώς να λες!
Μαρία Αμανατίδου
Είχα που λες ετοιμάσει ένα πολύ μεγάλο γράμμα για την Κυριακή που μας πέρασε αλλά τελευταία στιγμή αποφάσισα να μην το στείλω. Και νομίζω καλά έκανα. Με προστάτευσε η αλμύρα, η θάλασσα και οι καλοί φίλοι. Περιείχε...
όλα όσα έμαθα τον τελευταίο καιρό και κάτι μέσα μου με κράτησε να μην το κάνω. Για 2 λόγους. Ο πρώτος είναι ότι η αλήθεια δεν πουλάει στον ψηφιακό κόσμο. Αν με ρωτάς ούτε στον πραγματικό. Αν λες την αλήθεια , κανείς δεν σε συμπαθεί. Κανείς δεν σε αγοράζει. Πρέπει να την καμουφλάρεις την αλήθεια με χιούμορ, υπερβολή, σάλτσα μουστάρδα αβοκάντο κινόα σουπερ φουντς ινφλουένσερ μάρκετινγ κι άλλα τέτοια.
Ο δεύτερος λόγος ήταν ότι το γράμμα που έσβησα έβγαζε λίγο θυμό. Κι αποφάσισα ότι με ενδιαφέρει να μεταφέρω μόνο θετικά συναισθήματα εκεί έξω. Ο θυμός μου είναι προσωπικός και δεν αφορά κανένα. Το γράμμα μου θα σε έβρισκε να αναρωτιέσαι : τι στο καλό έπαθε αυτή η γυναίκα; Τι μύγα την τσίμπησε; Στα αγγλικά το λένε : what’s eating you? Τι σε τρώει; Μμμμμ ωραία ερώτηση. Για σκέψου την λίγο και να την απαντήσεις από μέσα σου. Με τον εαυτό ή την εαυτή σου.
Εγώ πάντως έψαξα να βρω κι άλλες τέτοιες εκφράσεις κι έπεσα πάνω σε διαμαντάκια. Κυρίως σε σχέση με το φαγητό. Δες εδω.
Σε άλλα νέα ευτυχώς που δεν σου έστειλα εκείνο το γράμμα γιατί έγραφα για ένα μέτριο βιβλίο που διάβασα και θα το μετάνιωνα να γράψω για ένα μέτριο βιβλίο την στιγμή που διάβασα ένα αριστούργημα πριν από 24 ώρες. Και το διάβασα μέσα σε 24 ώρες. Είχε καιρό να μου συμβεί αυτό: να μην μπορώ να κάνω τίποτα άλλο παρά να διαβάζω, την μια σελίδα μετά την άλλη μέχρι να δω τι θα γίνει. Δυο αληθινές ιστορίες , δυο άλυτα εγκλήματα, απίθανη πλοκή, ένας αφηγητής με ενσυναίσθηση και χιούμορ. Σίγουρα θα ψάξω κι άλλα βιβλία του Ευσταθιάδη. Σίγουρα! Βάζω 5 στα 5 αστέρια.
Το 2022 ο Μίνως Ευσταθιάδης παίρνει άδεια εισόδου στη φυλακή υψίστης ασφαλείας του Στράουμπινγκ στη Γερμανία για να συναντήσει έναν κρατούμενο, καταδικασμένο σε ισόβια.
Η συνέντευξη ολοκληρώνεται, αλλά κατά τη διάρκειά της αρχίζει να αποκαλύπτεται μια διαφορετική και άγνωστη υπόθεση.
Πώς μπορεί να συνδέεται η εξαφάνιση ενός κοριτσιού το 1981 στο δάσος της βαυαρικής λίμνης Άμερ με τη δολοφονία μιας γυναίκας στο πολυτελές ρετιρέ της, στο κέντρο του Μονάχου το 2006; Ο κατάδικος μεταμορφώνεται σε αφηγητή και ο συγγραφέας σε ερευνητή. Ή μήπως σε πραγματικό μάρτυρα;
Σίγουρα θα σου προτείνω και μια υπέροχη ταινία που είδα στο ΕΡΤφλιξ με πρωταγωνίστρια την Ζιλιέτ Μπινός, που υποδύεται μια συγγραφέα η οποία εισδύει στο χώρο των εργατριών και εργατών καθαριότητας σε μια υποβαθμισμένη περιοχή της Γαλλίας την περίοδο της κρίσης με σκοπό να καταγράψει την αλήθεια αυτής της ζωής. Με συγκίνησε και με έκανε να σκεφτώ και να αναθεωρήσω πολλά πράγματα.
Between Two Worlds
Ο δεύτερος λόγος ήταν ότι το γράμμα που έσβησα έβγαζε λίγο θυμό. Κι αποφάσισα ότι με ενδιαφέρει να μεταφέρω μόνο θετικά συναισθήματα εκεί έξω. Ο θυμός μου είναι προσωπικός και δεν αφορά κανένα. Το γράμμα μου θα σε έβρισκε να αναρωτιέσαι : τι στο καλό έπαθε αυτή η γυναίκα; Τι μύγα την τσίμπησε; Στα αγγλικά το λένε : what’s eating you? Τι σε τρώει; Μμμμμ ωραία ερώτηση. Για σκέψου την λίγο και να την απαντήσεις από μέσα σου. Με τον εαυτό ή την εαυτή σου.
Εγώ πάντως έψαξα να βρω κι άλλες τέτοιες εκφράσεις κι έπεσα πάνω σε διαμαντάκια. Κυρίως σε σχέση με το φαγητό. Δες εδω.
Σε άλλα νέα ευτυχώς που δεν σου έστειλα εκείνο το γράμμα γιατί έγραφα για ένα μέτριο βιβλίο που διάβασα και θα το μετάνιωνα να γράψω για ένα μέτριο βιβλίο την στιγμή που διάβασα ένα αριστούργημα πριν από 24 ώρες. Και το διάβασα μέσα σε 24 ώρες. Είχε καιρό να μου συμβεί αυτό: να μην μπορώ να κάνω τίποτα άλλο παρά να διαβάζω, την μια σελίδα μετά την άλλη μέχρι να δω τι θα γίνει. Δυο αληθινές ιστορίες , δυο άλυτα εγκλήματα, απίθανη πλοκή, ένας αφηγητής με ενσυναίσθηση και χιούμορ. Σίγουρα θα ψάξω κι άλλα βιβλία του Ευσταθιάδη. Σίγουρα! Βάζω 5 στα 5 αστέρια.
Το 2022 ο Μίνως Ευσταθιάδης παίρνει άδεια εισόδου στη φυλακή υψίστης ασφαλείας του Στράουμπινγκ στη Γερμανία για να συναντήσει έναν κρατούμενο, καταδικασμένο σε ισόβια.
Η συνέντευξη ολοκληρώνεται, αλλά κατά τη διάρκειά της αρχίζει να αποκαλύπτεται μια διαφορετική και άγνωστη υπόθεση.
Πώς μπορεί να συνδέεται η εξαφάνιση ενός κοριτσιού το 1981 στο δάσος της βαυαρικής λίμνης Άμερ με τη δολοφονία μιας γυναίκας στο πολυτελές ρετιρέ της, στο κέντρο του Μονάχου το 2006; Ο κατάδικος μεταμορφώνεται σε αφηγητή και ο συγγραφέας σε ερευνητή. Ή μήπως σε πραγματικό μάρτυρα;
Σίγουρα θα σου προτείνω και μια υπέροχη ταινία που είδα στο ΕΡΤφλιξ με πρωταγωνίστρια την Ζιλιέτ Μπινός, που υποδύεται μια συγγραφέα η οποία εισδύει στο χώρο των εργατριών και εργατών καθαριότητας σε μια υποβαθμισμένη περιοχή της Γαλλίας την περίοδο της κρίσης με σκοπό να καταγράψει την αλήθεια αυτής της ζωής. Με συγκίνησε και με έκανε να σκεφτώ και να αναθεωρήσω πολλά πράγματα.
Between Two Worlds
σε αφήνω με τους στίχους ενός αγαπημένου τραγουδιού του αγαπημένου Μάρκου Βαμβακάρη, Τα μπλε παράθυρα σου.
Γυρνούσα και σ’ αντίκριζα
ψηλά στα παραθύρια
και τότε τα καμάρωνα
τα δυο σου μαύρα φρύδια
Επήγες σ’ άλλη γειτονιά
και εγώ τρελός γυρίζω
με παίρνει το παράπονο
κι ανώφελα δακρύζω
Πού να γυρίσω να σε βρω
στη γη στην οικουμένη
που έφυγες και μ’ άφησες
με την καρδιά καμμένη
Ξενοίκιασε το σπίτι σου
και έλα στη γειτονιά σου
όπως και πριν να σε θωρώ
απ’ τα παράθυρά σου
Λατρεύω τα ρεμπέτικα και σε λίγες μέρες θα βρεθώ στη Σύρο (στην πατρίδα του Μάρκου), καλεσμένη μια υπέροχης φίλης και μιας δημιουργικής παρέας για να μιλήσω και να παρουσιάσω το τελευταίο μου βιβλίο, My HERoines - μικρές ιστορίες για μεγάλες ηρωίδες, εκδόσεις Νίκας. 13 Ιουνίου στις 8 το βράδυ σε περιμένω στο “Ιπτάμενο σύκο” στην Ερμούπολη και το Σάββατο όμως θα είμαι εκεί για σουσου και υπογραφές βιβλίων. Αν μένεις Σύρο ή έχεις φίλες/ους εκεί μοιράσου τα νέα.
Σε φιλώ
η φίλη σου
Μαρία
υσ. να θυμάσαι όταν μπαίνεις σε έναν κήπο να πηγαίνεις πάντα στο ομορφότερο λουλούδι, μην χάνεις χρόνο.
