Η λέξη έχει ετυμολογική καταγωγή από τα αρχαία ελληνικά
Είναι μία λέξη που χρησιμοποιείται από όλους μας αλλά ελάχιστοι ξέρουν να...
τη γράφουν σωστά.
Η λέξη είναι τα «συλλυπητήρια».
Είναι (κάπως πιο) εύκολο αν το σχηματοποιήσεις στο μυαλό σου σε μια σειρά, αν το θυμάσαι σαν ποιηματάκι: Δύο «ύψιλον», δύο «ήτα» και κλείσιμο με «γιώτα».
Σε κάθε περίπτωση μιλάμε για μια από τις πιο ζόρικες ελληνικές λέξεις στην ορθογραφία. Για να μάθουμε και κάτι παραπάνω, η λέξη «συλλυπητήρια» έχει ετυμολογική καταγωγή από τα αρχαία ελληνικά, είναι πολυλεκτική και αποτελείται από τα εξής: «συν» (συμπονετικά μαζί με) και «λύπη» (θλίψη). Στην ουσία πάντως είναι μεταφραστικό δάνειο από το γαλλικο condoléances. Πλάστηκε από λόγιους τον 19ο αιώνα (1871 δίνει ο Στέφανος Κουμανούδης).
Οι αρχαίοι χρησιμοποιούσαν το ρήμα «συλλυπούμαι».
Η λέξη είναι τα «συλλυπητήρια».
Είναι (κάπως πιο) εύκολο αν το σχηματοποιήσεις στο μυαλό σου σε μια σειρά, αν το θυμάσαι σαν ποιηματάκι: Δύο «ύψιλον», δύο «ήτα» και κλείσιμο με «γιώτα».
Σε κάθε περίπτωση μιλάμε για μια από τις πιο ζόρικες ελληνικές λέξεις στην ορθογραφία. Για να μάθουμε και κάτι παραπάνω, η λέξη «συλλυπητήρια» έχει ετυμολογική καταγωγή από τα αρχαία ελληνικά, είναι πολυλεκτική και αποτελείται από τα εξής: «συν» (συμπονετικά μαζί με) και «λύπη» (θλίψη). Στην ουσία πάντως είναι μεταφραστικό δάνειο από το γαλλικο condoléances. Πλάστηκε από λόγιους τον 19ο αιώνα (1871 δίνει ο Στέφανος Κουμανούδης).
Οι αρχαίοι χρησιμοποιούσαν το ρήμα «συλλυπούμαι».
