(Του Μάρκου Μπόλαρη)
Ένα δροσιστικό αγέρι
χαϊδεύει το πρόσωπο καθώς σήμανε μεσάνυχτα.
Από το ανοιχτό παράθυρο ...
ένα αστέρι φαίνεται να τρεμοπαίζει,
σαν να μου κλείνει παιχνιδιάρικα το μάτι !
Την σελήνη και τους αστέρας εις εξουσίαν της νυκτός, ψάλλει ο Δαβίδ.
Έπεσε ο καύσωνας της μέρας, παρηγοριέται
η πλάση όλη, ερπετά και πετεινά πτερωτά !
Οι λεύκες θροίζουν μ’ ανακούφιση
υποδεχόμενες κυματιστά
τις πνοές ενός αναζωογονητικού μαΐστρου.
Φύσα μαίστρο δροσερέ κι αγέρα του πελάγου
να πάς τα χαιρετίσματα στου Δράμαλη τη μάννα,
η λαϊκή μούσα συνεργεί με τον άνεμο,
στην ωραιότητα του δεκαπεντασύλλαβου του
δημώδους άσματος.
Μιά φέτα δροσερό καρπούζι από τον Σερριώτικο κάμπο, ώρα κατάπαυσης, καιρός αναψυχής ,
ένα κομμάτι τυρί φέτα απαραίτητα συνοδεύει,
λιώσαμε από την ένταση στην διάρκεια της μέρας,
ανελέητος στάθηκε ο ήλιος , ο ήλιος του Ιούλη,
η κάψα του Αλωνάρη, και τώρα,
αστροφεγγιά , μα νά , ανέτειλε ήδη η Σελήνη,
της Σελήνης της Μυτιλήνης, άδει αγαπητικά
ο Οδυσσέας του Αιγαίου , ο Ελύτης,
την ομορφιά του τόπου ανιστορώντας,
ένα πεύκο, ένα αμπέλι, μιά βάρκα τα υλικά
για την επανασυναρμολόγηση της Ελλάδας,
μιά ελιά, η θάλασσα κι ένας ουρανός,
την ωραιότητα ψάλλουμε ομοθυμαδόν ,
γιαυτό κι ο κυρ Γιάννης ο Τσαρούχης, του
Κυδωνιέως κυρ Φώτη του Κόντογλου χρηματίσας
υποτακτικός και μαθητής , με μιά σταράτη
περιγραφή , η αλήθεια πάντα ίσια είναι,
χωρίς ψευτίσματα, χωρίς φτιασιδώματα, απλή,
η Ελλάδα, λέει, το καλύτερο σκηνικό του κόσμου
είναι , μα οι Έλληνες είμαστε που στήσαμε
τούτη την φτενή κι ανούσια παράσταση,
Αχ ! μπάρμπα Γιάννη, ευτυχώς δρόσισε ,
καθαρίζει λίγο το μυαλό από την αθλιότητα
του επιπέδου των ειδήσεων των μέσων παραπληροφόρησης και προπαγάνδας,
δροσίζεται το πρόσωπο , πέρασε το μεσονύκτιο,
δροσίζεται από τις ευωδιές του πελάγου,
την δροσερή ανασεμιά του, την αρμύρα του,
Αχ ! μπάρμπα Γιάννη Μακρυγιάννη
δεν μας τάμαθες καλά, δες ο Έλληνας τι κάνει
για να ανέβηκε πιό ψηλά ,
λέω κι αυτά θα ρθούν και τ’ άλλα θα περάσουν,
μα σίγουρο είναι,
πως εάν πριν κάποιους χρόνους
είκοσι, τριάντα το πολύ, τολμούσε κάποιος
να μας πεί πως θα βιώναμε
όλη τούτη την τραγωδία που μας περιτριγυρίζει,
τούτο τον ξεπεσμό του κράτους,
τούτη την ευτέλεια των πολιτικών , τ’ ακούσατε ,
σημερινό αυτό , ο γιαλαντζί πρωθυπουργός
της χώρας, μας ενημέρωσε ότι άθλια συμφέροντα
επιχειρούν να τον εκθρονίσουν, ποιόν, αυτόν
τον λαοφίλητο και λαοπρόβλητο Δεσπότη και
Αυθέντη υμών των ελεεινών,
ποιός τάχα θα το πίστευε πως σε τέτοιο χάλι,
σε τέτοιο ξεπεσμό θα φτάναμε, ποιός θα πίστευε,
όχι , μην σας περνάει ο νούς,
μην είστε τόσο μα τόσο καχύποπτοι,
όχι, δεν κινδυνεύει να πέσει από την εξουθενωτική ακρίβεια που εξοντώνει του Έλληνες , η ακρίβεια
που οργανώνουν τα καρτέλ στην Ελλάδα,
θησαυρίζοντας παράνομα,
όχι, δεν κινδυνεύει από την διάλυση του συστήματος υγείας στην χώρα,
όχι, δεν κινδυνεύει από την κακουργηματική διαχείριση ευρωπαϊκών κονδυλίων που μοίρασε στους ολιγάρχες αντί στον Λαό,
όχι , δεν αμφισβητείται από το έγκλημα στα Τέμπη και τα κακουργήματα της συγκάλυψης ,
όχι, δεν φοβάται μήπως ανατραπεί λόγω της έλλειψης εξωτερικής πολιτικής κι απουσίας από την Βαλκανική, τον Εύξεινο, την Μεσόγειο, και της εξευτελιστικής τακτικής αφοπλισμού των νησιών αποπ αντί σε επίβουλους,
όχι, δεν αγωνιά για την ερήμωση της περιφέρειας και την διόγκωση του δημογραφικού,
όχι, δεν τον νοιάζει η απόλυτη απουσία πολιτικής για τον προκλητικό αγροδιατροφικό τομέα όπου η Ελλάδα έχει συγκριτικά πλεονεκτήματα και δυνάμεις,
όχι, δεν τον γνοιάζει η παλαίφατη Μονη του Σινά
που εδώ και χίλιους πεντακόσιους χρόνους όριο Πολιτισμού υπάρχει στο Θεοβάδιστο όρος,
όχι, δεν του καίγεται καρφί για την πολυτίμητη Ελληνική Γλώσσα και τον Πολιτισμό
της διαχρονίας μας, άλλωστε μας έπεισε,
με το ιδιόγραφο εν Αγίω Όρει σημρίωμά του, ότι εγκρατής υπάρχει της γλώσσας μας , ο παντέρμος,
όχι, δεν νοιάζεται για τους Έλληνες όπου γής , για τον ομφάλιο λώρο με την πατρίδα και τις συνέργειες,
Φύσα αεράκι , Φύσα με ,
να πάρει ανάσα η ψυχή μου,
δεν μας φτάνει ο καύσωνας που μας εξουθενώνει,
είναι και τούτη η λαίλαπα της δήθεν πολιτικής,
όχι, αδέρφια, δεν τον πληγώνει ότι η κακουργηματική επιδρομή στα ευρωπαϊκά κονδύλια του ΟΠΕΚΕΠΕ ήταν όλοι οι σωματοφύλακες του, άρα ο ίδιος,
αναισχύντως , επιχειρεί τον απόλυτο εμπαιγμό,
τα συμφέροντα, τάχα το διώκουν, ποιοί ;
οργανώνονται για να ρίξουν από τον θώκο
τον έντρομο, αυτόν που πλέον δεν τον σώζουν
οι από την ΕΥΠ παρακολουθήσεις αντιπάλων,
αφού βρέθηκε το σύστημά του παρακολουθούμενο
από τους Ευρωπαίους,
αυτόν που απαξίωσε επιδεικτικά να γυρίσει να τον δεί ο Αμετικανός Πρόεδρος Τράμπ, τι θρήνος,
εμπεσείται ο λεβέντης , το λοιπόν , λάκκον ώρυξεν και εμπεσείται εις βόθρον όν ειργάσατο,
στον βόθρο που αυτός έσκαψε θα πέσει
του κύκλου τα γυρίσματα , παλικάρι μου,
ετσά τραγουδεί ο Ερωτόκριτος , του κύκλου,
μυρωδιές από νυχτολούλουδο, ριπές ριπές,
καταπώς του ανέμου οι πνοές,
αδέρφια, σε κατάντημα μέγα φτάσαμε ,
μα έγνοια σας , η κλεψύδρα της κλεπτοκρατίας
αδειάζει , τι λέγω, ήδη άδειασε ,
ξεκαρεκλοποδαρώθηκε, όπως ο παιδικός γλωσσοδέτης μας κληροδοτήθηκε ,
εξελίξεις έρχονται , μην ξαφνιαστείτε
εάν από το τραίνο ιδείτε να εκπαραθυρώνουν
τον ιθύνοντα νού και την σωματοφυλακή του,
δικαιούται , ναι , δικαιούται η Ελλάδα,
δικαιούνται οι Έλληνες
άλλης πορείας , άλλης πολιτικής
με αξιοπρέπεια !
Τον νού σας !
ΥΓ
Ο ζωγραφικός πίνακας ποίημα υπάρχει των χειρών του εξαίρετου κυρ Νίκου -Γαβριήλ Πεντζίκη, πεζογράφου άμα τε και ζωγράφου, Θεσσαλονικέως!
