Νότης Μαριάς, Καθηγητής Θεσμών της ΕΕ στο Πανεπιστήμιο Κρήτης, πρώην Ευρωβουλευτής και Βουλευτής Ηρακλείου, notismarias@gmail.com
Στο άρθρο μας την προηγούμενη εβδομάδα από τη στήλη αυτή με τίτλο «πως και γιατί τελικά η...
Κρήτη μετατράπηκε σε νέα Λαμπεντούζα» πέραν των άλλων επισημάναμε ότι ήρθε η ώρα να εφαρμοστεί και στην περίπτωση όσων προσφύγων καταφτάνουν από τη Λιβύη στην Κρήτη, η λύση η οποία δόθηκε ήδη εδώ και τρία χρόνια για τους Ουκρανούς πρόσφυγες που βρίσκονται σήμερα στην ΕΕ και οι οποίοι σύμφωνα με πρόσφατα στοιχεία ανέρχονται σε 4,3 εκατομμύρια εκ των οποίων 32.805 φιλοξενούνται στην Ελλάδα (www.businessnews.gr10/3/2025).
Αυτή την Πρόταση-λύση είχαμε την ευκαιρία να την αναλύσουμε και σε ομιλία μας προ διετίας σε συνέδριο που διοργάνωσε η Περιφέρεια Κρήτης στο Ρέθυμνο στις 20 Ιουνίου 2023 για τους πρόσφυγες (www.notismarias.gr 3/7/2023).
Η λύση αυτή στηρίζεται στην Οδηγία 2001/55/ΕΚ που εκδόθηκε μετά την οδυνηρή εμπειρία της Ευρώπης λόγω των χιλιάδων εκτοπισθέντων με αφορμή τον Πόλεμο στην πρώην Γιουγκοσλαβία στη δεκαετία του 1990.Ένα Πόλεμο για τον οποίο το ΝΑΤΟ και η ΕΕ φέρουν τεράστιες ευθύνες καθώς με την πολιτική τους και υπό την καθοδήγηση ΗΠΑ και Γερμανίας οδήγησαν στη διάλυση της πρώην Γιουγκοσλαβίαςμε αποτέλεσμα να πλημμυρίσουν με πρόσφυγες η Γερμανία αλλά και άλλες χώρες της ΕΕ.
Η κατάσταση αυτή σύμφωνα με το Προοίμιο της Οδηγίας 2001/55/ΕΚ οδήγησε τότε την ΕΕ στο να προχωρήσει στη θέσπιση κανόνων «σχετικά με την πρόσβαση στη διαδικασία ασύλου στο πλαίσιο της προσωρινής προστασίας που παρέχεται σε περίπτωση μαζικής εισροής εκτοπισθέντων». Για τον λόγο αυτόν μάλιστα κρίθηκε ότι θα έπρεπε «να προβλεφθεί ένας μηχανισμός αλληλεγγύης για να συμβάλλει στην επίτευξη της δίκαιης κατανομής των βαρών μεταξύ κρατών μελών όσον αφορά την υποδοχή σε περίπτωση μαζικής συρροής εκτοπισθέντων και την αντιμετώπιση των συνεπειών αυτής της υποδοχής».
Επιπλέον στο άρθρο 12 της Οδηγίας 2001/55/ΕΚ προβλέπεται ότι «τα κράτη μέλη παρέχουν, για μια περίοδο που δεν υπερβαίνει την περίοδο προσωρινής προστασίας, το δικαίωμα, στα άτομα που απολαύουν προσωρινής προστασίας, να ασκούν μισθωτή ή ανεξάρτητη δραστηριότητα, τηρουμένων των κανόνων που εφαρμόζονται στο επάγγελμα, καθώς και δραστηριότητες, όπως εκπαιδευτικά προγράμματα για ενήλικες, επαγγελματική κατάρτιση και πρακτική εξάσκηση».
Στο πλαίσιο αυτό στις 4 Μαρτίου 2022 με αφορμή τον Πόλεμο στην Ουκρανία το Συμβούλιο της ΕΕ εξέδωσε την υπ΄ αρίθμ, 2022/382 Εκτελεστική του Απόφαση με την οποία διαπίστωσε «την ύπαρξη μαζικής εισροής εκτοπισθέντων από την Ουκρανία κατά την έννοια του άρθρου 5 της Οδηγίας 2001/55/ΕΚ» γεγονός που είχε «ως αποτέλεσμα την εφαρμογή προσωρινής προστασίας».
Με βάση λοιπόν το εν λόγω νομοθετικό πλαίσιο της Οδηγίας 2001/55/ΕΚ η παραπάνω υπ΄ αρίθμ, 2022/382 Εκτελεστική Απόφαση του Συμβουλίου για τους Ουκρανούς εκτοπισθέντες πέραν των άλλων προβλέπει ότι «οι Ουκρανοί υπήκοοι, ως απαλλαγμένοι από την υποχρέωση θεώρησης, έχουν το δικαίωμα να μετακινούνται ελεύθερα εντός της Ένωσης μετά την είσοδό τους στο έδαφός της για περίοδο 90 ημερών. Σε αυτή τη βάση, είναι σε θέση να επιλέξουν το κράτος μέλος στο οποίο επιθυμούν να απολαύουν των δικαιωμάτων που απορρέουν από την προσωρινή προστασία και να επανενωθούν με την οικογένειά τους και τους φίλους τους στα σημαντικά δίκτυα διασποράς που υπάρχουν σήμερα σε ολόκληρη την Ένωση. Στην πράξη, αυτή η δυνατότητα θα διευκολύνει την εξισορρόπηση των προσπαθειών μεταξύ κρατών μελών, μειώνοντας, με τον τρόπο αυτό, την πίεση στα εθνικά συστήματα υποδοχής. Μόλις ένα κράτος μέλος εκδώσει άδεια διαμονής σύμφωνα με την Οδηγία 2001/55/ΕΚ, το άτομο που απολαύει προσωρινής προστασίας, ενώ έχει το δικαίωμα να μετακινείται εντός της Ένωσης για 90 ημέρες εντός περιόδου 180 ημερών, θα πρέπει να μπορεί να κάνει χρήση των δικαιωμάτων που απορρέουν από την προσωρινή προστασία μόνο στο κράτος μέλος που εξέδωσε την άδεια διαμονής. Αυτό δεν θα πρέπει να θίγει τη δυνατότητα κράτους μέλους να αποφασίσει να χορηγήσει ανά πάσα στιγμή άδεια διαμονής σε πρόσωπα που απολαύουν προσωρινής προστασίας δυνάμει της παρούσας απόφασης».
Σε εκτέλεση λοιπόν της εν λόγω Εκτελεστικής Απόφασης του Συμβουλίου της ΕΕ 4,3 εκατομμύρια Ουκρανοί εκτοπισμένες φιλοξενούνται ήδη στην ΕΕ των 450 εκατομμυρίων κατοίκων χωρίς να έχουν δημιουργηθεί ιδιαίτερα προβλήματα. Πολύ δε περισσότερο δεν έχουμε δημιουργία hotspots, ενώ η Πολωνία, η Ουγγαρία, η Σλοβακία και η Ρουμανία που γειτνιάζουν με την Ουκρανία δεν έχουν μετατραπεί σε αποθήκη ψυχών όπως έχει συμβεί με Ελλάδα, Ιταλία και Ισπανία όπου εφαρμόζεται το περίφημο Δουβλίνο 3 με αποτέλεσμα εκατομμύρια αιτούντες άσυλο να έχουν εγκλωβιστεί στις χώρες αυτές.
Και ενώ με αφορμή τον Πόλεμο στην Ουκρανία έχουμε μια δίκαιη κατανομή 4,3 εκατομμυρίων Ουκρανών προσφύγων σε όλες τις χώρες της ΕΕ,δεν συμβαίνει πλέον το ίδιο και με τους πρόσφυγες που καταφτάνουν στην Κρήτη προερχόμενοι είτε από το Σουδάν, όπου μαίνεται ο εμφύλιος πόλεμος, είτε από άλλες εμπόλεμες περιοχές της Αφρικής.
Γιατί άραγε;
Αυτή την Πρόταση-λύση είχαμε την ευκαιρία να την αναλύσουμε και σε ομιλία μας προ διετίας σε συνέδριο που διοργάνωσε η Περιφέρεια Κρήτης στο Ρέθυμνο στις 20 Ιουνίου 2023 για τους πρόσφυγες (www.notismarias.gr 3/7/2023).
Η λύση αυτή στηρίζεται στην Οδηγία 2001/55/ΕΚ που εκδόθηκε μετά την οδυνηρή εμπειρία της Ευρώπης λόγω των χιλιάδων εκτοπισθέντων με αφορμή τον Πόλεμο στην πρώην Γιουγκοσλαβία στη δεκαετία του 1990.Ένα Πόλεμο για τον οποίο το ΝΑΤΟ και η ΕΕ φέρουν τεράστιες ευθύνες καθώς με την πολιτική τους και υπό την καθοδήγηση ΗΠΑ και Γερμανίας οδήγησαν στη διάλυση της πρώην Γιουγκοσλαβίαςμε αποτέλεσμα να πλημμυρίσουν με πρόσφυγες η Γερμανία αλλά και άλλες χώρες της ΕΕ.
Η κατάσταση αυτή σύμφωνα με το Προοίμιο της Οδηγίας 2001/55/ΕΚ οδήγησε τότε την ΕΕ στο να προχωρήσει στη θέσπιση κανόνων «σχετικά με την πρόσβαση στη διαδικασία ασύλου στο πλαίσιο της προσωρινής προστασίας που παρέχεται σε περίπτωση μαζικής εισροής εκτοπισθέντων». Για τον λόγο αυτόν μάλιστα κρίθηκε ότι θα έπρεπε «να προβλεφθεί ένας μηχανισμός αλληλεγγύης για να συμβάλλει στην επίτευξη της δίκαιης κατανομής των βαρών μεταξύ κρατών μελών όσον αφορά την υποδοχή σε περίπτωση μαζικής συρροής εκτοπισθέντων και την αντιμετώπιση των συνεπειών αυτής της υποδοχής».
Επιπλέον στο άρθρο 12 της Οδηγίας 2001/55/ΕΚ προβλέπεται ότι «τα κράτη μέλη παρέχουν, για μια περίοδο που δεν υπερβαίνει την περίοδο προσωρινής προστασίας, το δικαίωμα, στα άτομα που απολαύουν προσωρινής προστασίας, να ασκούν μισθωτή ή ανεξάρτητη δραστηριότητα, τηρουμένων των κανόνων που εφαρμόζονται στο επάγγελμα, καθώς και δραστηριότητες, όπως εκπαιδευτικά προγράμματα για ενήλικες, επαγγελματική κατάρτιση και πρακτική εξάσκηση».
Στο πλαίσιο αυτό στις 4 Μαρτίου 2022 με αφορμή τον Πόλεμο στην Ουκρανία το Συμβούλιο της ΕΕ εξέδωσε την υπ΄ αρίθμ, 2022/382 Εκτελεστική του Απόφαση με την οποία διαπίστωσε «την ύπαρξη μαζικής εισροής εκτοπισθέντων από την Ουκρανία κατά την έννοια του άρθρου 5 της Οδηγίας 2001/55/ΕΚ» γεγονός που είχε «ως αποτέλεσμα την εφαρμογή προσωρινής προστασίας».
Με βάση λοιπόν το εν λόγω νομοθετικό πλαίσιο της Οδηγίας 2001/55/ΕΚ η παραπάνω υπ΄ αρίθμ, 2022/382 Εκτελεστική Απόφαση του Συμβουλίου για τους Ουκρανούς εκτοπισθέντες πέραν των άλλων προβλέπει ότι «οι Ουκρανοί υπήκοοι, ως απαλλαγμένοι από την υποχρέωση θεώρησης, έχουν το δικαίωμα να μετακινούνται ελεύθερα εντός της Ένωσης μετά την είσοδό τους στο έδαφός της για περίοδο 90 ημερών. Σε αυτή τη βάση, είναι σε θέση να επιλέξουν το κράτος μέλος στο οποίο επιθυμούν να απολαύουν των δικαιωμάτων που απορρέουν από την προσωρινή προστασία και να επανενωθούν με την οικογένειά τους και τους φίλους τους στα σημαντικά δίκτυα διασποράς που υπάρχουν σήμερα σε ολόκληρη την Ένωση. Στην πράξη, αυτή η δυνατότητα θα διευκολύνει την εξισορρόπηση των προσπαθειών μεταξύ κρατών μελών, μειώνοντας, με τον τρόπο αυτό, την πίεση στα εθνικά συστήματα υποδοχής. Μόλις ένα κράτος μέλος εκδώσει άδεια διαμονής σύμφωνα με την Οδηγία 2001/55/ΕΚ, το άτομο που απολαύει προσωρινής προστασίας, ενώ έχει το δικαίωμα να μετακινείται εντός της Ένωσης για 90 ημέρες εντός περιόδου 180 ημερών, θα πρέπει να μπορεί να κάνει χρήση των δικαιωμάτων που απορρέουν από την προσωρινή προστασία μόνο στο κράτος μέλος που εξέδωσε την άδεια διαμονής. Αυτό δεν θα πρέπει να θίγει τη δυνατότητα κράτους μέλους να αποφασίσει να χορηγήσει ανά πάσα στιγμή άδεια διαμονής σε πρόσωπα που απολαύουν προσωρινής προστασίας δυνάμει της παρούσας απόφασης».
Σε εκτέλεση λοιπόν της εν λόγω Εκτελεστικής Απόφασης του Συμβουλίου της ΕΕ 4,3 εκατομμύρια Ουκρανοί εκτοπισμένες φιλοξενούνται ήδη στην ΕΕ των 450 εκατομμυρίων κατοίκων χωρίς να έχουν δημιουργηθεί ιδιαίτερα προβλήματα. Πολύ δε περισσότερο δεν έχουμε δημιουργία hotspots, ενώ η Πολωνία, η Ουγγαρία, η Σλοβακία και η Ρουμανία που γειτνιάζουν με την Ουκρανία δεν έχουν μετατραπεί σε αποθήκη ψυχών όπως έχει συμβεί με Ελλάδα, Ιταλία και Ισπανία όπου εφαρμόζεται το περίφημο Δουβλίνο 3 με αποτέλεσμα εκατομμύρια αιτούντες άσυλο να έχουν εγκλωβιστεί στις χώρες αυτές.
Και ενώ με αφορμή τον Πόλεμο στην Ουκρανία έχουμε μια δίκαιη κατανομή 4,3 εκατομμυρίων Ουκρανών προσφύγων σε όλες τις χώρες της ΕΕ,δεν συμβαίνει πλέον το ίδιο και με τους πρόσφυγες που καταφτάνουν στην Κρήτη προερχόμενοι είτε από το Σουδάν, όπου μαίνεται ο εμφύλιος πόλεμος, είτε από άλλες εμπόλεμες περιοχές της Αφρικής.
Γιατί άραγε;
