Ένα πραγματικά διψασμένο και αγωνιώδες ακροατήριο περίμενε από νωρίς την παρουσίαση του νέου ΒΙΒΛΙΟΥ για τον μεγάλο Στέλιο Καζαντζίδη με κύριο τίτλο και νόημα ¨δεν με σβήνει κανένας¨.
Το πολύ όμορφο φυσικό περιβάλλον ανάμεσα στη Θάλασσα του Θερμαϊκού και στον Ολυμπο και στα Πιέρια, που όσο έπεφτε ο Ηλιος γινόταν ειδυλλιακό, ήταν...
αυτό που ταίριαζε απόλυτα σε μια τέτοια λογοπνευματική βραδιά. Ο Αμπελώνας φέρνει τα κρασιά και το κρασί τη χάρη.
Η κ. Στέλλα Μαντουλίδου ως Οικοδέσποινα παρουσίασε τους Συντελεστές της βραδιάς και με πολύ απλά λόγια μας έβαλε στο νόημα της Εκδήλωσης. Βασικοί συντελεστές στην παρουσίαση οι γνωστοί στο Πανελλήνιο κκ Γιώργος Λιάνης και Σάββας Καλεντερίδης και κύριος ομιλητής ο καλός γνώστης του Ελληνικού τραγουδιού κ Κώστας Μπαλαχούτης.
Ακούστηκαν πολλά για τον αείμνηστο Στέλιο Καζαντζίδη, πολλά που τελικά ήταν λίγα. Μια Ιστορία που αγγίζει τον Θρύλο, ένα Θρύλος που άγγιξε τις ψυχές όλων των Ελλήνων. Μια φωνή που τραγούδησε τον ανθρώπινο καϋμό, την φτώχεια, την αδικία, την πίκρα, την δυστυχία. Μια φωνή που ακούστηκε σε όλα τα πλάτη της γης. Φωνή κράμα από ήχους παραδοσιακούς, νότες σύγχρονων ακουσμάτων, υπόβαθρο βυζαντινής μουσικής, με λυγμό του βαθύ πόνου, με το ζωντάνεμα του ηθικού, με την ελπίδα του λυτρωμού. Μια φωνή για όλες τις στιγμές αλλά κυρίως που γιάτρευε την ανθρώπινη ψυχή.
Η γεύση των υπέροχων κρασιών και τα εδέσματα που προσφέρθηκαν ευγενικά στους παρόντες της βραδιάς ήταν το επιστέγασμα ώστε η εκδήλωση να μείνει αξέχαστη.
Η κ. Στέλλα Μαντουλίδου ως Οικοδέσποινα παρουσίασε τους Συντελεστές της βραδιάς και με πολύ απλά λόγια μας έβαλε στο νόημα της Εκδήλωσης. Βασικοί συντελεστές στην παρουσίαση οι γνωστοί στο Πανελλήνιο κκ Γιώργος Λιάνης και Σάββας Καλεντερίδης και κύριος ομιλητής ο καλός γνώστης του Ελληνικού τραγουδιού κ Κώστας Μπαλαχούτης.
Ακούστηκαν πολλά για τον αείμνηστο Στέλιο Καζαντζίδη, πολλά που τελικά ήταν λίγα. Μια Ιστορία που αγγίζει τον Θρύλο, ένα Θρύλος που άγγιξε τις ψυχές όλων των Ελλήνων. Μια φωνή που τραγούδησε τον ανθρώπινο καϋμό, την φτώχεια, την αδικία, την πίκρα, την δυστυχία. Μια φωνή που ακούστηκε σε όλα τα πλάτη της γης. Φωνή κράμα από ήχους παραδοσιακούς, νότες σύγχρονων ακουσμάτων, υπόβαθρο βυζαντινής μουσικής, με λυγμό του βαθύ πόνου, με το ζωντάνεμα του ηθικού, με την ελπίδα του λυτρωμού. Μια φωνή για όλες τις στιγμές αλλά κυρίως που γιάτρευε την ανθρώπινη ψυχή.
Η γεύση των υπέροχων κρασιών και τα εδέσματα που προσφέρθηκαν ευγενικά στους παρόντες της βραδιάς ήταν το επιστέγασμα ώστε η εκδήλωση να μείνει αξέχαστη.
