σε αυτόν τον καύσωνα εξελίξεων, λοιπόν, ένα παρασκήνιο με άρωμα Βρυξελλών και Παρισιού ξετυλίγεται, σε μια εμφανή προσπάθεια διάσωσης των αποτυχημένων μέσω ανακύκλωσης της παρακμής...
Η Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν ετοιμάζεται, συγκεκριμένα, να κατέβει από το βάθρο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, ενώ ο Εμανουέλ Μακρόν εμφανίζεται έτοιμος να πάρει τη σκυτάλη, «δραπετεύοντας» από μια Γαλλία που την έφερε στο χείλος του γκρεμού. Τα σχετικά δημοσιεύματα, με πληροφορίες για το παρασκήνιο, κάνουν ήδη την εμφάνισή τους σε ξένα μέσα ενημέρωσης...
Η δεύτερη θητεία της φον ντερ Λάιεν λήγει το 2029, αλλά μπορεί να εγκαταλείψει την προεδρία της Κομισιόν πολύ νωρίτερα, καθώς ο Γερμανός καγκελάριος και επικεφαλής του CDU, Φρίντριχ Μερτς, τη θέλει ως υποψήφια για την προεδρία της Γερμανίας τον Φεβρουάριο του 2027. Δηλαδή, σε περίπου ενάμιση χρόνο...
Αν και, κατά γενική ομολογία, είναι η πιο αποτυχημένη —και με μεγάλες σκιές, ακόμη και οικονομικών σκανδάλων— επικεφαλής της Κομισιόν, το σκηνικό στήνεται προσεκτικά: αποχωρεί «με τιμές» και αναλαμβάνει μια θέση-σύμβολο (που θα καταλάβει μάλιστα για πρώτη φορά γυναίκα), αφήνοντας κενή την καρέκλα του πιο ισχυρού θεσμικού πόστου της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Γι’ αυτήν προαλείφεται ένας άλλος αποτυχημένος...
Ο Μακρόν, εφόσον αντέξει έως τότε —και με τη Μαρίν Λεπέν να προβάρει ήδη προεδρικό ταγέρ— αναζητά «πολιτικό καταφύγιο» για την επόμενη ημέρα. Το Μέγαρο των Ηλυσίων θα πρέπει να το εγκαταλείψει οριστικά, το αργότερο, τον Μάιο του 2027, καθώς ολοκληρώνεται η δεύτερη θητεία του. Ο ίδιος, αντί για τα αζήτητα της Ιστορίας όπου είναι η θέση του, επιδιώκει να παραμείνει στο ευρωπαϊκό προσκήνιο, με ακόμα περισσότερη ισχύ.
Οι συγκυρίες δείχνουν να ευνοούν το σενάριο: ο νέος πρόεδρος της Γερμανίας θα εκλεγεί από ειδικό εκλεκτορικό σώμα στις αρχές του 2027, η φον ντερ Λάιεν θα μπορούσε να φύγει από τις Βρυξέλλες και να μετακομίσει στο Βερολίνο, και ο Μακρόν να αναλάβει την ηγεσία της Επιτροπής λίγο μετά, με δυνατότητα δύο θητειών που θα του έδιναν ουσιαστικά το «τιμόνι» της ΕΕ έως και το 2039!
Άλλωστε, το 2019 ήταν εκείνος που έπαιξε τον κρίσιμο ρόλο για την εκλογή της Ούρσουλας στην Κομισιόν, επειδή η Μέρκελ δεν μπορούσε να προωθήσει ενεργά την προστατευόμενή της λόγω των αντιρρήσεων των (κυβερνητικών εταίρων της) Σοσιαλδημοκρατών. Τώρα, λένε τα ευρωπαϊκά παρασκήνια, ήρθε η ώρα να «ξεπληρωθεί» το γραμμάτιο...
Είναι ένα παιχνίδι εξουσίας, όντως φιλόδοξο. Μένει να φανεί αν θα αποδειχθεί και ρεαλιστικό και εάν η παλαιά πολιτική φρουρά με τις ίντριγκες κορυφής θα καταφέρει να ανακόψει τη θύελλα που έρχεται από τη βάση των ευρωπαϊκών κοινωνιών...
Ο ΚΟΡΙΟΣ
