ü ο αγαπητός καθηγητής που άφησε πια πίνακες και κιμωλίες
ü ο Φυσικός που ήξερε να βάζει τους μαθητές στον χορό της γνώσης
ü ο Θρύλος των Μαθητικών Φροντιστηρίων στην Βόρεια Πιερία
1. Κύριε Αγγελίδη πληροφορηθήκαμε ότι ανήκετε πια σε μιαν άλλη μεγάλη Οικογέ-νεια, Συνταξιούχος Εκπαιδευτικός. Να αναφερθούμε πιο αναλυτικά;
Ευχαριστώ πολύ για το ενδιαφέρον και την τιμή που μου κάνετε.
Μπορούμε να πούμε ότι θέλετε, φροντίστε όμως να τελειώσετε εσείς την κουβέντα. Αν το αφήσετε σε μένα δεν θα το πετύχουμε.
Από την 01-07-25 ταξιδεύω πλέον με άλλο τραίνο. Μοιραίος ο Σταθμός της μετεπιβίβα-σης αλλά όσο και να ήθελα να αποφύγω αυτή την στιγμή δεν το κατάφερα. Ο χρόνος μόνο αυξάνει, η ανθρώπινη ζωή είναι ένας σκληρός μονόδρομος.
2. Χαρούμενος ή λυπημένος; κάνετε μια καινούργια αρχή.
Λυπημένος και πολύ μάλιστα. Ξεριζώνεσαι από μια καθημερινότητα που κράτησε πάνω από 45 χρόνια με δεδομένο ότι άρχισα να διδάσκω σε Φροντιστηριακά Μαθήματα από το 2ο έτος των Φοιτητικών χρόνων. Αμέτρητες ώρες, πολλές επαφές, πάμπολλες εμπειρίες, δυσκολίες αλλά και ευχάριστες εκπλήξεις. Συνεχής κυματισμός από σκέψεις, συναισθήματα, συμπεράσματα, ανατροπές. Ενιωθα συνέχεια την πίεση να προσέχω την πυξίδα της δουλειάς μου, να μην ξεφύγω από την ρότα, να μην ξεχάσω τον στόχο.
Η καινούργια αρχή δεν είναι αρχή για μια περίοδο που μπορεί να σε ενθουσιάσει, η νέα περίοδος δεν είναι παραγωγική. Ως Φυσικός δεν βλέπω το ποτήρι μισογεμάτο πια, αλλά το βλέπω μισοάδειο. Το μισοάδειο δεν σε αφήνει να εφησυχάσεις, να ηρεμήσεις.
3. Από όσα άκουσα διαβλέπω ότι αγαπούσατε πολύ την δουλειά σας;
Ναι. Δεν μετάνιωσα που έγινα εκπαιδευτικός, ούτε που σπούδασα την Φυσική. Ηταν προσωπικό μεράκι, αναγνωρίζω όμως ότι ήμουν και τυχερός. Αν στις Εισαγωικές Εξετά-σεις κάτι δεν πήγαινε καλά, σήμερα θα ήμουν σε άλλη δουλειά. Προσωπική επιμονή και τύχη συνετέλεσαν να νιώθω ευτυχισμένος σε αυτόν τον τομέα της ζωής.
Είχα τύχη να σπουδάσω ΦΥΣΙΚΗ (ΑΠΘ), επιστήμη χωρίς τέλος. Εδωσα απάντηση σε ερω-
τήματα υπαρξιακά, γνωρίζω πως λειτουργεί το κινητό τηλέφωνο, δεν απορώ πώς πετά το
αεροπλάνο, ξέρω γιατί δεν σβήνει η φωτιά όταν την φυσάμε, σχεδόν ξέρω ¨πώς¨ ζω.
Οι Νόμοι της Φυσικής είναι σταθεροί. Δεν είχα ανάγκη για νέα γνώση και στόχευα μόνι
μα στο να βρίσκω μεθόδους για καλύτερη διδασκαλία και να δίνω στους μαθητές μου
ύλη εύπεπτη. Εφάρμοζα συστηματικά το ¨ ουκ εν τω πολλώ το εύ ¨.
4. Είπατε για 45 χρόνια δουλειάς;
Δεν είναι υπερβολή. Από το 2ο έτος στα Φοιτητικά χρόνια, περίοδος 1978, Θεσσαλονίκη στην περιοχή της ΣΧΟΛΗΣ ΤΥΦΛΩΝ. Πρώτος μου Μαθητής, ένας μαθητής της Β΄ Γυμνα-σίου που προσπαθεί με αγωνία να μάθει τις Πράξεις με Κλάσματα και τις Α/βάθμιες Εξισώσεις (δεν μπορούσε να εξοικειωθεί με τη χρήση των γραμμάτων στα Μαθηματικά).
Βέβαια δεν πρέπει να ξεχάσω και τις φορές που όταν ήμουν μαθητής στην Β΄ Γυμνασίου καλούσα τα παιδιά της γειτονιάς από την Α΄ Γυμνασίου. Εκανα μάθημα σε αυτοσχέδιο Πίνακα 80Χ50 από ξεχασμένο σκεβρωμένο κομμάτι Ξύλοτέξ που έβαψα μόνος και σε ότι χρώμα περίσσευμα είχα εντοπίσει στα ράφια της αποθήκης (γκρι).
Αφού πήρα Πτυχίο και ενώ ήμουν ακόμη Στρατιώτης στην 110 ΠΜ έκανα Μαθήματα το ΣαββατοΚύριακο στο Αιγίνιο. Τελειώνοντας τη θητεία (1984) ζητώ δουλειά σε Κεντρικό Φροντιστήριο της Θεσσαλονίκης. Ο Διευθυντής χαμογελώντας με αποθάρρυνε λέγοντας ότι εδώ εργάζονται καθηγητές κάποιας ηλικίας (>45), ¨κ Αγγελίδη είστε νέος και θα φαίνεστε σαν μαθητής¨. Απογοητεύομαι, φεύγω άπραγος στο Χωριό.
Ο ταξιτζής της διαδρομής αφού άκουσε την εξέλιξη μου συμβουλεύει να ανοίξω Φροντι-στήριο στο Αιγίνιο. ¨Εκεί σε γνωρίζουν, θα σε εμπιστευτούν ευκολότερα¨, τόνισε.
Τον Σεπτέμβριο του 1984 λειτουργεί το δικό μου Φροντιστήριο ΜΕ στο Αιγίνιο. Ραγδαία και μη αναμενόμενη εξέλιξη. Από τρεις ενοικιαζόμενες Αίθουσες διάσπαρτες σε 3 δια-φορετικά κτίρια πέριξ της Κεντρικής Πλατείας πάμε σε έναν ιδιόκτητο πλέον χώρο, πιο οργανωμένο και σε ένα πολύ όμορφο περιβάλλον.
Δεν είχα φανταστεί τέτοια πορεία. Συνεργάζομαι και με άλλους Καθηγητές της περιοχής (Καλύβας Γ, Λιόλιος Β, Σολοποτιάς Θ, Μητσόπουλος Θ, Παυλίδου Μ, Αγγέλου Α) και φτά-νουμε σε μεγάλες επιτυχίες με μαθητές μας να πετυχαίνουν σε ΑΕΙ και ΤΕΙ.
Η δεκαετία του ΄80 είναι η εποχή των Φροντιστηρίων ¨Αγγελου Αγγελίδη¨ για την Βόρεια Πιερία. Όσοι ξένοι Επιχειρηματίες προσπάθησαν να δουλέψουν στο Αιγίνιο, δοκίμαζαν και πολύ σύντομα εγκατέλειπαν την προσπάθεια.
Το 1991 έρχεται ο Διορισμός μου ως Δημόσιος Εκπαιδευτικός στο ακριτικό Καστελλό-ριζο. Το δίλλημα είναι τεράστιο. Από την μία μια ήδη καλοστημένη Επιχείρηση που αποδίδει στο maximum και από την άλλη μια και μοναδική πρόκληση-ευκαιρία για να αποκτήσεις θέση στο Δημόσιο Σχολείο. Όμως πρέπει να αποφασίσεις ο ίδιος και μόνο ο ίδιος. Προτίμησα την πιο ήρεμη διαδρομή που θα έχει ανθρώπινα ωράρια εργασίας και δυνατότητα προγραμματισμού ατομικών ή οικογενειακών δραστηριοτήτων. Συγκρού-στηκα πολύ με το δέλεαρ του πλουτισμού, επέλεξα τελικά τον λιτό και ήρεμο δρόμο.
Καστελόριζο, Ρόδος, Εδεσσα, Κολυνδρός, Κατερίνη. Μια πορεία 34 ετών στο Δημόσιο Σχολείο, σε διάφορες θέσεις (Υπεύθυνος Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης Δωδεκανήσων, Γραμματέας ΙΕΚ Κατερίνης, διδάσκων Φυσικός, Διευθυντής Γυμνασίου Περίστασης, Διευθυντής Εσπερινού ΓΕΛ Κατερίνης). Τα χρόνια πέρασαν, πολλές εμπειρίες, άπειρες αναμνήσεις. Ηρθε η ώρα της Συνταξιοδότησης, καλή ώρα αλλά δύσκολη αλλαγή.
5. Ακουσα για ¨θρύλο των Φροντιστηρίων¨ στη Βόρεια Πιερία, τί σημαίνει ;
Το ¨θρύλος¨ ίσως να αγγίζει την υπερβολή. Όμως το που ήταν σχεδόν μονοπώλιο και πιο
δημοφιλή Φροντιστήρια για τους μαθητές όλων των χωριών στη Βόρεια Πιερία, αλήθεια.
Οι σχέσεις με τους μαθητές μας ήταν ιδανικές.
Η επιτυχία ήταν συλλογική. Δεν υπήρξαμε ψυχροί επαγγελματίες. Όλοι οι καθηγητές ήμασταν οι γνωστοί, οι γείτονες, οι φίλοι με τους μαθητές και τους γονείς. Η οικονομία σε μια επαρχιακή και μάλιστα αγροτική περιοχή δεν είναι πάντοτε σε υψηλό επίπεδο. Γνωρίζαμε την οικονομική κατάσταση σχεδόν κάθε οικογένειας. Ετσι προσωπικά αλλά και με τους συνεργαζόμενους καθηγητές δεν στερήσαμε Φροντιστηριακό Μάθημα από κανέναν μαθητή, αρκεί ο μαθητής να είχε όρεξη και καλή συμπεριφορά. Πολλές φορές δουλέψαμε Τμήμα ασύμφορο, μετά από συνεννόηση των διδασκόντων. Δεν απομακρύ-νθηκε ποτέ μαθητής όσο και να ήταν το οφειλόμενο ποσό. Ημουν της Αρχής ότι ¨δεν πρέπει τα παιδιά να πληρώνουν ξένες αμαρτίες¨. Συντονιστήκαμε καλά όλοι οι εργαζό-μενοι και ήμασταν ευχαριστημένοι μη έχοντας παράλογες οικονομικές απαιτήσεις. Δεν είχαμε αντιδικίες, ούτε προστριβές, διατηρούμε και σήμερα ακόμη πολύ καλές φιλικές και οικογενειακές σχέσεις.
6. Δουλέψατε και σε Ιδιωτική Εκπαίδευση (Φροντιστήρια) και σε Δημόσιο Σχολείο. Πώς γίνεται αυτό ;
Και τα δύο είναι Εκπαίδευση. Και στα δύο καλείσαι να βάλεις τα δυνατά σου ώστε σα δάσκαλος να μεταφέρεις γνώση στον μαθητή σου. Να του μάθεις να ψάχνει και να βρί-σκει τη γνώση, να του μάθεις να μελετά, να ξεχωρίσει την αποστήθιση από την κατανόηση, να του εμφυσήσεις αγάπη για το διάβασμα και τις σπουδές, πάντοτε μέσα από ένα κοινά αποδεκτό και πολιτισμένο πλαίσιο.
Αν δουλέψεις το ίδιο και με ειλικρίνεια και στις δυο περιπτώσεις, πέτυχες και στις δυό. Δεν μας ενδιαφέρει από πού ο μαθητής θα πάρει την γνώση ή την τεχνική της μελέτης.
Μας ενδιαφέρει ο μαθητής να βελτιωθεί και αν καταφέρει να προχωρήσει και μόνος του, πετύχαμε το σκοπό μας.
7. Γίνεται να είσαι και καλός επιχειρηματίας και αγαπητός δάσκαλος;
Δούλευα στο Αιγίνιο, στην ιδιαίτερη Πατρίδα μου. Είχα μαθητές γείτονες, συγγενικά παιδιά, παιδιά φίλων. Μεγάλη πρόκληση η εμπιστοσύνη στο πρόσωπό μου. Ημουν από την αρχή σε έναν απαιτητικό μονόδρομο. Ή προχωράς για να πας ή μην αρχίζεις.
Επρεπε να είμαι εργατικός, αποδοτικός, ειλικρινής, ακέραιος, υπεύθυνος, έμπιστος, μον τέρνος, συντηρητικός, με τα κορίτσια ¨φίλος¨, με τους άνδρες ¨άνδρας¨. Όταν οι Γονείς σου εμπιστεύονται ¨εν λευκώ¨ το πολυτιμότερο, τα παιδιά τους, τότε θα είναι άνανδρο να ξεφύγεις από το καθήκον σου. Συστρατεύεις όλα τα ¨πρέπει¨ και προχωράς με όποιο προσωπικό κόστος. Θυσίασα πολλές ανέσεις και ορέξεις για έναν όσο το δυνατό ¨ανθρώπινο¨ αν όχι ¨ακέραιο¨ χαρακτήρα. Δεν λυπήθηκα που θα έχανα χρήματα όταν απομάκρυνα μαθητή με συνεχόμενες απουσίες (η οικογένεια ήξερε ότι έρχεται στα μαθήματα ενώ την ίδια ώρα έπαιζε μπάσκετ στο κλειστό Γυμναστήριο).
Η αλήθεια και η ειλικρίνεια στην αρχή φαίνονται ξινές και ενοχλούν, αργότερα μετατρέ-πονται σε εκτίμηση. Αν δεν ψεύδεσαι, αν δεν αδικείς, αν δεν μεροληπτείς, αν δεν εκ-φράζεις δημόσια συμπάθεια σε ορισμένα άτομα, τότε οι μαθητές όσο και να τους πίε-σες κάποια στιγμή, θα σε θυμούνται θετικά και ευχάριστα. Εξ άλλου ¨ο δάσκαλος διδάσκει πρώτα με την συμπεριφορά και μετά με την κιμωλία¨.
8. Αγάπη ή σεβασμός από τους μαθητές σας;
Αγάπη. Προσπαθούσα ώστε να βάλλουν μόνοι τους οι μαθητές την διαχωριστική γραμ-μή ανάμεσα στον δάσκαλο και τον μαθητή. Οι νέοι είναι από την φύση τους στοιχεία αντιδραστικά. Αν προσπαθήσεις να επιβληθείς τότε βρίσκουν ευκαιρία για αντίδραση και αντίσταση. Αν γίνει μια τέτοια αρχή είναι βέβαιο ότι δεν θα θέλουν αργότερα να χάσουν τα όποια κεκτημένα. Αν όμως τους αφήσεις ελεύθερους, τους κερδίζεις. Κεντ-ρίζεις το ενδιαφέρον τους με τη διαφορετικότητά σου, σε συμπαθούν γρήγορα, συνερ-γάζονται, σε εμπιστεύονται, μπορεί και να σε ανεχτούν αρκετά σε μια δύσκολη φάση.
Σεβασμός. Οι μαθητές είναι καλοί παρατηρητές και μόνιμοι αξιολογητές. Δεν ξεφεύγει τίποτε από όσα λες και κάνεις ή στη διάρκεια του μαθήματος ή στο διάλειμμα ή σε άλ-λες εκδηλώσεις. Αν τηρείς αυτά που είπες και διακηρύσσεις, τότε πέτυχες το πολυτιμό-τερο των σχέσεων, τον σεβασμό. Διαφορετικά γίνεσαι δοχείο άδειο που κουδουνίζει.
Για να πετύχεις τα δυο παραπάνω απαιτούνται πολλές και συνεχείς προσωπικές θυσίες. Η δουλειά του πραγματικού Εκπαιδευτικού είναι δύσκολο λειτούργημα.
9. Μια Υπερβολή σας;
Πολλές φορές έγινα υπερβολικός.
Συνήθως έγραφα με το δεξί χέρι (κιμωλία) και συγχρόνως έσβηνα με το αριστερό γρήγορα-γρήγορα για να μη χρονοτριβώ ψάχνοντας το σφουγγάρι. Τα μανίκια ήταν κάτασπρα, σαν του φούρναρη, όταν έβγαινα από την αίθουσα. Επρεπε να μην χαλάσω την σειρά, τον ειρμό και την ομορφιά της άσκησης.
Τον Ιούνιο του 2015, μετά από επίσκεψη στον Οδοντίατρο, ήταν αδύνατο να μπορώ να ομιλώ. Το βράδυ πήγα κανονικά στο Σχολείο και χωρίς να μιλώ έλυνα τις Ασκήσεις στον Πίνακα τις οποίες αντέγραφαν οι Μαθητές στο τετράδιο. Δεν ήθελα να δημιουργήσω κενό στη ροή του Προγράμματος (θυμάμαι άσχημα το πόσο πολύ με δυσκόλευε, όταν είχα την ευθύνη των Φροντιστηρίων, και έλλειπε Συνάδελφος).
10. Καλύτερη στιγμή;
Κάθε φορά που έβγαιναν τα Αποτελέσματα των Εισαγωγικών για ΑΕΙ και ΤΕΙ και έβλε-πα παιδικά πρόσωπα να λάμπουν και Γονείς δακρυσμένους από συγκίνηση. Ένα όνειρό τους ήταν πλέον αληθινό.
Τον Αύγουστο του ΄90 περίμενα 70 ολόκληρα λεπτά στην ουρά (κεντρικό Περίπτερο Λεπτοκαρυάς) για να επικοινωνήσω τηλεφωνικά με Οικογένεια στο Αιγίνιο (ο πρώτος γιός της Οικογένειας περνάει στο Πολυτεχνείο Θεσσαλονίκης, χαρά απερίγραπτη).
11. Χειρότερη στιγμή;
Όταν οικονομικά ευκατάστατος πατέρας μαθητή ήρθε στις αρχές Χειμερινής σαιζόν για Οικονομική Συμφωνία για Φροντιστήρια του γιού του. Θέλοντας να εξασφαλίσει βέ-βαιη επιτυχία του παιδιού, προτείνει με ύφος και επιτακτικά: ¨αν το παιδί περάσει στο Πανεπιστήμιο θα πληρώσω τριπλάσια από ότι πρέπει, αν δεν περάσει θα πληρώσω τα μισά.¨. Ενιωσα άσχημα, εκνευρίστηκα και μετά από ίσως ακαριαία σκέψη απαντώ: ¨Η γνώση δεν είναι σα τη βενζίνη που δίνει η μάνικα στο βενζινάδικο. Αν το παιδί περάσει στο Πανεπιστήμιο δεν θέλω λεφτά, αλλά αν δεν περάσει θα πληρώσετε τα τριπλάσια¨. Ο πατέρας κατάλαβε καλά σε πόσο διαφορετικό ¨μαγαζί¨ μπήκε και την υπόθεση ¨γνώση-μόρφωση-σπουδές¨, η δε συμφωνία μας έκλεισε όπως και με όλους.
12. Φυσικός, ένα σχόλιο.
Ευτυχής που προσπάθησα να σπουδάσω την Φυσική. Η Φυσική δεν έχει τέλος, για την Αρχή φρόντισε ο Δημιουργός Θεός.
Λύνεις πολλές απορίες, απλές και πιο σύνθετες. Είναι όμως καλά να αντιληφθούμε το πεπερασμένο των πνευματικών μας δυνατοτήτων και να αποφεύγουμε βαθύτερες και πολύ τολμηρές σκέψεις ή φαντασίες χωρίς σχετική εισαγωγική ενημέρωση και ανάλυση από ειδικούς επιστήμονες. Κινδυνεύουμε και από την αντίληψη του μικρόκοσμου και του Μακρόκοσμου. Εξ άλλου είναι νωρίς για Συμπεράσματα την στιγμή που υπάρχει τόσο μεγάλη ρευστότητα στο Σύμπαν.
Οι δυο επιστήμες, Φυσική (έρως) και Γεωμετρία (έρως κρυφός), με την απολυτότητα στη σχέση Αιτία–Αποτέλεσμα, επηρέασαν κατά πολύ και τον χαρακτήρα μου και την συμπε-ριφορά μου. Εψαχνα πάντοτε για το καλύτερο αποτέλεσμα μέσα από την συντομότερη διαδρομή. Η ψυχρή λογική σε κάνει ψυχρό άνθρωπο. Φρόντιζα να έχω πολλές παρέες και ποικίλες συναναστροφές και να περνώ καθημερινά τουλάχιστον μια ώρα στο περι-βάλλον οποιουδήποτε καφενείου. Ξέφευγα μέσα από το χιούμορ και την πολυλογία.
13. Γνωρίζω ότι ασχολείστε και με τη Λογοτεχνία-Ποίηση, και τη Τοπική Αυτοδιοίκηση
Είναι αλήθεια. Ηθελα όμως να μην αναφερθούμε σήμερα. Είναι διαφορετικά κεφάλαια,
όμορφα και πολύτιμα κεφάλαια και θα τα αδικήσουμε αν αναφερθούμε επιγραμματικά.
Αν έχεις σχετική εμπειρία είναι χώροι για σοβαρή και δημιουργική ενασχόληση.
ü ο Φυσικός που ήξερε να βάζει τους μαθητές στον χορό της γνώσης
ü ο Θρύλος των Μαθητικών Φροντιστηρίων στην Βόρεια Πιερία
1. Κύριε Αγγελίδη πληροφορηθήκαμε ότι ανήκετε πια σε μιαν άλλη μεγάλη Οικογέ-νεια, Συνταξιούχος Εκπαιδευτικός. Να αναφερθούμε πιο αναλυτικά;
Ευχαριστώ πολύ για το ενδιαφέρον και την τιμή που μου κάνετε.
Μπορούμε να πούμε ότι θέλετε, φροντίστε όμως να τελειώσετε εσείς την κουβέντα. Αν το αφήσετε σε μένα δεν θα το πετύχουμε.
Από την 01-07-25 ταξιδεύω πλέον με άλλο τραίνο. Μοιραίος ο Σταθμός της μετεπιβίβα-σης αλλά όσο και να ήθελα να αποφύγω αυτή την στιγμή δεν το κατάφερα. Ο χρόνος μόνο αυξάνει, η ανθρώπινη ζωή είναι ένας σκληρός μονόδρομος.
2. Χαρούμενος ή λυπημένος; κάνετε μια καινούργια αρχή.
Λυπημένος και πολύ μάλιστα. Ξεριζώνεσαι από μια καθημερινότητα που κράτησε πάνω από 45 χρόνια με δεδομένο ότι άρχισα να διδάσκω σε Φροντιστηριακά Μαθήματα από το 2ο έτος των Φοιτητικών χρόνων. Αμέτρητες ώρες, πολλές επαφές, πάμπολλες εμπειρίες, δυσκολίες αλλά και ευχάριστες εκπλήξεις. Συνεχής κυματισμός από σκέψεις, συναισθήματα, συμπεράσματα, ανατροπές. Ενιωθα συνέχεια την πίεση να προσέχω την πυξίδα της δουλειάς μου, να μην ξεφύγω από την ρότα, να μην ξεχάσω τον στόχο.
Η καινούργια αρχή δεν είναι αρχή για μια περίοδο που μπορεί να σε ενθουσιάσει, η νέα περίοδος δεν είναι παραγωγική. Ως Φυσικός δεν βλέπω το ποτήρι μισογεμάτο πια, αλλά το βλέπω μισοάδειο. Το μισοάδειο δεν σε αφήνει να εφησυχάσεις, να ηρεμήσεις.
3. Από όσα άκουσα διαβλέπω ότι αγαπούσατε πολύ την δουλειά σας;
Ναι. Δεν μετάνιωσα που έγινα εκπαιδευτικός, ούτε που σπούδασα την Φυσική. Ηταν προσωπικό μεράκι, αναγνωρίζω όμως ότι ήμουν και τυχερός. Αν στις Εισαγωικές Εξετά-σεις κάτι δεν πήγαινε καλά, σήμερα θα ήμουν σε άλλη δουλειά. Προσωπική επιμονή και τύχη συνετέλεσαν να νιώθω ευτυχισμένος σε αυτόν τον τομέα της ζωής.
Είχα τύχη να σπουδάσω ΦΥΣΙΚΗ (ΑΠΘ), επιστήμη χωρίς τέλος. Εδωσα απάντηση σε ερω-
τήματα υπαρξιακά, γνωρίζω πως λειτουργεί το κινητό τηλέφωνο, δεν απορώ πώς πετά το
αεροπλάνο, ξέρω γιατί δεν σβήνει η φωτιά όταν την φυσάμε, σχεδόν ξέρω ¨πώς¨ ζω.
Οι Νόμοι της Φυσικής είναι σταθεροί. Δεν είχα ανάγκη για νέα γνώση και στόχευα μόνι
μα στο να βρίσκω μεθόδους για καλύτερη διδασκαλία και να δίνω στους μαθητές μου
ύλη εύπεπτη. Εφάρμοζα συστηματικά το ¨ ουκ εν τω πολλώ το εύ ¨.
4. Είπατε για 45 χρόνια δουλειάς;
Δεν είναι υπερβολή. Από το 2ο έτος στα Φοιτητικά χρόνια, περίοδος 1978, Θεσσαλονίκη στην περιοχή της ΣΧΟΛΗΣ ΤΥΦΛΩΝ. Πρώτος μου Μαθητής, ένας μαθητής της Β΄ Γυμνα-σίου που προσπαθεί με αγωνία να μάθει τις Πράξεις με Κλάσματα και τις Α/βάθμιες Εξισώσεις (δεν μπορούσε να εξοικειωθεί με τη χρήση των γραμμάτων στα Μαθηματικά).
Βέβαια δεν πρέπει να ξεχάσω και τις φορές που όταν ήμουν μαθητής στην Β΄ Γυμνασίου καλούσα τα παιδιά της γειτονιάς από την Α΄ Γυμνασίου. Εκανα μάθημα σε αυτοσχέδιο Πίνακα 80Χ50 από ξεχασμένο σκεβρωμένο κομμάτι Ξύλοτέξ που έβαψα μόνος και σε ότι χρώμα περίσσευμα είχα εντοπίσει στα ράφια της αποθήκης (γκρι).
Αφού πήρα Πτυχίο και ενώ ήμουν ακόμη Στρατιώτης στην 110 ΠΜ έκανα Μαθήματα το ΣαββατοΚύριακο στο Αιγίνιο. Τελειώνοντας τη θητεία (1984) ζητώ δουλειά σε Κεντρικό Φροντιστήριο της Θεσσαλονίκης. Ο Διευθυντής χαμογελώντας με αποθάρρυνε λέγοντας ότι εδώ εργάζονται καθηγητές κάποιας ηλικίας (>45), ¨κ Αγγελίδη είστε νέος και θα φαίνεστε σαν μαθητής¨. Απογοητεύομαι, φεύγω άπραγος στο Χωριό.
Ο ταξιτζής της διαδρομής αφού άκουσε την εξέλιξη μου συμβουλεύει να ανοίξω Φροντι-στήριο στο Αιγίνιο. ¨Εκεί σε γνωρίζουν, θα σε εμπιστευτούν ευκολότερα¨, τόνισε.
Τον Σεπτέμβριο του 1984 λειτουργεί το δικό μου Φροντιστήριο ΜΕ στο Αιγίνιο. Ραγδαία και μη αναμενόμενη εξέλιξη. Από τρεις ενοικιαζόμενες Αίθουσες διάσπαρτες σε 3 δια-φορετικά κτίρια πέριξ της Κεντρικής Πλατείας πάμε σε έναν ιδιόκτητο πλέον χώρο, πιο οργανωμένο και σε ένα πολύ όμορφο περιβάλλον.
Δεν είχα φανταστεί τέτοια πορεία. Συνεργάζομαι και με άλλους Καθηγητές της περιοχής (Καλύβας Γ, Λιόλιος Β, Σολοποτιάς Θ, Μητσόπουλος Θ, Παυλίδου Μ, Αγγέλου Α) και φτά-νουμε σε μεγάλες επιτυχίες με μαθητές μας να πετυχαίνουν σε ΑΕΙ και ΤΕΙ.
Η δεκαετία του ΄80 είναι η εποχή των Φροντιστηρίων ¨Αγγελου Αγγελίδη¨ για την Βόρεια Πιερία. Όσοι ξένοι Επιχειρηματίες προσπάθησαν να δουλέψουν στο Αιγίνιο, δοκίμαζαν και πολύ σύντομα εγκατέλειπαν την προσπάθεια.
Το 1991 έρχεται ο Διορισμός μου ως Δημόσιος Εκπαιδευτικός στο ακριτικό Καστελλό-ριζο. Το δίλλημα είναι τεράστιο. Από την μία μια ήδη καλοστημένη Επιχείρηση που αποδίδει στο maximum και από την άλλη μια και μοναδική πρόκληση-ευκαιρία για να αποκτήσεις θέση στο Δημόσιο Σχολείο. Όμως πρέπει να αποφασίσεις ο ίδιος και μόνο ο ίδιος. Προτίμησα την πιο ήρεμη διαδρομή που θα έχει ανθρώπινα ωράρια εργασίας και δυνατότητα προγραμματισμού ατομικών ή οικογενειακών δραστηριοτήτων. Συγκρού-στηκα πολύ με το δέλεαρ του πλουτισμού, επέλεξα τελικά τον λιτό και ήρεμο δρόμο.
Καστελόριζο, Ρόδος, Εδεσσα, Κολυνδρός, Κατερίνη. Μια πορεία 34 ετών στο Δημόσιο Σχολείο, σε διάφορες θέσεις (Υπεύθυνος Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης Δωδεκανήσων, Γραμματέας ΙΕΚ Κατερίνης, διδάσκων Φυσικός, Διευθυντής Γυμνασίου Περίστασης, Διευθυντής Εσπερινού ΓΕΛ Κατερίνης). Τα χρόνια πέρασαν, πολλές εμπειρίες, άπειρες αναμνήσεις. Ηρθε η ώρα της Συνταξιοδότησης, καλή ώρα αλλά δύσκολη αλλαγή.
5. Ακουσα για ¨θρύλο των Φροντιστηρίων¨ στη Βόρεια Πιερία, τί σημαίνει ;
Το ¨θρύλος¨ ίσως να αγγίζει την υπερβολή. Όμως το που ήταν σχεδόν μονοπώλιο και πιο
δημοφιλή Φροντιστήρια για τους μαθητές όλων των χωριών στη Βόρεια Πιερία, αλήθεια.
Οι σχέσεις με τους μαθητές μας ήταν ιδανικές.
Η επιτυχία ήταν συλλογική. Δεν υπήρξαμε ψυχροί επαγγελματίες. Όλοι οι καθηγητές ήμασταν οι γνωστοί, οι γείτονες, οι φίλοι με τους μαθητές και τους γονείς. Η οικονομία σε μια επαρχιακή και μάλιστα αγροτική περιοχή δεν είναι πάντοτε σε υψηλό επίπεδο. Γνωρίζαμε την οικονομική κατάσταση σχεδόν κάθε οικογένειας. Ετσι προσωπικά αλλά και με τους συνεργαζόμενους καθηγητές δεν στερήσαμε Φροντιστηριακό Μάθημα από κανέναν μαθητή, αρκεί ο μαθητής να είχε όρεξη και καλή συμπεριφορά. Πολλές φορές δουλέψαμε Τμήμα ασύμφορο, μετά από συνεννόηση των διδασκόντων. Δεν απομακρύ-νθηκε ποτέ μαθητής όσο και να ήταν το οφειλόμενο ποσό. Ημουν της Αρχής ότι ¨δεν πρέπει τα παιδιά να πληρώνουν ξένες αμαρτίες¨. Συντονιστήκαμε καλά όλοι οι εργαζό-μενοι και ήμασταν ευχαριστημένοι μη έχοντας παράλογες οικονομικές απαιτήσεις. Δεν είχαμε αντιδικίες, ούτε προστριβές, διατηρούμε και σήμερα ακόμη πολύ καλές φιλικές και οικογενειακές σχέσεις.
6. Δουλέψατε και σε Ιδιωτική Εκπαίδευση (Φροντιστήρια) και σε Δημόσιο Σχολείο. Πώς γίνεται αυτό ;
Και τα δύο είναι Εκπαίδευση. Και στα δύο καλείσαι να βάλεις τα δυνατά σου ώστε σα δάσκαλος να μεταφέρεις γνώση στον μαθητή σου. Να του μάθεις να ψάχνει και να βρί-σκει τη γνώση, να του μάθεις να μελετά, να ξεχωρίσει την αποστήθιση από την κατανόηση, να του εμφυσήσεις αγάπη για το διάβασμα και τις σπουδές, πάντοτε μέσα από ένα κοινά αποδεκτό και πολιτισμένο πλαίσιο.
Αν δουλέψεις το ίδιο και με ειλικρίνεια και στις δυο περιπτώσεις, πέτυχες και στις δυό. Δεν μας ενδιαφέρει από πού ο μαθητής θα πάρει την γνώση ή την τεχνική της μελέτης.
Μας ενδιαφέρει ο μαθητής να βελτιωθεί και αν καταφέρει να προχωρήσει και μόνος του, πετύχαμε το σκοπό μας.
7. Γίνεται να είσαι και καλός επιχειρηματίας και αγαπητός δάσκαλος;
Δούλευα στο Αιγίνιο, στην ιδιαίτερη Πατρίδα μου. Είχα μαθητές γείτονες, συγγενικά παιδιά, παιδιά φίλων. Μεγάλη πρόκληση η εμπιστοσύνη στο πρόσωπό μου. Ημουν από την αρχή σε έναν απαιτητικό μονόδρομο. Ή προχωράς για να πας ή μην αρχίζεις.
Επρεπε να είμαι εργατικός, αποδοτικός, ειλικρινής, ακέραιος, υπεύθυνος, έμπιστος, μον τέρνος, συντηρητικός, με τα κορίτσια ¨φίλος¨, με τους άνδρες ¨άνδρας¨. Όταν οι Γονείς σου εμπιστεύονται ¨εν λευκώ¨ το πολυτιμότερο, τα παιδιά τους, τότε θα είναι άνανδρο να ξεφύγεις από το καθήκον σου. Συστρατεύεις όλα τα ¨πρέπει¨ και προχωράς με όποιο προσωπικό κόστος. Θυσίασα πολλές ανέσεις και ορέξεις για έναν όσο το δυνατό ¨ανθρώπινο¨ αν όχι ¨ακέραιο¨ χαρακτήρα. Δεν λυπήθηκα που θα έχανα χρήματα όταν απομάκρυνα μαθητή με συνεχόμενες απουσίες (η οικογένεια ήξερε ότι έρχεται στα μαθήματα ενώ την ίδια ώρα έπαιζε μπάσκετ στο κλειστό Γυμναστήριο).
Η αλήθεια και η ειλικρίνεια στην αρχή φαίνονται ξινές και ενοχλούν, αργότερα μετατρέ-πονται σε εκτίμηση. Αν δεν ψεύδεσαι, αν δεν αδικείς, αν δεν μεροληπτείς, αν δεν εκ-φράζεις δημόσια συμπάθεια σε ορισμένα άτομα, τότε οι μαθητές όσο και να τους πίε-σες κάποια στιγμή, θα σε θυμούνται θετικά και ευχάριστα. Εξ άλλου ¨ο δάσκαλος διδάσκει πρώτα με την συμπεριφορά και μετά με την κιμωλία¨.
8. Αγάπη ή σεβασμός από τους μαθητές σας;
Αγάπη. Προσπαθούσα ώστε να βάλλουν μόνοι τους οι μαθητές την διαχωριστική γραμ-μή ανάμεσα στον δάσκαλο και τον μαθητή. Οι νέοι είναι από την φύση τους στοιχεία αντιδραστικά. Αν προσπαθήσεις να επιβληθείς τότε βρίσκουν ευκαιρία για αντίδραση και αντίσταση. Αν γίνει μια τέτοια αρχή είναι βέβαιο ότι δεν θα θέλουν αργότερα να χάσουν τα όποια κεκτημένα. Αν όμως τους αφήσεις ελεύθερους, τους κερδίζεις. Κεντ-ρίζεις το ενδιαφέρον τους με τη διαφορετικότητά σου, σε συμπαθούν γρήγορα, συνερ-γάζονται, σε εμπιστεύονται, μπορεί και να σε ανεχτούν αρκετά σε μια δύσκολη φάση.
Σεβασμός. Οι μαθητές είναι καλοί παρατηρητές και μόνιμοι αξιολογητές. Δεν ξεφεύγει τίποτε από όσα λες και κάνεις ή στη διάρκεια του μαθήματος ή στο διάλειμμα ή σε άλ-λες εκδηλώσεις. Αν τηρείς αυτά που είπες και διακηρύσσεις, τότε πέτυχες το πολυτιμό-τερο των σχέσεων, τον σεβασμό. Διαφορετικά γίνεσαι δοχείο άδειο που κουδουνίζει.
Για να πετύχεις τα δυο παραπάνω απαιτούνται πολλές και συνεχείς προσωπικές θυσίες. Η δουλειά του πραγματικού Εκπαιδευτικού είναι δύσκολο λειτούργημα.
9. Μια Υπερβολή σας;
Πολλές φορές έγινα υπερβολικός.
Συνήθως έγραφα με το δεξί χέρι (κιμωλία) και συγχρόνως έσβηνα με το αριστερό γρήγορα-γρήγορα για να μη χρονοτριβώ ψάχνοντας το σφουγγάρι. Τα μανίκια ήταν κάτασπρα, σαν του φούρναρη, όταν έβγαινα από την αίθουσα. Επρεπε να μην χαλάσω την σειρά, τον ειρμό και την ομορφιά της άσκησης.
Τον Ιούνιο του 2015, μετά από επίσκεψη στον Οδοντίατρο, ήταν αδύνατο να μπορώ να ομιλώ. Το βράδυ πήγα κανονικά στο Σχολείο και χωρίς να μιλώ έλυνα τις Ασκήσεις στον Πίνακα τις οποίες αντέγραφαν οι Μαθητές στο τετράδιο. Δεν ήθελα να δημιουργήσω κενό στη ροή του Προγράμματος (θυμάμαι άσχημα το πόσο πολύ με δυσκόλευε, όταν είχα την ευθύνη των Φροντιστηρίων, και έλλειπε Συνάδελφος).
10. Καλύτερη στιγμή;
Κάθε φορά που έβγαιναν τα Αποτελέσματα των Εισαγωγικών για ΑΕΙ και ΤΕΙ και έβλε-πα παιδικά πρόσωπα να λάμπουν και Γονείς δακρυσμένους από συγκίνηση. Ένα όνειρό τους ήταν πλέον αληθινό.
Τον Αύγουστο του ΄90 περίμενα 70 ολόκληρα λεπτά στην ουρά (κεντρικό Περίπτερο Λεπτοκαρυάς) για να επικοινωνήσω τηλεφωνικά με Οικογένεια στο Αιγίνιο (ο πρώτος γιός της Οικογένειας περνάει στο Πολυτεχνείο Θεσσαλονίκης, χαρά απερίγραπτη).
11. Χειρότερη στιγμή;
Όταν οικονομικά ευκατάστατος πατέρας μαθητή ήρθε στις αρχές Χειμερινής σαιζόν για Οικονομική Συμφωνία για Φροντιστήρια του γιού του. Θέλοντας να εξασφαλίσει βέ-βαιη επιτυχία του παιδιού, προτείνει με ύφος και επιτακτικά: ¨αν το παιδί περάσει στο Πανεπιστήμιο θα πληρώσω τριπλάσια από ότι πρέπει, αν δεν περάσει θα πληρώσω τα μισά.¨. Ενιωσα άσχημα, εκνευρίστηκα και μετά από ίσως ακαριαία σκέψη απαντώ: ¨Η γνώση δεν είναι σα τη βενζίνη που δίνει η μάνικα στο βενζινάδικο. Αν το παιδί περάσει στο Πανεπιστήμιο δεν θέλω λεφτά, αλλά αν δεν περάσει θα πληρώσετε τα τριπλάσια¨. Ο πατέρας κατάλαβε καλά σε πόσο διαφορετικό ¨μαγαζί¨ μπήκε και την υπόθεση ¨γνώση-μόρφωση-σπουδές¨, η δε συμφωνία μας έκλεισε όπως και με όλους.
12. Φυσικός, ένα σχόλιο.
Ευτυχής που προσπάθησα να σπουδάσω την Φυσική. Η Φυσική δεν έχει τέλος, για την Αρχή φρόντισε ο Δημιουργός Θεός.
Λύνεις πολλές απορίες, απλές και πιο σύνθετες. Είναι όμως καλά να αντιληφθούμε το πεπερασμένο των πνευματικών μας δυνατοτήτων και να αποφεύγουμε βαθύτερες και πολύ τολμηρές σκέψεις ή φαντασίες χωρίς σχετική εισαγωγική ενημέρωση και ανάλυση από ειδικούς επιστήμονες. Κινδυνεύουμε και από την αντίληψη του μικρόκοσμου και του Μακρόκοσμου. Εξ άλλου είναι νωρίς για Συμπεράσματα την στιγμή που υπάρχει τόσο μεγάλη ρευστότητα στο Σύμπαν.
Οι δυο επιστήμες, Φυσική (έρως) και Γεωμετρία (έρως κρυφός), με την απολυτότητα στη σχέση Αιτία–Αποτέλεσμα, επηρέασαν κατά πολύ και τον χαρακτήρα μου και την συμπε-ριφορά μου. Εψαχνα πάντοτε για το καλύτερο αποτέλεσμα μέσα από την συντομότερη διαδρομή. Η ψυχρή λογική σε κάνει ψυχρό άνθρωπο. Φρόντιζα να έχω πολλές παρέες και ποικίλες συναναστροφές και να περνώ καθημερινά τουλάχιστον μια ώρα στο περι-βάλλον οποιουδήποτε καφενείου. Ξέφευγα μέσα από το χιούμορ και την πολυλογία.
13. Γνωρίζω ότι ασχολείστε και με τη Λογοτεχνία-Ποίηση, και τη Τοπική Αυτοδιοίκηση
Είναι αλήθεια. Ηθελα όμως να μην αναφερθούμε σήμερα. Είναι διαφορετικά κεφάλαια,
όμορφα και πολύτιμα κεφάλαια και θα τα αδικήσουμε αν αναφερθούμε επιγραμματικά.
Αν έχεις σχετική εμπειρία είναι χώροι για σοβαρή και δημιουργική ενασχόληση.
14. Λέξη που σας δυσκολεύει και μια λέξη που αγαπάτε.
¨Υποκρισία¨, επικίνδυνη και καταστροφική. ¨Συνέπεια¨, θεμέλιο επιτυχίας.
15. Σας ευχαριστώ πολύ κύριε Αγγελίδη.
Ευχαριστώ επίσης. Να είστε και να είμαστε όλοι καλά.
