Αμέτρητες κλοπές, ληστείες, δολοφονίες, απαγωγές και εκβιασμοί με αντάλλαγμα λύτρα, και άλλα αδικήματα που οργάνωσε και διέπραξε, ακόμη και έναν αιώνα μετά την εξόντωσή του...
διαβόητου λήσταρχου, εξακολουθούν να θυμίζουν τον Φώτη Γιαγκούλα.
Έζησε στη δεκαετία του ’10 και σκοτώθηκε το 1925. Η ηλικία του ήταν απροσδιόριστη, αφού μόνο ο ίδιος γνώριζε πότε και πού γεννήθηκε. Λέγεται πως όταν έπεσε νεκρός στη μάχη με τους χωροφύλακες ήταν δεν ήταν 30 χρονών. Είχε γεννηθεί γύρω στα 1900 στο χωριό Μεταξάς της Κοζάνης και είχε μείνει από πολύ μικρός ορφανός. Τα δύσκολα παιδικά χρόνια και η ανέχεια τον οδήγησαν στα βουνά. Έγινε λήσταρχος. Με τα χρόνια η φήμη του είχε ψηλώσει περισσότερο από τις κορφές του Ολύμπου, τόπος που δρούσε.
Ο Γιαγκούλας είχε επικηρυχθεί με το ασύλληπτο για την εποχή ποσό των 600.000 δραχμών και η Χωροφυλακή τον κυνηγούσε με πείσμα. Για να κυκλοφορεί και να επισκέπτεται τα αγαπημένα του καπηλειά, συχνά μεταμφιεζόταν. Λένε μάλιστα ότι πολλές φορές στα τραπέζια πλάι του, κάθονταν διώκτες του και τους άκουγε να μιλούν για εκείνον. Μια φορά, φεύγοντας από ένα μαγαζί άφησε κάτω από το πιάτο ένα χαρτάκι που έγραφε «βασιλεύς των ορέων, Γιαγκούλας».
Το τέλος του και η σφαγή του 10χρονου Δημητρη
Ο Γιαγκούλας είχε επικηρυχθεί με το ασύλληπτο για την εποχή ποσό των 600.000 δραχμών και η Χωροφυλακή τον κυνηγούσε με πείσμα. Για να κυκλοφορεί και να επισκέπτεται τα αγαπημένα του καπηλειά, συχνά μεταμφιεζόταν. Λένε μάλιστα ότι πολλές φορές στα τραπέζια πλάι του, κάθονταν διώκτες του και τους άκουγε να μιλούν για εκείνον. Μια φορά, φεύγοντας από ένα μαγαζί άφησε κάτω από το πιάτο ένα χαρτάκι που έγραφε «βασιλεύς των ορέων, Γιαγκούλας».
Το τέλος του και η σφαγή του 10χρονου Δημητρη
Ήταν πρωί Κυριακής 20 Σεπτεμβρίου του 1925. Ο Φώτης Γιαγκούλας και τρία μέλη της συμμορίας του βρίσκονται στην περιοχή Κλεφτόβρυση, στις ανατολικές πλαγιές του Ολύμπου, αντιμέτωποι με χωροφύλακες και αγροφύλακες, αλλά και χωρικούς που είχαν δώσει πληροφορίες για τον ληστή για να γλυτώσουν από την δράση του αλλά και να κερδίσουν τα χρήματα της επικήρυξης. Λίγες μέρες νωρίτερα, η συμμορία του Γιαγκούλα είχε απαγάγει δύο νεαρά ξαδέλφια, τον 12χρονο Μήτσο Ράπτη και τον μεγαλύτερο Νίκο που φοιτούσε στην Ιατρική. Οι απαγωγείς είχαν ζητήσει από τους γονείς τους το αστρονομικό ποσό των 3.000.000 δραχμών. Ο μοίραρχος της Χωροφυλακής και ορκισμένος εχθρός του διαβόητου λήσταρχου των χρόνων του Μεσοπολέμου, ο Ιωάννης Πετράκης, ήθελε με κάθε τρόπο να δώσει οριστικό τέλος στον βραχνά του Γιαγκούλα. Και άλλοι λήσταρχοι κατέγραφαν έντονη εγκληματική δράση τις πρώτες δεκαετίες του 20ού αιώνα χτυπώντας τσιφλικάδες και τρομοκρατώντας τον ντόπιο πληθυσμό, αλλά ο Γιαγκούλας ήταν μοναδικός και δεν μπορούσε να συγκριθεί με κανέναν άλλον.
Ο 10χρονος Δημήτρης Ράπτης δολοφονήθηκε από τον Λεωνίδα Μπαμπάνη, σύμφωνα με τον «νόμο» των ληστών που όριζε να μην παραδίνουν ζωντανούς ομήρους στα αποσπάσματα, αλλά να τους σκοτώνουν. Ο 20χρονος φοιτητής της Ιατρικής Νίκος Ράπτης για να γλιτώσει χρειάστηκε να πιαστεί στα χέρια και να παλέψει σκληρά με τον ληστή Λ. Μπαμπάνη που του κατάφερε πολλές μαχαιριές χωρίς όμως να καταφέρει να του αφαιρέσει τη ζωή.
Μετά την αιματηρή συμπλοκή, άντρες του αποσπάσματος έκοψαν τα κεφάλια των Γιαγκούλα, Π. Μπαμπάνη και Τζαμήτρα και τα παλούκωσαν σε κοινή θέα των έντρομων χωρικών.
Έκθεμα η κεφαλή του στο Μουσείο
Στη μάχη του Ολύμπου ο «Φώτος», όπως τον έλεγαν οι δικοί του, χτυπήθηκε από δύο σφαίρες. Μια στα πλευρά και μια στην καρδιά. Η τελευταία τον άφησε ξέπνοο στη γη. Στο Εγκληματολογικό Μουσείο της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών κατέχει θέση περίοπτη ακόμα και σήμερα το κομμένο κεφάλι του Φώτη Γιαγκούλα, που ταριχεύτηκε το 1925.
