Το καλό τσίπουρο ξεχωρίζει αμέσως: έχει καθαρό άρωμα, ζεστασιά στο στόμα και επίγευση που μένει. Αν όμως...
Αν θες να ξέρεις τι πίνεις, δες παρακάτω πώς θα καταλάβεις το νερωμένο τσίπουρο πριν το πληρώσεις.
Τσίπουρο: Γρήγορη λίστα ελέγχου
- Μυρωδιά: Αν το άρωμα είναι αδύναμο ή «νερόβραστο», είναι καμπανάκι.
- Πρώτη γουλιά: Η ζεστασιά στον ουρανίσκο είναι ένδειξη κανονικής περιεκτικότητας. Αν λείπει, πιθανή αραίωση.
- Σώμα/υφή: Το καλό τσίπουρο έχει γεμάτη αίσθηση, όχι σαν νερό.
- Επίγευση: Αν εξαφανίζεται σε 1–2 δευτερόλεπτα, κάτι δεν πάει καλά.
- Πάγος: Μην βγάλεις συμπεράσματα αν έχει πάγο – πάντα αραιώνει.
Πώς να κάνεις σωστή δοκιμή
- Θερμοκρασία: Ιδανικά 8–12°C, ποτέ πολύ παγωμένο.
- Μύτη: Μυρίζεις 2–3 φορές, περιμένεις νότες σταφυλιού ή γλυκάνισου.
- Γεύση & υφή: Ένα καλό 40–45% vol έχει γεμάτο σώμα και καθαρή επίγευση.
- «Δάκρυα» στο ποτήρι: Αν κατεβαίνουν πολύ γρήγορα σαν νερό, ίσως είναι αραιωμένο.
Τι μπορείς να κάνεις στο σπίτι
- Κατάψυξη: Στους -18°C ένα σωστό τσίπουρο γίνεται λίγο πιο παχύρρευστο. Αν μείνει ίδιο, μάλλον είναι αραιωμένο.
- Αλκοολόμετρο: Αντί για υποθέσεις, μέτρα. Κάτω από 38% vol σε δείγμα 40% → πρόβλημα.
- Σύγκριση: Έχε πάντα ένα μικρό επώνυμο μπουκάλι για αναφορά.
Στην ταβέρνα ή στο bar
- Ζήτα το τσίπουρο χωρίς πάγο για σωστή κρίση.
- Προτίμησε επώνυμες ετικέτες σε σφραγισμένα μικρά μπουκάλια.
- Αν σου φανεί αδύναμο, ζήτησε ευγενικά να στο φέρουν σκέτο.
- Και φυσικά: πάντα απόδειξη.
Με λίγη παρατηρητικότητα και τα σωστά «τεστ», θα ξέρεις πάντα αν αυτό που πίνεις είναι αυθεντικό τσίπουρο ή… νεράκι με άρωμα.