η κυβέρνηση είχε πραγματικά την πρόθεση να σκληρύνει τη στάση της απέναντι στην Τουρκία, τώρα ήταν η ώρα να το αποδείξει με πράξεις και όχι με λόγια, τα οποία έχουν, αν μη τι άλλο, προεκλογικό άρωμα. Σε μια περίοδο που τα ποσοστά της ΝΔ καταρρέουν και οι φυγόκεντρες τάσεις στην εκλογική της βάση μεγαλώνουν, με λίγο πιο “πατριωτικό” τόνο και μια τεχνητή ένταση, νομίζει ότι θα παραπλανήσει και θα πετύχει την επανασυσπείρωση...
Δεν χρειάζεται να υπενθυμίσουμε αναλυτικά την έως τώρα πολιτική κατευνασμού και συνθηκολόγησης που έχουν καταστήσει αναξιόπιστους τους κ. Μητσοτάκη και Γεραπετρίτη. Αυτό το βεβαρημένο παρελθόν τους, όμως, ενισχύει την καχυποψία για τις πραγματικές προθέσεις τους όσον αφορά τα από εδώ και πέρα...
Η συγκυρία είναι κυριολεκτικά μοναδική - και κατά πάσα πιθανότητα θα αποδειχθεί και ιστορική - για την προώθηση και κατοχύρωση των εθνικών μας συμφερόντων επί του πεδίου και όχι επί χάρτου. Αρκεί να υπάρχει βούληση και αποφασιστικότητα...
Ήδη φαίνεται ότι οι διαπραγματεύσεις και τα παζάρια στο ουκρανικό θα τραβήξουν σε μάκρος. Και μόλις προχθές οι υπουργοί Εξωτερικών της ΕΕ, που συνεδρίασαν στην Κοπεγχάγη, συμφώνησαν, λέει, “να εντείνουν την πίεση στη Ρωσία επιβάλλοντας περισσότερες και στοχευμένες κυρώσεις, οι οποίες έχουν ήδη δείξει αποτελέσματα”, όπως τόνισαν. Συμφώνησε προφανώς, άνευ οποιουδήποτε αστερίσκου, και ο ημέτερος υπουργός...
Μόλις προ ημερών, ωστόσο, ο Προκόπης Παυλόπουλος κατέθεσε μια πρόταση που ενόψει και των εξελίξεων αυτών αποκτά δραματική επικαιρότητα. “Κυρώσεις ναι, αλλά μόνον εφόσον επιβάλλονται κυρώσεις και εις βάρος της Τουρκίας όταν παραβιάζει εξίσου το Διεθνές Δίκαιο. Π.χ. όταν επί πενήντα και πλέον χρόνια κατέχει το ένα τρίτο του εδάφους της Κύπρου”, δήλωσε ο πρώην πρόεδρος της Δημοκρατίας, στρώνοντας το έδαφος στο πολιτικό προσωπικό της χώρας να συμφωνήσει και να εφαρμόσει μια κοινή στρατηγική...
Ιδανική είναι η συγκυρία με αφορμή τις εξελίξεις και περί τα λιβυκά. Αφού δεν το έκανε έως τώρα, η κυβέρνηση οφείλει, όχι αύριο, αλλά σήμερα να αποδείξει ότι δεν είναι απλώς τα λόγια της που θα κρίνουν την εξωτερική πολιτική: Η επέκταση των χωρικών υδάτων στα 12 ναυτικά μίλια νότια της Κρήτης – και όχι ανατολικά – δεν δικαιολογεί τουρκική αντίδραση, παρά τους παλαιότερους λεονταρισμούς τους, όπως συνέβη και με την επέκταση στο Ιόνιο...
Βεβαίως, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι δεν πάει πολύς καιρός που η Ντόρα Μπακογιάννη είχε δηλώσει δημοσίως ότι “δεν πρέπει να πάμε σε επέκταση των 12 ναυτικών μιλίων περιμετρικά της Κρήτης”. Για να μην υπάρχουν ψευδαισθήσεις...
Αν υπάρχει επομένως ουσιώδης μεταστροφή στο Μέγαρο Μαξίμου και όχι σχέδιο για εκλογικές παγίδες, η ευκαιρία είναι τώρα. Ιδού η Ρόδος, ιδού και το πήδημα!
O ΚΟΡΙΟΣ
Δεν χρειάζεται να υπενθυμίσουμε αναλυτικά την έως τώρα πολιτική κατευνασμού και συνθηκολόγησης που έχουν καταστήσει αναξιόπιστους τους κ. Μητσοτάκη και Γεραπετρίτη. Αυτό το βεβαρημένο παρελθόν τους, όμως, ενισχύει την καχυποψία για τις πραγματικές προθέσεις τους όσον αφορά τα από εδώ και πέρα...
Η συγκυρία είναι κυριολεκτικά μοναδική - και κατά πάσα πιθανότητα θα αποδειχθεί και ιστορική - για την προώθηση και κατοχύρωση των εθνικών μας συμφερόντων επί του πεδίου και όχι επί χάρτου. Αρκεί να υπάρχει βούληση και αποφασιστικότητα...
Ήδη φαίνεται ότι οι διαπραγματεύσεις και τα παζάρια στο ουκρανικό θα τραβήξουν σε μάκρος. Και μόλις προχθές οι υπουργοί Εξωτερικών της ΕΕ, που συνεδρίασαν στην Κοπεγχάγη, συμφώνησαν, λέει, “να εντείνουν την πίεση στη Ρωσία επιβάλλοντας περισσότερες και στοχευμένες κυρώσεις, οι οποίες έχουν ήδη δείξει αποτελέσματα”, όπως τόνισαν. Συμφώνησε προφανώς, άνευ οποιουδήποτε αστερίσκου, και ο ημέτερος υπουργός...
Μόλις προ ημερών, ωστόσο, ο Προκόπης Παυλόπουλος κατέθεσε μια πρόταση που ενόψει και των εξελίξεων αυτών αποκτά δραματική επικαιρότητα. “Κυρώσεις ναι, αλλά μόνον εφόσον επιβάλλονται κυρώσεις και εις βάρος της Τουρκίας όταν παραβιάζει εξίσου το Διεθνές Δίκαιο. Π.χ. όταν επί πενήντα και πλέον χρόνια κατέχει το ένα τρίτο του εδάφους της Κύπρου”, δήλωσε ο πρώην πρόεδρος της Δημοκρατίας, στρώνοντας το έδαφος στο πολιτικό προσωπικό της χώρας να συμφωνήσει και να εφαρμόσει μια κοινή στρατηγική...
Ιδανική είναι η συγκυρία με αφορμή τις εξελίξεις και περί τα λιβυκά. Αφού δεν το έκανε έως τώρα, η κυβέρνηση οφείλει, όχι αύριο, αλλά σήμερα να αποδείξει ότι δεν είναι απλώς τα λόγια της που θα κρίνουν την εξωτερική πολιτική: Η επέκταση των χωρικών υδάτων στα 12 ναυτικά μίλια νότια της Κρήτης – και όχι ανατολικά – δεν δικαιολογεί τουρκική αντίδραση, παρά τους παλαιότερους λεονταρισμούς τους, όπως συνέβη και με την επέκταση στο Ιόνιο...
Βεβαίως, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι δεν πάει πολύς καιρός που η Ντόρα Μπακογιάννη είχε δηλώσει δημοσίως ότι “δεν πρέπει να πάμε σε επέκταση των 12 ναυτικών μιλίων περιμετρικά της Κρήτης”. Για να μην υπάρχουν ψευδαισθήσεις...
Αν υπάρχει επομένως ουσιώδης μεταστροφή στο Μέγαρο Μαξίμου και όχι σχέδιο για εκλογικές παγίδες, η ευκαιρία είναι τώρα. Ιδού η Ρόδος, ιδού και το πήδημα!
O ΚΟΡΙΟΣ