Την Κυριακή 14 Σεπτεμβρίου, εκτός από την μεγάλη εορτή της υψώσεως του Τιμίου Σταυρού, ο παγκόσμιος Ελληνισμός, θα τιμήσει με τρισάγια, με ομιλίες, με καταθέσεις στεφάνων, την Μικρασιατική καταστροφή πού συνέβη το 1922. Θα ακουστούν πολλά, θα ειπωθούν πολλά, θα γίνει αναφορά στον ήρωα και άγιο της Εκκλησίας μας, μαρτυρικό Μητροπολίτη Σμύρνης Χρυσόστομο, τον από Δράμας, για...
την προσπάθεια του ελληνικού στρατού, παρά την αποδυνάμωση πού υπέστη από την αυτομόληση Βενιζελικών στρατιωτών και αξιωματικών, μόνο και μόνο για να αποφύγουν ο Βενιζέλος και οι ομοϊδεάτες του τις ευθύνες για την καταστροφή, αλλά δεν θα ακουστεί τίποτα για τον βρόμικο ρόλο που έπαιξε το πρωτοδημιουργημένο ΣΕΚΕ (Σοσιαλιστικό Εργατικό Κόμμα Ελλάδος) πρόδρομος του σημερινού ΚΚΕ, στην καταστροφή. Αλλά επειδή η ιστορία είναι αμείλικτη και δυστυχώς οι πηγές δεν χάνονται, θα θέλαμε μέσα από αυτήν την συνάντησή μας στην φιλόξενη ηλεκτρονική εφημερίδα «ΛΕΥΤΕΡΙΑ», να αναφέρουμε τι έλεγε το ΚΚΕ αλλά και ο τότε Γενικός γραμματεύς αυτού Νίκος Ζαχαριάδης, τον οποίο το ίδιο το αμαρτωλό ΚΚΕ τον απέπεμψε κάποτε όπως και η ίδια η τότε Σοβιετική Ένωση. Πρίν προχωρήσουμε, θα θέλαμε να κάνουμε ένα σχόλιο. Και μόνο οι κομουνιστές λένε Κομμουνιστικό κόμμα Ελλάδος, αυτό δείχνει πώς αυτό το κόμμα δεν έχει καμία σχέση με την Ελλάδα. Είναι ένα κόμμα πού μας ήρθε από άλλου και απλώς στην Ελλάδα δημιουργήθηκε ως παράρτημα αυτού του ξένου κόμματος.
Μετά από αυτό, ας δούμε τι έλεγε ο Ριζοσπάστης αλλά και ο Νίκος Ζαχαριάδης, τον οποίο όταν έφεραν νεκρό μετά από χρόνια από την πόλη Σουργκούτ της Σιβηρίας όπου αυτοκτόνησε, εδώ τίθεται ένα ερώτημα, τον έβαλαν και την ελληνική σημαία. Τι σχέση είχε ο Ζαχαριάδης με την ελληνική σημαία είναι ένα άλλο ερώτημα. Αναφέρει λοιπόν ο Ριζοσπάστης στις 12 - 7 - 1935 τις δηλώσεις του Ζαχαριάδη: «Αν νικιόμαστε στην Μικρασία, η Τουρκία θάτανε σήμερα πεθαμένη και εμείς μεγάλη Ελλάδα. Την «λευτεριά μας» θα την στηρίζαμε στην υποδούλωση του τουρκικού λαού. Αυτό εμείς δεν το δεχόμαστε. Το αποκρούουμε κατηγορηματικά. Η αστικοτσιφλικάδικη Ελλάδα στην Μικρασία πήγε όχι σαν εθνικός απελευθερωτής, μα σαν ιμπεριαλιστική δύναμη, όργανο των Εγγλέζων μεγαλοκαρχαριών. Πήγαινε αυτού όχι μόνο για να διαιωνίσει την ξενική κυριαρχία πάνω στον τουρκικό λαό μα και να κάνει την Τουρκία αντισοβιετικό ορμητήριο. Γι' αυτό εμείς όχι μόνο δεν λυπηθήκαμε για την αστικοτσιφλικάδικη ήτττα στην Μικρασία, ΜΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΠΙΔΩΞΑΜΕ».
Για το ίδιο θέμα και το περιοδικό κομμουνιστικό όργανο του ΚΚΕ «Νέος Κόσμος» σε τεύχος του 1951 γράφει: «Το κόμμα μας εκτέλεσε τον Διεθνιστικό του χρέος του καταγγέλοντας τον τυχοδιωκτικό χαρακτήρα αυτού του πολέμου. Γιατί ο ελληνοτουρκικός πόλεμος του 1919 - 1922 ήταν, από την πλευρά της Ελλάδος, ένας ΑΔΙΚΟΣ, ΕΠΙΘΕΤΙΚΟΣ, και ΑΡΠΑΧΤΙΚΟΣ πόλεμος».
Τα συμπεράσματα δικά σας.
Ο ΙΣΤΟΡΙΚΟΣ.
Μετά από αυτό, ας δούμε τι έλεγε ο Ριζοσπάστης αλλά και ο Νίκος Ζαχαριάδης, τον οποίο όταν έφεραν νεκρό μετά από χρόνια από την πόλη Σουργκούτ της Σιβηρίας όπου αυτοκτόνησε, εδώ τίθεται ένα ερώτημα, τον έβαλαν και την ελληνική σημαία. Τι σχέση είχε ο Ζαχαριάδης με την ελληνική σημαία είναι ένα άλλο ερώτημα. Αναφέρει λοιπόν ο Ριζοσπάστης στις 12 - 7 - 1935 τις δηλώσεις του Ζαχαριάδη: «Αν νικιόμαστε στην Μικρασία, η Τουρκία θάτανε σήμερα πεθαμένη και εμείς μεγάλη Ελλάδα. Την «λευτεριά μας» θα την στηρίζαμε στην υποδούλωση του τουρκικού λαού. Αυτό εμείς δεν το δεχόμαστε. Το αποκρούουμε κατηγορηματικά. Η αστικοτσιφλικάδικη Ελλάδα στην Μικρασία πήγε όχι σαν εθνικός απελευθερωτής, μα σαν ιμπεριαλιστική δύναμη, όργανο των Εγγλέζων μεγαλοκαρχαριών. Πήγαινε αυτού όχι μόνο για να διαιωνίσει την ξενική κυριαρχία πάνω στον τουρκικό λαό μα και να κάνει την Τουρκία αντισοβιετικό ορμητήριο. Γι' αυτό εμείς όχι μόνο δεν λυπηθήκαμε για την αστικοτσιφλικάδικη ήτττα στην Μικρασία, ΜΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΠΙΔΩΞΑΜΕ».
Για το ίδιο θέμα και το περιοδικό κομμουνιστικό όργανο του ΚΚΕ «Νέος Κόσμος» σε τεύχος του 1951 γράφει: «Το κόμμα μας εκτέλεσε τον Διεθνιστικό του χρέος του καταγγέλοντας τον τυχοδιωκτικό χαρακτήρα αυτού του πολέμου. Γιατί ο ελληνοτουρκικός πόλεμος του 1919 - 1922 ήταν, από την πλευρά της Ελλάδος, ένας ΑΔΙΚΟΣ, ΕΠΙΘΕΤΙΚΟΣ, και ΑΡΠΑΧΤΙΚΟΣ πόλεμος».
Τα συμπεράσματα δικά σας.
Ο ΙΣΤΟΡΙΚΟΣ.
