(Του Μάρκου Μπόλαρη)
Είναι φανερό
ότι το πολιτικό σύστημα στην Ελλάδα..
νοσεί, χωρίς πρόταση, χωρίς σχέδιο, χωρίς ήθος
βουλιάζει , δεν πείθει, παρασύρει στο βούρκο,
κι είναι χειρότερο ακόμη που
μοιάζει να μην γνοιάζεται για την κατάντια,
μοιάζει να μην κατανοεί την έκταση ,
μοιάζει να απολαμβάνει το λασπόλουτρο
της απαξίωσης, της έκπτωσης !
Όχι, δεν θα σας απαριθμήσω
την ένταση του καρκινώματος που μας κατατρώει,
γνωστό τοις πάσι ,
με τούτο το ταπεινό σημείωμα μιάν έκκληση
να σας απευθύνω επιχειρώ ,
αδέρφια μου,
το έργο που παίζεται στην Εθνική πολιτική σκηνή
σε τούτες τις πονηρές επικίνδυνες μέρες,
που φίδια μας ζώνουν ένα γύρο,
φίδια κι άνεμοι πολέμου,
τούτη η τρισαθλία παράσταση
έχει εξοργίσει τους θεατές , όρθιοι στις κερκίδες,
υβρίζουν, φασκελώνουν, γιουχαίζουν,
τον ξεπεσμό ενός εκπεσοπντος πολιτικού συστήματος καταγγέλουν,
κι άλλοι , οι περισσότεροι, την πλάτη στρέψαν ,
σιωπηλοί οργισμένοι , δεν πήγαν ,
όχι, ούτε θα ξαναπάνε
το μείζον και κυρίαρχο δημοκρατικό τους καθήκον και δικαίωμα να ασκήσουν , να ψηφίσουν,
ντροπή αισθάνονται ,
τον εμπαιγμό βιώνουν,
τούτο το έργο , αδέρφια, να κατέβει πιά ανάγκη,
δεν πάει ο τόπος , σέρνεται,
ανήμποροι τινές, της διαφθοράς υπήκοοι,
της πολιτικής άμοιροι, της ολιγαρχίας τσόγλανοι,
υπεξαιρέτες του δημοσίου χρήματος,
αμνήμονες κι επίορκοι του δημοσίου συμφέροντος,
ανύπαρκτοι ως αιρετοί , ένθεν κακείθεν,
κι οι εξαιρέσεις ολίγιστες,
τούτη η χλιβερή παράσταση να κατέβει ανάγκη,
πριχού ζημιά πάθουμε,
τύμπανα πολλά ηχούν γύρω μας,
πριχού καταστροφή εθνική υποστούμε,
οι ορέξεις των αναθεωρητών φανερές,
Α ! τί παράσταση ,
ιλαροτραγωδία,
χουγιάζει ο Λαός ,
κανείς δεν σας μπιστεύεται εκτός
από το εσμό της διαπλοκής,
λαθρέμπορους και σκαφτιάδες,
των επιδομάτων οι διανομείς,
των ευρωπαϊκών οι αχόρταγοι,
κανείς ,
Κι ένας Λαός , περήφανος, σε απορία,
μικρός Λαός και πολεμά ,
μπρός , έξοδος, μπουχτίσαμε ,
τα παρτάλια σας κι ομπρός !
Finito la musica passage la fiesta …
Τούτος ο Τόπος δικαιούται κάτι τις
Καλύτερο ,
Πολιτική με τον Λαό, τούτον τον Λαό
τον μικρό τον Μέγα,
Πολιτική γιά τον Λαό ,
έναν Λαό που ξέρει από έρχεται ,
την παρακαταθήκη της Ιστορίας και της Γλώσσας,
του Πολιτισμού και της Ορθοδοξίας φέρει,
ψυχανεμίζεται τους πονηρούς τούτους καιρούς,
και θέλει , αξιώνει, απαιτεί
μιά Ηγεσία που πατά σταθερά στα πόδια της
και νοιώθει που και πώς
στις πολυκύμαντες θάλασσες
να ξανοιχτεί !
Συμπαρατασσόμαστε !
Αδέρφια,
συντασσόμαστε !
