Οι μάχες του Σ.Μανουσάκη με τον «Killer» Karl Kox έμειναν στην ιστορία
Ο Σπύρος Μανουσάκης, γνωστός σε μερικούς ως Σπύρος Αρίων, και σε άλλους ως «Σιδερένιος» ή «Χρυσός Έλληνας», ήταν ...
ένας παλαιστής που ενσάρκωνε τη δύναμη, την πειθαρχία και την αποφασιστικότητα. Λίγοι γνώριζαν το πραγματικό του όνομα, αλλά όλοι συμφωνούσαν σε ένα πράγμα: μέσα στο ρινγκ δεν υπήρχε αντίπαλος που να του αντέξει.
Από το Κάιρο στον κόσμο της πάλης
Γεννημένος το 1940 στο Κάιρο, σε μια εποχή που ο Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος έκαιγε τον πλανήτη, ο Σπύρος μεγάλωσε με δυσκολίες. Τα πρώτα είκοσι χρόνια της ζωής του παραμένουν εν πολλοίς άγνωστα, αλλά η επόμενη περίοδος τον ανέδειξε σε έναν από τους κορυφαίους παλαιστές της εποχής.
Η εντυπωσιακή του σωματοδομή δεν πέρασε απαρατήρητη. Σε ηλικία 21 ετών ξεκίνησε επαγγελματικά με την πάλη, υπό την καθοδήγηση του Γάλλου προπονητή Αντρέ Μπολέτ, ενώ σημαντική επιρροή είχε και ο θρυλικός Τζιμ Λόντος, ένα από τα μεγάλα «ιερά τέρατα» του αθλήματος.
Η γέννηση του Σπύρου Αρίωνα
Μέχρι τα μέσα της δεκαετίας του ’60 η καριέρα του περιοριζόταν στην Ευρώπη. Σύντομα όμως, όπως και άλλοι Έλληνες παλαιστές, άνοιξε τα φτερά του για διεθνή καριέρα.
Το 1964 ταξίδεψε στην Αυστραλία με το καλλιτεχνικό ψευδώνυμο Σπύρος Αρίων. Μέσα σε μόλις ένα χρόνο, κατέκτησε τον τίτλο του Παγκόσμιου Πρωταθλητή στα βαρέα βάρη, κερδίζοντας τον τίτλο του «Σιδερένιου Έλληνα». Σύντομα έγινε αστέρας, γεμίζοντας στάδια και κατακτώντας τους αντιπάλους του έναν προς έναν.
Από την Αυστραλία στην Αμερική
Καθώς το επαγγελματικό wrestling αναπτυσσόταν στην Αυστραλία, η ανάγκη για «αστέρες» ήταν μεγάλη – και κανείς δεν μπορούσε να ανταγωνιστεί τον Σπύρο. Η «National Wrestling Alliance» τον αναγνώρισε ως βασικό πρόσωπο του αθλήματος, παρόμοια με τον Χαλκ Χόγκαν στις ΗΠΑ.
Η μάχη του με τον ανίκητο Killer Karl Kox, με μια επεισοδιακή ήττα και μετέπειτα εκδίκηση, τον καθιέρωσε ως θρύλο του αθλήματος. Αργότερα ταξίδεψε στις ΗΠΑ, όπου υπέγραψε συμβόλαιο με την WWWF – τον προπομπό της σημερινής WWE – και έγινε ατραξιόν στα μάτια των διοργανωτών και των θεατών.
Οι ιστορικές μάχες του
Στις ΗΠΑ, ο «Σιδερένιος Έλληνας» αντιμετώπισε μερικούς από τους κορυφαίους παλαιστές της εποχής: Μπομπ Όρτον, Γκορίλα Μονσούν, Εντ Φαρχάτ Σέικ, Λου Άλμπανο και Τσιφ Τζέι Στρόνγκμπόου. Ο ίδιος ο Μπρούνο Σαναμαρτίνο, θεωρούμενος από πολλούς ο κορυφαίος παλαιστής όλων των εποχών, τον είχε υπό την προστασία του και τον αποκαλούσε «πουλέν» του – ένας τίτλος τιμής ανάμεσα στους τίτλους του Μανουσάκη.
Αγωνίστηκε μέχρι τα 38 του χρόνια, και αργότερα επέστρεψε στην Ευρώπη, στη Μεγάλη Βρετανία, συνεχίζοντας να παλεύει για περίπου μια δεκαετία ακόμα πριν αποσυρθεί οριστικά.
Ο θρύλος που δεν πεθαίνει
Μετά το τέλος της καριέρας του, τα ίχνη του Σπύρου Μανουσάκη χάθηκαν. Κάποιοι λένε ότι πέθανε το 1997 σε ηλικία 57 ετών, ενώ άλλοι υποστηρίζουν ότι ζει απομονωμένος σε κάποια γωνιά του πλανήτη. Όποια και αν είναι η αλήθεια, η φήμη και ο θρύλος του «Σιδερένιου Έλληνα» παραμένουν αθάνατα.
Από το Κάιρο στον κόσμο της πάλης
Γεννημένος το 1940 στο Κάιρο, σε μια εποχή που ο Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος έκαιγε τον πλανήτη, ο Σπύρος μεγάλωσε με δυσκολίες. Τα πρώτα είκοσι χρόνια της ζωής του παραμένουν εν πολλοίς άγνωστα, αλλά η επόμενη περίοδος τον ανέδειξε σε έναν από τους κορυφαίους παλαιστές της εποχής.
Η εντυπωσιακή του σωματοδομή δεν πέρασε απαρατήρητη. Σε ηλικία 21 ετών ξεκίνησε επαγγελματικά με την πάλη, υπό την καθοδήγηση του Γάλλου προπονητή Αντρέ Μπολέτ, ενώ σημαντική επιρροή είχε και ο θρυλικός Τζιμ Λόντος, ένα από τα μεγάλα «ιερά τέρατα» του αθλήματος.
Η γέννηση του Σπύρου Αρίωνα
Μέχρι τα μέσα της δεκαετίας του ’60 η καριέρα του περιοριζόταν στην Ευρώπη. Σύντομα όμως, όπως και άλλοι Έλληνες παλαιστές, άνοιξε τα φτερά του για διεθνή καριέρα.
Το 1964 ταξίδεψε στην Αυστραλία με το καλλιτεχνικό ψευδώνυμο Σπύρος Αρίων. Μέσα σε μόλις ένα χρόνο, κατέκτησε τον τίτλο του Παγκόσμιου Πρωταθλητή στα βαρέα βάρη, κερδίζοντας τον τίτλο του «Σιδερένιου Έλληνα». Σύντομα έγινε αστέρας, γεμίζοντας στάδια και κατακτώντας τους αντιπάλους του έναν προς έναν.
Από την Αυστραλία στην Αμερική
Καθώς το επαγγελματικό wrestling αναπτυσσόταν στην Αυστραλία, η ανάγκη για «αστέρες» ήταν μεγάλη – και κανείς δεν μπορούσε να ανταγωνιστεί τον Σπύρο. Η «National Wrestling Alliance» τον αναγνώρισε ως βασικό πρόσωπο του αθλήματος, παρόμοια με τον Χαλκ Χόγκαν στις ΗΠΑ.
Η μάχη του με τον ανίκητο Killer Karl Kox, με μια επεισοδιακή ήττα και μετέπειτα εκδίκηση, τον καθιέρωσε ως θρύλο του αθλήματος. Αργότερα ταξίδεψε στις ΗΠΑ, όπου υπέγραψε συμβόλαιο με την WWWF – τον προπομπό της σημερινής WWE – και έγινε ατραξιόν στα μάτια των διοργανωτών και των θεατών.
Οι ιστορικές μάχες του
Στις ΗΠΑ, ο «Σιδερένιος Έλληνας» αντιμετώπισε μερικούς από τους κορυφαίους παλαιστές της εποχής: Μπομπ Όρτον, Γκορίλα Μονσούν, Εντ Φαρχάτ Σέικ, Λου Άλμπανο και Τσιφ Τζέι Στρόνγκμπόου. Ο ίδιος ο Μπρούνο Σαναμαρτίνο, θεωρούμενος από πολλούς ο κορυφαίος παλαιστής όλων των εποχών, τον είχε υπό την προστασία του και τον αποκαλούσε «πουλέν» του – ένας τίτλος τιμής ανάμεσα στους τίτλους του Μανουσάκη.
Αγωνίστηκε μέχρι τα 38 του χρόνια, και αργότερα επέστρεψε στην Ευρώπη, στη Μεγάλη Βρετανία, συνεχίζοντας να παλεύει για περίπου μια δεκαετία ακόμα πριν αποσυρθεί οριστικά.
Ο θρύλος που δεν πεθαίνει
Μετά το τέλος της καριέρας του, τα ίχνη του Σπύρου Μανουσάκη χάθηκαν. Κάποιοι λένε ότι πέθανε το 1997 σε ηλικία 57 ετών, ενώ άλλοι υποστηρίζουν ότι ζει απομονωμένος σε κάποια γωνιά του πλανήτη. Όποια και αν είναι η αλήθεια, η φήμη και ο θρύλος του «Σιδερένιου Έλληνα» παραμένουν αθάνατα.
