Όπως έχω γράψει και άλλη φορά, γράφω στίχους για μένα και για κάποιους που μπορεί να ταυτιστούν..Το γεγονός ότι δημοσιοποιώ τους στίχους μου στους διαδικτυακούς μου φίλους, μπορεί φυσικά να επιφέρει και αρνητική κριτική και εννοείται ότι...
δεν συμβαίνει μόνο με μένα αυτό.. Στην εποχή που ζούμε είναι πολύ πιο εύκολο να απαξιώσεις κάτι, παρά να το επιβραβεύσεις και φυσικά όλοι ξέρουμε τους λόγους ..Καλό υπόλοιπο ημέρας να έχετε...
"ΜΗΝ ΨΑΧΝΕΙΣ ΝΑ ΒΡΕΙΣ "
Ψάχνεις για αγάπη
Μετακινείς βουνά
Ουτοπία, αυταπάτη
Που στο τέλος πονά
Απεγνωσμένα προσπαθείς να αγαπηθείς
Μα είναι μάταιο, ξανά θα πληγωθείς
Μην ψάχνεις να βρεις σ'άδειες ψυχές
Τα δικά σου κομμάτια
Θα μείνεις εκεί με ενοχές
Και με δάκρυα στα μάτια
Δεν είναι οι άλλοι όπως εσύ
Δεν είναι οι άλλοι
Σαν ναυαγός σ'ενα νησί
Θα μείνεις πάλι
Δεν είναι οι άλλοι όπως εσύ
Γίνεσαι θύμα
Είναι η θάλασσα βαθιά
Αμείλικτο το κύμα
Τώρα πια τι σου μένει
Και τι παίρνεις εσύ
Μια ψυχή τσακισμένη
Και μιά καρδιά μισή
Σε γκρίζους χάρτες την αγάπη κυνηγάς
Μα δείχνει λάθος η πυξίδα που κρατάς...
Βασίλης Παπανικολάου
