Έναν χρόνο μετά την επιβολή του καθεστώτος της 4ης Αυγούστου, το Π.Γ. της ΚΕ του ΚΚΕ, σημειώνει σχετικά με τον νέο εξωτερικό προσανατολισμό της χώρας: «Απομόνωσε...
τη χώρα από τις παλιές φιλίες της με τις δημοκρατικές χώρες και την ξεπούλησε στον γερμανικό χιτλερισμό». «Δημοκρατικές χώρες», εννοεί το ΚΚΕ την Αγγλία και την Γαλλία. Κρατήστε το αυτό.
Στα τέλη του 1937, το ΚΚΕ μιλάει για «Ολοκλήρωση της απομόνωσης της Ελλάδας απ’ όλες τις προηγούμενες σύμμαχες χώρες, απ’ όλα τα κράτη που θέλουν την ειρήνη» (εννοώντας την Αγγλία και την Γαλλία), καταγγέλλει ότι «Η Ελλάδα μετατράπηκε σε στρατηγικό στήριγμα του Χίτλερ» και απαιτεί το «Γκρεμοτσάκισμα απ’ την εξουσία του χιτλερικού πράκτορα Μεταξά».
Το 1938, το ΚΚΕ καταγγέλλει ότι ο Μεταξάς «Αρνείται να προσχωρήσει στη φιλειρηνική δήλωση που προτείνει η Αγγλία» και συμπεραίνει ότι «Αυτό σημαίνει επίσημο πέρασμα της δικτατορίας στο πλευρό του Άξονα». Μάλιστα, στις 24 Δεκεμβρίου 1938, το ΚΚΕ κυριολεκτικά το... τερματίζει:
«Οι Γερμανοί κατάσκοποι, με επικεφαλής τον ίδιο το Μεταξά, εξουσιάζουν την Ελλάδα και ο Χίτλερ παύει και διορίζει τους “Έλληνες” υπουργούς με τον ασύρματο».
Τον Μάρτιο του 1939, το ΚΚΕ χαρακτηρίζει την Ελλάδα του Μεταξά «προτεκτοράτο που παίζει τον ρόλο του χιτλερικού χωροφύλακα στα Βαλκάνια και τη Μεσόγειο».
Στις 10 Απριλίου 1939, το ΚΚΕ καταγγέλλει ότι ο Μεταξάς: «Απέρριψε την πρόταση της Αγγλίας για συνασπισμό, ενώ ταυτόχρονα γίνεται επιδεικτικά δεκτός στην Αθήνα ο Γκαίμπελς».
Και, στις 20 Απριλίου 1939, ο Μεταξάς χαρακτηρίζεται «Αρχικατάσκοπος του φασιστικού Άξονα στην Ελλάδα».
Ακολουθεί μια μακρά περίοδος παύσης ανακοινώσεων και στις 20 Απριλίου 1940 το ΚΚΕ ανακοινώνει ότι ο Μεταξάς έπαψε πλέον να είναι «αρχικατάσκοπος του Χίτλερ» και έγινε «αρχικατάσκοπος των Βρετανών»! Οι δε Βρετανοί, από «παλιοί σύμμαχοι», «φιλειρηνιστές» και «δημοκράτες», ξαφνικά έγιναν... «φιλοπόλεμοι» και «ιμπεριαλιστές».
Όχι, δεν τρελάθηκαν οι σύντροφοι! Απλώς, άλλαξε γραμμή η «μαμά - Μόσχα», κι αναγκαστικά άλλαξαν κι αυτοί. Η αρχική γραμμή προς τα ευρωπαϊκά ΚΚ, που χαράχτηκε στο 7ο Συνέδριο της Κομιντέρν, το 1935, ήταν να αφήσουν προσωρινά κατά μέρος την επαναστατική ρητορική και να κάνουν συμμαχίες με τα αστικά κόμματα, κατά των «φασιστικών» κομμάτων και καθεστώτων. Επίσης, η γραμμή όριζε να υποστηρίζεται αναφανδόν η Βρετανία, που φαινόταν πως θα ήταν η αντίπαλος της Γερμανίας στον επερχόμενο πόλεμο.
Όμως, τον Αύγουστο του 1939 η γραμμή άλλαξε, μετά την υπογραφή του περιβόητου Συμφώνου Μολότωφ - Ρίμπεντροπ και οι κομμουνιστές διατάχθηκαν να υποστηρίζουν πλέον τον νέο σύμμαχο της Μόσχας, δηλαδή τον Χίτλερ. Αναφέρει σχετικά το ΚΚΕ: «Το γερμανοσοβιετικό σύμφωνο αποτελεί ένα όργανο ειρήνης».
Δείτε πως εξηγεί το ΚΚΕ την -επική!- «κωλοτούμπα» του, για τον Ι. Μεταξά:
«Μόλις ο Μεταξάς αντιλήφθηκε πως οι Αγγλογάλλοι χρειάζονταν να παίξουν και το πιόνι της Ελλάδας στο σκάκι τους για την επέκταση του πολέμου, ανησύχησε μήπως απαιτούσαν από τον πράκτορα τους τον Γλύξμπουργκ, να τους εξασφαλίσει μια άλλη κυβέρνηση, με πρόσωπα της απόλυτης εμπιστοσύνης τους. Έτρεξε λοιπόν να προλάβει ενδεχόμενη αντικατάσταση του, κι έθεσε στη διάθεσή τους τη χώρα μας».
Η νέα υπονομευτική προς την εθνική άμυνα γραμμή του ΚΚΕ, έπρεπε να σπέρνει την ηττοπάθεια, ενόψει της ιταλικής επίθεσης. Γι’ αυτό, τις παραμονές της επίθεσης (στις 30 Αυγούστου 1940), το ΚΚΕ επιχείρησε να τρομοκρατήσει τους Έλληνες, «προφητεύοντας» ότι η Ελλάδα θα έχει την μοίρα της Πολωνίας.
Δηλαδή, ότι θα ηττηθεί και θα διαμελιστεί: «Τη δικτατορία την απασχολεί αυτή τη στιγμή το ζήτημα: πως θα εξασφαλίσει πως κι ο τελευταίος μας στρατιώτης θα σκοτωθεί για τα συμφέροντα των Άγγλων ιμπεριαλιστών, ξέροντας πως αυτό δε θα μας γλιτώσει απ’ τη μοίρα της Πολωνίας».
Αλλά, λίγους μήνες μετά, ο ελληνικός στρατός διέψευσε τις Κασσάνδρες της προδοσίας, γράφοντας το Έπος του 1940!
📍Πηγή: «ΚΚΕ – Επίσημα κείμενα 1934-1940», (τόμος Δ).
Β.Β.
