Δευτέρα 20 Οκτωβρίου 2025

Οι πιο κινηματογραφικές ληστείες σε μουσεία – Το Λούβρο, η Μόνα Λίζα, οι κλέφτες που ντύθηκαν αστυνομικοί και τα κλοπιμαία εκατομμυρίων


Από το Λούβρο ως την «Κραυγή», ληστείες που θυμίζουν ταινία του Χόλιγουντ 
 
 Μέσα σε λίγα λεπτά οι ληστές του Λούβρου μπήκαν στο κτίριο από το παράθυρο, απείλησαν φύλακες, πήραν ανεκτίμητα κοσμήματα και έγιναν καπνός.

Ληστείες όπως... 
 
 
αυτή έχουν κάτι κινηματογραφικό, καθώς ένα τέτοιο μουσείο σίγουρα έχει συστήματα ασφαλείας τα οποία οι επίδοξοι κλέφτες θα πρέπει να παραβιάσουν ή να παρακάμψουν, συχνά καταφεύγοντας σε ευφάνταστες μεθόδους.

Δεν είναι τυχαίο που το Χόλιγουντ αρκετές φορές έχει ασχοληθεί με το θέμα, σε ταινίες με ληστείες κάθε είδους, στις οποίες οι δράστες καλούνται να λύσουν περίπλοκους «γρίφους» για να φτάσουν στη λεία τους.



Όμως, η ληστεία στο Μουσείο του Λούβρου δεν είναι η πρώτη, ούτε η πιο τολμηρή επιχείρηση από κλέφτες που έβαλαν στο στόχαστρο μουσεία.

Κτίρια που φιλοξενούν ανεκτίμητα έργα τέχνης έχουν αποτελέσει αρκετές φορές στόχους κλεφτών, οι οποίοι με επαγγελματική δεξιοτεχνία κατάφεραν να αποσπάσουν αριστουργήματα και πολύτιμα κοσμήματα.

Παρακάτω, μερικές από τις πιο θεαματικές ληστείες σε μουσεία παγκοσμίως.
Λούβρο, Γαλλία – Κλοπή της Μόνα Λίζα (1911)

Ένα από τα πιο διάσημα περιστατικά στην ιστορία της τέχνης, το οποίο σημειώθηκε πάλι στο Μουσείο του Λούβρου, μόλις 250 μέτρα μακριά από το σημείο όπου εκλάπησαν τα κοσμήματα στις 19 Οκτωβρίου του 2025.

Ο Βιντσέντσο Περούτζια, πρώην υπάλληλος του μουσείου, έκρυψε τη «Μόνα Λίζα» κάτω από το παλτό του και βγήκε ανενόχλητος.

Η δημοσιότητα που ακολούθησε, καθώς η ληστεία βρέθηκε σε τίτλους εφημερίδων παγκοσμίως και συζητήθηκε εκτενώς, βοήθησε να γίνει το έργο του Λεονάρντο ντα Βίντσι γνωστό σε όλο τον κόσμο. Η ανάκτησή του δύο χρόνια αργότερα στη Φλωρεντία επισφράγισε την ιστορία.

Ένα άλλο διαβόητο επεισόδιο στο Μουσείο του Λούβρου σημειώθηκε το 1956, όταν ένας επισκέπτης πέταξε μια πέτρα στη Μόνα Λίζα, προκαλώντας ζημιά στο χρώμα και επιταχύνοντας την απόφαση να εκτίθεται το έργο πίσω από προστατευτικό γυαλί.

Η κλοπή της Κυριακής ήταν η πρώτη κλοπή στο Μουσείο του Λούβρου από το 1998, όταν ένας πίνακας του Καμίλ Κορό κλάπηκε και δεν ξαναβρέθηκε ποτέ.
Dulwich Picture Gallery, Λονδίνο – «Takeaway Ρέμπραντ» (1966-1983)

Αυτό το πορτρέτο του Ρέμπραντ έγινε γνωστό ως «takeaway Ρέμπραντ» εξαιτίας των πολλαπλών κλοπών του. Κλάπηκε τέσσερις φορές σε διάστημα δεκαετιών (και μπήκε στο βιβλίο ρεκόρ Γκίνες), αλλά πάντα γυρνούσε πίσω στο μουσείο, παραμένοντας ένα από τα πιο διάσημα έργα που… αγαπούν οι κλέφτες.

Κλάπηκε για πρώτη φορά από την Dulwich Picture Gallery στο Λονδίνο το 1966 μαζί με δύο άλλα έργα, και στη συνέχεια ξανά το 1973, το 1981 και το 1983. Το πορτρέτο ανακτήθηκε μετά από κάθε κλοπή και παραμένει σήμερα σε έκθεση στο μουσείο.
Isabella Stewart Gardner Museum, Βοστόνη (1990)

Η μεγαλύτερη ληστεία τέχνης στις ΗΠΑ. Δύο άντρες με στολές αστυνομικών μπήκαν στο μουσείο, έδεσαν τους φύλακες και έκλεψαν 13 έργα από Ρέμπραντ, Γιοχάνες Βερμέερ, Εντγκάρ Ντεγκά και Εντουάρ Μανέ. Οι πίνακες, ανάμεσά τους το «Το κοντσέρτο», εξακολουθούν να αγνοούνται και η υπόθεση παραμένει ανεξιχνίαστη, ενώ τα «λάφυρα» των ληστών υπολογίζονται σε μισό δισεκατομμύριο δολάρια.



Ο «Σπάιντερμαν» έκλεψε πέντε έργα από μουσείο στο Παρίσι

Η κλοπή πέντε σημαντικών έργων μοντέρνας τέχνης από το Musée d’Art Moderne de la Ville στο Παρίσι το 2010 ήταν τόσο επιδέξια, που συγκρίθηκε με τον φανταστικό κλέφτη Αρσέν Λουπέν και με τον Σπάιντερμαν, από τον οποίο πήρε το προσωνύμιο ο δράστης της ληστείας -κέρδισε το παρατσούκλι για τις προηγούμενες διαρρήξεις του, στις οποίες αναρριχόταν σε κτίρια για να εισβάλει.

Εκείνη τη χρονιά, ο Vjeran Tomic επισκεπτόταν επανειλημμένα το μουσείο, ψεκάζοντας οξύ σε ένα παράθυρο που του επέτρεπε να μπαίνει ανενόχλητος. Μια νύχτα, στις 3 π.μ., έκλεψε το έργο του Ανρί Ματίς «Pastorale» (1905).




Στη συνέχεια, καθώς οι συναγερμοί δεν ενεργοποιήθηκαν, αφαίρεσε επίσης έργα των Αμεντέο Μοντιλιάνι, Φερνάν Λεζέ, Πάμπλο Πικάσο και Ζωρζ Μπρακ. Πιστεύεται ότι ο Tomic δρούσε κατ’ εντολή ενός εμπόρου τέχνης, που ήθελε να τα πουλήσει. Όταν συνελήφθη, καταδικάστηκε σε οκτώ χρόνια φυλάκιση από δικαστή που τόνισε ότι η κλοπή αφορούσε «πολιτιστικά αγαθά που ανήκουν στην καλλιτεχνική κληρονομιά της ανθρωπότητας».
Η ληστεία στη Whitworth Art Gallery και το σημείωμα των δραστών

Ενώ οι περισσότεροι κλέφτες έργων τέχνης κλέβουν για χρήματα, κάποιοι φαίνεται πως απλώς θέλουν να… περάσουν ένα μήνυμα. Το 2003, τρεις υδατογραφίες των Βαν Γκογκ, Πικάσο και Γκογκέν κλάπηκαν από τη Whitworth Art Gallery στο Μάντσεστερ.

Χάρη σε μια ανώνυμη πληροφορία, οι πίνακες βρέθηκαν δύο μέρες αργότερα σε δημόσια τουαλέτα πάρκου. Οι Αρχές ανακάλυψαν ένα χειρόγραφο σημείωμα που έγραφε: «Η πρόθεση δεν ήταν να κλέψουμε, αλλά απλώς να επισημανθεί η τραγική ασφάλεια.»
Πίνακες κλάπηκαν από μουσείο του Παρισιού ενώ το κοινό παρακολουθούσε (1985)

Το έργο που έδωσε το όνομά του στο ιμπρεσιονιστικό κίνημα κλάπηκε από το Musée Marmottan στο Παρίσι το 1985, σε μια από τις πιο τολμηρές ληστείες που έχουν διαπραχθεί ποτέ.

Οι κλέφτες εισήλθαν μεσημεριάτικα στο μουσείο, έχοντας αγοράσει εισιτήρια όπως όλοι οι επισκέπτες, και αφαίρεσαν το εμβληματικό έργο του Κλοντ Μονέ «Impression, Sunrise» (1872), μαζί με άλλα έργα.

Εννέα φύλακες και σαράντα επισκέπτες κρατήθηκαν υπό την απειλή όπλου, ενώ κάποια από τα έργα αφαιρέθηκαν βίαια από τους τοίχους. Αν και τα εννέα έργα εκτιμήθηκαν σε 20 εκατομμύρια δολάρια, κάποιοι υποστήριζαν ότι το «Impression, Sunrise» ήταν ανεκτίμητο. Το 1990, όλα τα έργα βρέθηκαν σε μια βίλα στη Κορσική και επτά άτομα συνελήφθησαν.
Φοιτητές αφαίρεσαν 124 αντικείμενα από μεξικανικό αρχαιολογικό μουσείο (1985)

Δεν χρειάζεται απαραίτητα να είσαι επαγγελματίας για να πραγματοποιήσεις μια μεγάλη ληστεία, όπως αποδεικνύει αυτή η περίπτωση.

Το 1985, δύο φοιτητές που είχαν εγκαταλείψει το κολέγιο και ήταν συνδεδεμένοι με ένα δίκτυο ναρκωτικών έκλεψαν 124 αρχαιολογικά αντικείμενα -μεταξύ αυτών και μια ανεκτίμητη νεκρική μάσκα από νεφρίτη- από το Εθνικό Μουσείο Αρχαιολογίας της Πόλης του Μεξικού.

Το γεγονός ότι δύο ερασιτέχνες κατάφεραν να πραγματοποιήσουν τη ληστεία οφείλεται κυρίως στην προσεκτική προετοιμασία τους, καθώς επισκέφτηκαν το μουσείο περισσότερες από 50 φορές πριν την εκτέλεση της κλοπής, κατά τη διάρκεια της οποίας πέρασαν μέσα από αγωγό κλιματισμού.

Όταν οι Αρχές συνέλαβαν τους δράστες, αποκαλύφθηκε ότι παραλίγο να ανταλλάξουν κάποια από τα αντικείμενα με κοκαΐνη. Η ληστεία παραμένει γνωστή στο κοινό λόγω της έλλειψης επαγγελματισμού των δραστών, ενώ το 2018 αποτέλεσε έμπνευση για την ταινία «Museo», στην οποία ο Γκαέλ Γκαρσία Μπερνάλ υποδύθηκε έναν από τους κλέφτες.
Η «Κραυγή» κλάπηκε στο Όσλο κατά τη διάρκεια των Χειμερινών Ολυμπιακών Αγώνων (1994)

«Χίλια ευχαριστώ για την κακή ασφάλεια!» ανέφερε ένα σημείωμα που άφησαν οι δράστες, κατά τη διάρκεια των εορταστικών εκδηλώσεων για τους Χειμερινούς Ολυμπιακούς Αγώνες του 1994, που πραγματοποιήθηκαν στο Lillehammer, περίπου δύο ώρες βόρεια του Όσλο. Οι κλέφτες διέρρηξαν το Εθνικό Μουσείο στο Όσλο, έκοψαν το σύρμα που κρατούσε το έργο «Η Κραυγή» στον τοίχο και έφυγαν με τον περίφημο πίνακα.




Αμέσως, η ληστεία έγινε πρωτοσέλιδο στη Νορβηγία, όπου ακτιβιστές κατά των αμβλώσεων ισχυρίστηκαν ότι θα μπορούσαν να επιστρέψουν τον πίνακα με αντάλλαγμα την προβολή διαφημίσεων στα εθνικά τηλεοπτικά δίκτυα. (Ψευδώς, καθώς δεν γνώριζαν πού βρισκόταν ο πίνακας).

Η αναζήτηση διήρκεσε σχεδόν δύο χρόνια, ενώ η κυβέρνηση αρνήθηκε να πληρώσει λύτρα 1 εκατομμυρίου δολαρίων, θεωρώντας την πρόταση ψευδή. Η «Κραυγή» βρέθηκε τελικά σε ξενοδοχείο σε πόλη βόρεια του Όσλο και το 1996 τέσσερις άνδρες καταδικάστηκαν σε σχέση με τη ληστεία.



Δέκα χρόνια μετά η Κραυγή κλάπηκε ξανά, αυτή τη φορά από το μουσείο Μουνχ στο Όσλο. Κουκουλοφόροι μπήκαν μέσα στο μουσείο οπλοφορώντας και πήραν τον εν λόγω αριστούργημα μαζί με το έργο Madonna του ίδιου καλλιτέχνη.

newsbeast.gr