Η πόλη της Ιταλίας με τους εμβληματικούς πύργους
Είναι γνωστό ως...
το «Μεσαιωνικό Μανχάταν», μια πόλη-κόσμημα που μοιάζει να έχει σταματήσει τον χρόνο στον 13ο αιώνα, προσκαλώντας κάθε επισκέπτη σε ένα ταξίδι πίσω στην εποχή των ιπποτών και των ευγενών. Ο λόγος για το Σαν Τζιμινιάνο, στην Τοσκάνη, που ξεχωρίζει για τη μεσαιωνική οχυρωματική αρχιτεκτονική του, ενώ φημίζεται και για το εξαιρετικό ομώνυμο λευκό κρασί, που παράγεται στην περιοχή.
Το Σαν Τζιμινιάνο βρίσκεται στο βόρειο μέρος της κεντρικής Ιταλίας και είναι χτισμένο πάνω σε λόφο, σε υψόμετρο 324 μέτρων. Οι ντόπιοι το αποκαλούν και «μεσαιωνικό Μανχάταν» και το γιατί είναι προφανές: αντίθετα με άλλες πόλεις, που οι μεσαιωνικοί πύργοι έχουν πληγεί από πολέμους, καταστροφές ή την ανάπτυξη των αστικών κέντρων, το Σαν Τζιμινιάνο έχει διατηρήσει 14 ψηλούς πύργους από τους 74 ή 76 που κάποτε είχε. Οι πύργοι αυτοί είναι που του δίνουν αυτό το προσωνύμιο και αποτελούν έως και σήμερα το σύμβολο της πόλης. Μάλιστα, ο πύργος Torre Grossa είναι ο ψηλότερος της πόλης (54 μέτρα) και ο μοναδικός στον οποίο επιτρέπεται η ανάβαση, προσφέροντας πανοραμική θέα σε όλη την Τοσκάνη. Το ιστορικό κέντρο αποτελεί Μνημείο Παγκόσμιας Κληρονομιάς της UNESCO από το 1990, λόγω της άριστης διατήρησης της φεουδαρχικής του ατμόσφαιρας.
Το Σαν Τζιμινιάνο είναι γενικά μία από τις καλύτερα διατηρημένες μεσαιωνικές πόλεις της Ιταλίας με ιστορία που χρονολογείται από τον 3ο π.Χ. αιώνα. Το όνομά της λέγεται πως το πήρε τον 10ο αιώνα από τον επίσκοπο Τζεμινιάνο που ανακηρύχθηκε άγιος. Την ανάπτυξή της η πόλη την οφείλει τόσο στη γεωγραφική της θέση, καθώς το Μεσαίωνα και την Αναγέννηση ήταν στο δρόμο των καθολικών προσκυνητών καθ’ οδόν προς τη Ρώμη, αλλά και στα γεωργικά προϊόντα της εύφορης περιοχής της. Από τον 14ο έως τον 19ο αιώνα βρέθηκε στη σκιά της Φλωρεντίας και μετά άρχισε να αναγνωρίζεται ως τουριστικό θέρετρο και καλλιτεχνικό κέντρο.
Συνήθως οι τουρίστες επισκέπτονται το Σαν Τζιμινιάνο ως ημερήσια εκδρομή από τη Φλωρεντία ή τη Σιένα. Τα αυτοκίνητα δεν επιτρέπονται στο ιστορικό κέντρο της πόλης κι έτσι η περιήγηση γίνεται με τα πόδια. Εκτός από τους περίφημους πύργους, αξίζει κανείς να επισκεφθεί τον καθεδρικό ναό της πόλης και την εκκλησία του Αγίου Αυγουστίνου αλλά και τις τέσσερις πλατείες της. Επίσης, το Σαν Τζιμινιάνο φημίζεται για τη γαστρονομία του, ενώ εκτός από το κρασί του, είναι διάσημο και για το σαφράν του, που είναι γνωστό ως ο «κόκκινος χρυσός» της περιοχής, καλλιεργείται στην περιοχή από τον Μεσαίωνα και χρησιμοποιείται τόσο στη μαγειρική όσο και στη βαφή υφασμάτων.
Το Σαν Τζιμινιάνο βρίσκεται στο βόρειο μέρος της κεντρικής Ιταλίας και είναι χτισμένο πάνω σε λόφο, σε υψόμετρο 324 μέτρων. Οι ντόπιοι το αποκαλούν και «μεσαιωνικό Μανχάταν» και το γιατί είναι προφανές: αντίθετα με άλλες πόλεις, που οι μεσαιωνικοί πύργοι έχουν πληγεί από πολέμους, καταστροφές ή την ανάπτυξη των αστικών κέντρων, το Σαν Τζιμινιάνο έχει διατηρήσει 14 ψηλούς πύργους από τους 74 ή 76 που κάποτε είχε. Οι πύργοι αυτοί είναι που του δίνουν αυτό το προσωνύμιο και αποτελούν έως και σήμερα το σύμβολο της πόλης. Μάλιστα, ο πύργος Torre Grossa είναι ο ψηλότερος της πόλης (54 μέτρα) και ο μοναδικός στον οποίο επιτρέπεται η ανάβαση, προσφέροντας πανοραμική θέα σε όλη την Τοσκάνη. Το ιστορικό κέντρο αποτελεί Μνημείο Παγκόσμιας Κληρονομιάς της UNESCO από το 1990, λόγω της άριστης διατήρησης της φεουδαρχικής του ατμόσφαιρας.
Το Σαν Τζιμινιάνο είναι γενικά μία από τις καλύτερα διατηρημένες μεσαιωνικές πόλεις της Ιταλίας με ιστορία που χρονολογείται από τον 3ο π.Χ. αιώνα. Το όνομά της λέγεται πως το πήρε τον 10ο αιώνα από τον επίσκοπο Τζεμινιάνο που ανακηρύχθηκε άγιος. Την ανάπτυξή της η πόλη την οφείλει τόσο στη γεωγραφική της θέση, καθώς το Μεσαίωνα και την Αναγέννηση ήταν στο δρόμο των καθολικών προσκυνητών καθ’ οδόν προς τη Ρώμη, αλλά και στα γεωργικά προϊόντα της εύφορης περιοχής της. Από τον 14ο έως τον 19ο αιώνα βρέθηκε στη σκιά της Φλωρεντίας και μετά άρχισε να αναγνωρίζεται ως τουριστικό θέρετρο και καλλιτεχνικό κέντρο.
Συνήθως οι τουρίστες επισκέπτονται το Σαν Τζιμινιάνο ως ημερήσια εκδρομή από τη Φλωρεντία ή τη Σιένα. Τα αυτοκίνητα δεν επιτρέπονται στο ιστορικό κέντρο της πόλης κι έτσι η περιήγηση γίνεται με τα πόδια. Εκτός από τους περίφημους πύργους, αξίζει κανείς να επισκεφθεί τον καθεδρικό ναό της πόλης και την εκκλησία του Αγίου Αυγουστίνου αλλά και τις τέσσερις πλατείες της. Επίσης, το Σαν Τζιμινιάνο φημίζεται για τη γαστρονομία του, ενώ εκτός από το κρασί του, είναι διάσημο και για το σαφράν του, που είναι γνωστό ως ο «κόκκινος χρυσός» της περιοχής, καλλιεργείται στην περιοχή από τον Μεσαίωνα και χρησιμοποιείται τόσο στη μαγειρική όσο και στη βαφή υφασμάτων.
Δείτε τις φωτογραφίες
