Η συζήτηση για ένα ενδεχόμενο κόμμα Καρυστιανού δεν αφορά τόσο την ίδρυση ενός ακόμη πολιτικού σχηματισμού, όσο το μήνυμα που στέλνει η κοινωνία προς το πολιτικό σύστημα. Πρόκειται για μια αντίδραση που γεννήθηκε από πόνο, αγανάκτηση και το αίσθημα ότι η αλήθεια και η δικαιοσύνη καθυστερούν. Ένα τέτοιο κόμμα, αν δημιουργηθεί, δεν θα στηριχθεί σε ιδεολογικό πρόγραμμα αλλά σε συμβολισμό. Θα...
εκφράσει πολίτες που νιώθουν αποστασιοποιημένοι από τα κόμματα και καχύποπτοι απέναντι στους θεσμούς. Με αυτή την έννοια, λειτουργεί περισσότερο ως καταλύτης πίεσης παρά ως ολοκληρωμένη πολιτική πρόταση. Ωστόσο, η πολιτική εμπειρία δείχνει ότι η αγανάκτηση, όσο δικαιολογημένη κι αν είναι, δεν αρκεί για να πράξει βιώσιμη πολιτική λύση. Χωρίς σαφές σχέδιο, στελέχωση και θεσμική κατεύθυνση, τέτοιες προσπάθειες συνήθως έχουν πρόσκαιρη δυναμική. Το ουσιαστικό ζητούμενο δεν είναι η δημιουργία νέων κομμάτων διαμαρτυρίας, αλλά η ενίσχυση της λογοδοσίας, της σοβαρότητας και της εμπιστοσύνης στους θεσμούς. Εκεί κρίνεται η ποιότητα της Δημοκρατίας μας και εκεί οφείλουν να απαντήσουν πρώτα απ’ όλα τα κόμματα εξουσίας.
Αντώνης Ζιώγας, απόστρατος Λιμενικού Σώματος.
