.jpg)
Ο Βλαντιμίρ Πούτιν ανακοίνωσε ότι αν η Ευρώπη θέλει πόλεμο, τότε η Ρωσία είναι έτοιμη. Σε δηλώσεις του μετά το πέρας ενός επενδυτικού φόρουμ στη...
Μόσχα, ο Πούτιν ισχυρίστηκε ότι οι Ευρωπαίοι δεν έχουν ειρηνική ατζέντα και τάσσονται υπέρ του πολέμου, ενώ έχουν απαιτήσεις από τον πόλεμο στην Ουκρανία που δεν είναι αποδεκτές από το Κρεμλίνο.
«Δεν σκοπεύουμε να πολεμήσουμε την Ευρώπη, το έχω πει εκατοντάδες φορές», πρόσθεσε. «Αλλά αν η Ευρώπη ξαφνικά θελήσει να μας πολεμήσει και το αρχίσει αυτή, τότε είμαστε έτοιμοι. Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία γι’ αυτό».
«Αν η Ευρώπη θελήσει ξαφνικά να ξεκινήσει πόλεμο εναντίον μας και το κάνει, τότε θα μπορούσε πολύ γρήγορα να δημιουργηθεί μια κατάσταση στην οποία δεν θα έχουμε κανέναν να διαπραγματευτούμε», συνέχισε.
Σύμφωνα με τον ίδιο, «οι Ευρωπαίοι επίσης εμποδίζουν την αμερικανική κυβέρνηση και τον Ντόναλντ Τραμπ, στις προσπάθειές τους να επιτύχουν ειρηνευτική συμφωνία μέσω διαπραγματεύσεων».
Ισχυρίστηκε, παράλληλα, ότι η πόλη Ποκρόβσκ βρίσκεται πλέον υπό τον πλήρη έλεγχο του ρωσικού στρατού, γεγονός που «αποτελεί εξαιρετική βάση για την επίτευξη των στόχων μας».
Ο βασανιστικός θάνατος του Ποκρόβσκ
Ο βρετανικός Guardian προβαίνει σε μια αναδρομική αφήγηση για τη μάχη του Ποκρόβσκ, η οποία άρχισε πριν 18 μήνες. Το αποτέλεσμα είναι ένα στρατηγικό τέλος του «παιχνιδιού», με νικητή τη Ρωσία και μεγάλο ηττημένο την Ουκρανία, κυρίως δε με μια πόλη που δεν υπάρχει πλέον και έχει διαγραφεί από τον χάρτη.
Όπως αναφέρει το βρετανικό μέσο: «Για κάποιο διάστημα, το Ποκρόβσκ ήταν ένα καταφύγιο, μια ουκρανική πόλη που “άνθισε” κατά τη διάρκεια του πολέμου λόγω της στρατηγικής της θέσης στα ανατολικά, 30 μίλια (48 χλμ.) από το μέτωπο. Αλλά αυτό ίσχυε πριν το καλοκαίρι του 2024, όταν η ραγδαία προέλαση των Ρώσων βύθισε το βιομηχανικό κέντρο σε μια καταστροφική σύγκρουση, μια μονομαχία που τώρα φτάνει στο τέλος της.
Η 18μηνη μάχη για το Ποκρόβσκ συνοψίζει την τρέχουσα κατάσταση του πολέμου στην Ουκρανία: μια εξαντλητική μάχη στην οποία η Ρωσία προχώρησε σταδιακά, με τεράστιο ανθρώπινο κόστος. Αν και αποδεικνύει ότι η Ρωσία δεν μπορεί να καταλάβει εύκολα αστικές περιοχές, η μάχη έχει επίσης εξαντλήσει την Ουκρανία και οι συνέπειες γίνονται αντιληπτές αλλού.
Δύο στρατιώτες κρατούν τη ρωσική σημαία στην πόλη Ποκρόβσκ.
Το επίπεδο καταστροφής είναι τέτοιο που το Ποκρόβσκ δεν έχει πλέον καν στρατηγική σημασία. Ο πληθυσμός του έχει αποδεκατιστεί, η βιομηχανική ζώνη του έχει καταστραφεί και οι διαδρομές εφοδιασμού έχουν αλλάξει. Αντ’ αυτού, έχει γίνει ένα αιματηρό ορόσημο, καθώς οι ειρηνευτικές διαπραγματεύσεις βρίσκονται σε εξέλιξη.
Μια βιομηχανική πόλη, με προπολεμικό πληθυσμό 60.000 κατοίκων και πενταώροφες πολυκατοικίες στο κέντρο της, το Ποκρόβσκ ήταν ήδη σημαντικό πριν από τη ρωσική εισβολή. Ένα ορυχείο 6 μίλια (10 χλμ.) δυτικά ήταν η μεγαλύτερη πηγή άνθρακα, μια βασική πρώτη ύλη για τη διαδικασία παραγωγής χάλυβα στην Ουκρανία μετά το 2014. Με παραγωγή 6 εκατομμυρίων τόνων ετησίως, απασχολούσε, μαζί με ένα “αδελφό” ορυχείο, 10.000 άτομα.
Οι άνθρωποι εγκατέλειψαν γρήγορα την πόλη μετά την έναρξη του πολέμου τον Φεβρουάριο του 2022. Ωστόσο, ενώ οι εισβολείς κατέλαβαν το νότιο και ανατολικό τμήμα της Ουκρανίας, οι προπολεμικές γραμμές “άντεξαν” στην Αβντίβκα, 30 μίλια νοτιοανατολικά. Καθώς οι γραμμές του μετώπου σταθεροποιήθηκαν αλλού, η θέση του Ποκρόβσκ το έκανε στρατηγικά σημαντικό.
Η επέλαση της Ρωσίας στο Ποκρόβσκ. (Πηγή: Guardian)
Αυτό άρχισε να αλλάζει τον Αύγουστο του 2023. Λίγες εβδομάδες πριν, είχε εκδοθεί μια προειδοποίηση ότι οι Ρώσοι είχαν στοχεύσει ξενοδοχεία στην πρώτη γραμμή. Στις 8 Αυγούστου, δύο πύραυλοι Iskander χτύπησαν ένα συγκρότημα διαμερισμάτων κοντά στο Druzhba, πέφτοντας με διαφορά περίπου 40 λεπτών ο ένας από τον άλλον. Ο δεύτερος ήταν μια προφανής προσπάθεια να σκοτωθούν ή να τραυματιστούν όσοι ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα για βοήθεια, έπειτα από την αρχική επίθεση. Επτά άνθρωποι σκοτώθηκαν.
Για τους δημοσιογράφους, το Ποκρόβσκ έγινε ένα σημείο διέλευσης. Η οικονομία της είχε αρχίσει να αλλάζει, με μια χούφτα γυναίκες να αναλαμβάνουν παραδοσιακά ανδρικές δουλειές στα ανθρακωρυχεία. Αλλά ήταν η πτώση της Αβντίβκα τον Φεβρουάριο του 2024 (που προκλήθηκε εν μέρει από την αναστολή της στρατιωτικής βοήθειας από το Κογκρέσο των ΗΠΑ) που οδήγησε σε μια δραματική αλλαγή.
Ακολούθησε μια σχετικά γρήγορη ρωσική προέλαση τους επόμενους έξι μήνες, σε κακώς υπερασπισμένες οπίσθιες γραμμές και οι εισβολείς έφτασαν σε απόσταση 7 μιλίων νότια της πόλης μέχρι τον Αύγουστο. Οι πολίτες κλήθηκαν να εκκενώσουν την περιοχή. Τα βιβλία της δημόσιας βιβλιοθήκης συσκευάστηκαν και οι πινακίδες των καταστημάτων αφαιρέθηκαν τον ίδιο μήνα. Σταδιακά, οι περισσότεροι κάτοικοι εγκατέλειψαν τα σπίτια και τις ζωές τους.
Με απαλό ροζ καταγράφονται οι περιοχές που ελέγχονται από τη Ρωσία, με έντονο ροζ τα σημεία που σημειώνουν πρόοδο τα στρατεύματά της. (Πηγή: Guardian)
Το Ποκρόβσκ αναμενόταν να πέσει σε λίγες εβδομάδες, αλλά αυτό δεν συνέβη. Η πίεση στο σημείο μειώθηκε από την αιφνιδιαστική εισβολή της Ουκρανίας στη Ρωσία, επίσης το καλοκαίρι του 2024, δίνοντας μια ευκαιρία στους υπερασπιστές να οργανωθούν καλύτερα.
Οι ρωσικές δυνάμεις επικεντρώθηκαν σε μεγάλο βαθμό στον εντοπισμό και την εξουδετέρωση των ουκρανικών χειριστών drones με τις δικές τους μονάδες drones, γνωστές ως Rubicon, επιτυγχάνοντας αεροπορική υπεροχή το καλοκαίρι και στοχεύοντας τις υπόλοιπες διαδρομές ανεφοδιασμού που καλύπτονταν από δίχτυα κατά των drones στο βορρά. Η εναλλαγή των στρατιωτικών δυνάμεων και η εκκένωση των τραυματιών γίνονταν όλο και πιο επικίνδυνες, εξαντλώντας τους υπερασπιστές. Η έλλειψη ουκρανικού πυροβολικού αποδυνάμωσε περαιτέρω την αμυντική θέση.
Ο Νεστερένκο εγκατέλειψε το διαμέρισμά του στο Ποκρόβσκ το φθινόπωρο του 2024, αλλά επέστρεψε, παρά τους αυξανόμενους κινδύνους, για μερικούς μήνες μετά, για να βοηθήσει τους κατοίκους της πόλης. Η τελευταία του επίσκεψη ήταν τον Μάρτιο του τρέχοντος έτους. Ο λιγότερο επικίνδυνος τρόπος για να φτάσει κανείς στο Ποκρόβσκ ήταν με τα πόδια, καθώς ένα αυτοκίνητο ήταν πολύ προφανής στόχος για ένα drone. Ο ήχος των εκρήξεων, πρόσθεσε, ήταν συνεχής.
«Εκείνη την εποχή λειτουργούσε ακόμα ένα κατάστημα, ένα γενικό κατάστημα, που είχε ίντερνετ και γεννήτρια, οπότε μπορούσες ακόμα να πληρώσεις με κάρτα», είπε. «Δεν είχε μείνει κανένας νέος. Όλοι οι πελάτες ήταν 50 ετών και άνω, και κανένας από αυτούς δεν τρόμαζε ή κρυβόταν όταν γινόταν μια έκρηξη κοντά. Είχαν συνηθίσει τόσο πολύ, που δεν αντιδρούσαν καθόλου, ήταν εμφανές».
Το ανθρακωρυχείο έκλεισε τον Ιανουάριο και οι σήραγγές του καταστράφηκαν σκόπιμα. Επειδή δεν συντηρείται ενεργά, το ορυχείο έχει πλημμυρίσει. Το τελευταίο κατάστημα έκλεισε τον Αύγουστο. Υπολογίζεται ότι περίπου 1.200 άμαχοι ζουν στο Ποκρόβσκ και 900 στο κοντινό Μυρνοχράντ».
