Κυριακή 14 Δεκεμβρίου 2025

Στον Καταρράκτη Λειβαδίτη στην Ξάνθη, η φύση είναι στα καλύτερά της


   Θεωρείται ένας από τους μεγαλύτερους καταρράκτες των Βαλκανίων
 
Φανταστείτε τον ήχο του νερού να πέφτει με ορμή από 60 μέτρα ύψος, ενώ εσείς στέκεστε χαμένοι μέσα σε ένα παρθένο δάσος οξιάς, σε ένα απίστευτο φυσικό σκηνικό. Αυτό ... 
 
 
που σας περιγράφουμε, θα μπορούσε να ήταν σκηνή από ταινία, αλλά είναι αληθινό και είναι η μοναδική εμπειρία που βιώνουν όσοι επισκέπτονται τον Καταρράκτη του Λειβαδίτη στην Ξάνθη, ένα από τα πιο γνωστά αξιοθέατα της περιοχής. Αν και γενικότερα, παραμένει ένα από τα πιο «κρυμμένα» μυστικά της Ελλάδας.

Ο Καταρράκτης του Λειβαδίτη θεωρείται ένας από τους μεγαλύτερους των Βαλκανίων. Επειδή βρίσκεται κοντά στα σύνορα των νομών Δράμας και Ξάνθης έχει δύο ονόματα: καταρράκτης του Τραχωνίου για τους Δραμινούς και καταρράκτης του Λειβαδίτη για τους Ξανθιώτες. Είναι προσβάσιμος μόνο μέσω απαιτητικής πεζοπορίας ή δύσβατου χωματόδρομου, όμως, ανταμείβει όσους τολμούν να τον προσεγγίσουν με ένα θέαμα απαράμιλλης ομορφιάς.




Αν βρεθείτε στην πόλη της Ξάνθης, μπορείτε να τον προσεγγίσετε, ακολουθώντας τον δρόμο για τη Σταυρούπολη και από εκεί θα ανηφορήσετε προς το χωριό Λειβαδίτης, που βρίσκεται περίπου στα 1300 μέτρα υψόμετρο. Από την έξοδο του χωριού ξεκινά μονοπάτι που οδηγεί σε ένα από τα πολλά γεφύρια της περιοχής. Ο δασικός δρόμος μετά από 7 χλμ σάς οδηγεί στον εντυπωσιακό καταρράκτη του Λειβαδίτη. Βέβαια, θα χρειαστεί να διασχίσετε ένα μονοπάτι μέχρι να φτάσετε στον καταρράκτη, αλλά μην τρομάζετε, είναι εύκολο και η διαδρομή μοναδική και «πνιγμένη» στο πράσινο.




Κατά μήκος των μονοπατιών υπάρχουν παγκάκια για ξεκούραση και ενημερωτικές πινακίδες για τη χλωρίδα και την πανίδα της περιοχής. Συνιστάται προσοχή κατά την προσέγγιση στη βάση του καταρράκτη, καθώς τα βράχια είναι ολισθηρά. Ο καταρράκτης είναι προσβάσιμος όλο τον χρόνο. Τον χειμώνα συχνά παγώνει, δημιουργώντας ένα μοναδικό θέαμα, αν και η πρόσβαση μπορεί να είναι πιο δύσκολη λόγω χιονιού.




Σύμφωνα με τον μύθο, στα νερά του καταρράκτη λούζονταν οι καλοκυράδες όπου οι νεράιδες ύφαιναν τα νεραϊδονήματά τους. Κατά την ελληνική μυθολογία, πάλι, εδώ χόρευαν σε διονυσιακούς ρυθμούς οι Σάτυροι, μαγεμένοι από τη λύρα του Ορφέα, του Θρακιώτη θεού της μουσικής και γιου της μούσας Καλλιόπης.