Γράφει ο Γιώργος Βαζάκας* - φιλόλογος
Βλέπω καταχαρούμενος – δεν το κρύβω – στο διαδίκτυο: «Την προηγούμενη Τετάρτη 14/7/2021 χιλιάδες Έλληνες διαδήλωσαν σε κάθε πλευρά της χώρας κατά των υποχρεωτικών εμβολιασμών και των μέτρων υγειονομικού – Απαρτχάιντ, κάτι που έδειξε να ταρακουνά την κυβέρνηση».
Παρόμοια κινητοποίηση θα πραγματοποιηθεί και την Τετάρτη 21/7/2021 τόσο στην Κατερίνη, όσο και σε διάφορες άλλες πόλεις της Ελλάδας.
Από...
τη μεριά μας τόσο προσωπικά όσο κι από την πολιτική άποψη, που εκπροσωπούμε – αυτή έχει εκφρασθεί λεπτομερώς – τόσο στις γραπτές αναλύσεις του Ε.ΠΑ.Μ., όσο και στις εκπομπές τού διαδικτυακού του σταθμού. Και αναφέρουμε επιγραμματικά: δεν είμαστε ενάντιοι σε κάθε εμβόλιο ( π.χ. σε εκείνο της ευλογιάς, της πολιομυελίτιδας, κλπ), αλλά στα συγκεκριμένα εμβόλια: mRΝΑ, για τα οποία διακεκριμένοι επιστήμονες αμφισβητούν την αποτελεσματικότητά τους. Όσο για τον υποχρεωτικό εμβολιασμό, που θέλει να επιβάλει η κυβέρνηση Μητσοτάκη, αυτό αποτελεί για ακόμη μια φορά καταστρατήγηση του Συντάγματος, που το έχει κατακουρελιάσει με αφορμή τον Covid 19. Ο καθένας γνωρίζει ξεκάθαρα, πως καμιά ιατρική πράξη – και ο εμβολιασμός είναι ιατρική πράξη – δεν μπορεί να επιβληθεί χωρίς τη συναίνεση του δέκτη. Δικαίως λοιπόν ο κόσμος ξεσηκώνεται, δικαίως διαδηλώνει.
Γι’ αυτό από την αρχή της γραφής μας δηλώσαμε καταχαρούμενοι, επί τέλους κάτι κινείται, οι συμπολίτες μας εκδηλώνουν ανυπακοή στα μέτρα ολοκληρωτισμού, που επιβάλει η κυβέρνηση με πρόφαση την πανδημία.
Ως εδώ καλά. Όμως θα διατυπώσουμε κάποιες απόψεις για τις ενλόγω κινητοποιήσεις, καταθέτοντας την πολιτική μας γνώμη σχετικώς. Το Ε.ΠΑ.Μ(Ενιαίο Παλλαϊκό Μέτωπο) στην κινητοποίηση της 14/7/2021 όπως και στην ανάλογη της 21/7/2021 δεν είδε κάποιο ενωτικό κάλεσμα για τη διαδήλωση, απ’ όπου κι αν προέρχεται. Το Ε.ΠΑ.Μ. ανταποκρίνεται σε καλέσματα συνεργασίας σε ισότιμη βάση ανάμεσα σε κόμματα, πολιτικούς σχηματισμούς συλλογικότητες και απλούς πολίτες, προκειμένου να προετοιμάσουμε βήμα – βήμα μια λαϊκή πλειοψηφία ικανή να ανατρέψει το υπάρχον καθεστώς κατοχής και ολοκληρωτισμού , προκειμένου να υπάρξει μια πατριωτική δημοκρατική διακυβέρνηση της χώρας.
Βλέπουμε με επιφύλαξη και δυσκολευόμαστε να ανταποκριθούμε σε καλέσματα προσώπων ή ομάδων, που συνεννοούνται στο παρασκήνιο και ύστερα καλούν τον κόσμο σε διαδηλώσεις εκτόνωσης και απελπισίας. Δεν είδαμε κανέναν από τους «πλασιέ» τέτοιων καλεσμάτων να ανταποκρίνεται σε καμιά πρωτοβουλία ενότητας δυνάμεων ή συνεννόησης για από κοινού δράση. Δεν τους είδαμε επίσης να παίρνουν καμιά ανοιχτή και δημόσια πρωτοβουλία συνεννόησης όλων των διαθέσιμων συλλογικοτήτων, πολιτικών και κομματικών σχηματισμών, ώστε να υπάρξει μια αποφασιστική μαζική αντίσταση και ανυπακοή των πολιτών.
Θα θέλαμε ένα κάλεσμα συντονισμού δράσης, που να απευθύνεται προς όλους, ακόμη και στα κόμματα της Βουλής, με σκοπό την από κοινού οργάνωση μιας κλιμακούμενης ανυπακοής και αντίστασης των πολιτών στα μέτρα ολοκληρωτισμού, με πρόσχημα την πανδημία.
Δυστυχώς δεν βλέπουμε κάτι τέτοιο. Αντίθετα οι «πλασιέ» καλεσμάτων προς τους τους πολίτες για διαδηλώσεις δεν έχουν στο μυαλό τους μια κλιμακούμενη μαζική αντίδραση των πολιτών στα μέτρα ολοκληρωτισμού, που επιβάλλονται κλιμακωτά από την κυβέρνηση και φοβούμαστε πως δεν τους ενδιαφέρει κάτι τέτοιο. Το μόνο που τους ενδιαφέρει, είναι να στήσουν εκδηλώσεις με μεγαλοστομίες και κραυγές χωρίς αντίκρισμα. Θέλουν εκδηλώσεις, όπου κάποιοι θα στεφθούν αυτόκλητοι αρχηγοί του πλήθους.
Υπερτονίζουν στο να ανταποκριθούμε σε καλέσματα δήθεν ακομμάτιστων συμμετεχόντων. Εμείς λέμε ακομμάτιστων, που κρύβουν τις πιο ανίερες κομματικές επιδιώξεις και σκοπιμότητες. Γιατί να μη παλεύουμε για την ενότητα του λαού εναντίον των διαχωρισμών στις τάξεις του; Ο διαχωρισμός των πολιτών σε κομματισμένους και ακομμάτιστους είναι μια λογική του κοινωνικού διαχωρισμού, του διαίρει και βασίλευε μέσα στο λαό.
Ειλικρινά απευχόμαστε να μη λειτουργήσει ξανά το σενάριο, που είδαμε, πως λειτούργησε σε αμέτρητες περιπτώσεις την τελευταία ιδίως δεκαετία, με πιο πρόσφατο παράδειγμα τις κινητοποιήσεις για το λεγόμενο «μακεδονικό». Και τότε κάποιοι συνεννοούμενοι μεταξύ τους στο παρασκήνιο βγήκαν και κάλεσαν τον κόσμο σε δήθεν ακομμάτιστες διαδηλώσεις εναντίον της συμφωνίας των Πρεσπών. Οι ακομμάτιστες αυτές διαδηλώσεις εξυπηρέτησαν άριστα τις κομματικές σκοπιμότητες πρώτα και κύρια της Ν.Δ. Τα αποτελέσματα τους τα ζούμε σήμερα με την κυβέρνηση της Ν.Δ. να πηγαίνει σε ολοκλήρωση της προδοσίας.
Τότε αντιταχτήκαμε αποφασιστικά σ’ αυτές τις πρακτικές. Δυσαρεστήσαμε πολλούς, δώσαμε την ευκαιρία σε επιτήδειους να μας συκοφαντήσουν. Είχαμε προειδοποιήσει για το τι θα συμβεί. Και είχαμε αντιπροτείνει ένα ανοιχτό κάλεσμα προς όλες τις δυνάμεις εντός κι εκτός κοινοβουλίου όχι μόνο για συμμετοχή, αλλά και για να τοποθετηθούν δημόσια στο θέμα. Η εξέλιξη είναι γνωστή.
Κι επειδή δεν έχουμε, αλλά ούτε και θέλουμε να έχουμε κοντή μνήμη, εκτιμούμε ότι οι συγκεκριμένες κινητοποιήσεις προσφέρονται μόνο για ψάρεμα στα θολά νερά της απελπισίας και της απόγνωσης. Οδηγούν με μαθηματική ακρίβεια σε ένα μόνο αποτέλεσμα: στην απογοήτευση και την αποστράτευση των πολιτών. Ακόμη κι αν κατορθώσουν να παρασύρουν στους δρόμους εκατοντάδες χιλιάδες πολίτες, όπως έγινε με τις κινητοποιήσεις για το «μακεδονικό» ή παλιότερα με τις διαδηλώσεις των «αγανακτισμένων».
Κατά τη γνώμη μας ο μόνος ασφαλής και αποτελεσματικός δρόμος είναι η συλλογικά οργανωμένη δουλειά μέσα στο λαό, με σκοπό τη δημιουργία ενός νέου πλειοψηφικού ρεύματος, που να μπορέσει να αναδείξει μια πατριωτική και δημοκρατική διακυβέρνηση στη χώρα, μέσα από την ευρύτερη δυνατή συνεργασία δυνάμεων, κομμάτων, συλλογικοτήτων και πολιτών. Κι αυτό χωρίς πιστοποιητικά κοινωνικών φρονημάτων, χωρίς «φέις κοντρόλ» κατά την είσοδο, χωρίς πολιτικές «απαρτχάιντ» και διαχωρισμούς σε δεξιούς και αριστερούς, σε κομματισμένους και ακομμάτιστους.
Βέβαια ο δρόμος αυτός είναι πολύ πιο δύσκολος από τα: «γιούρια και τους φάγαμε», από τις κραυγές ανοησίας και τα εύκολα συνθήματα, χωρίς καμιά ουσία και πρακτικό αντίκρισμα στους πολίτες. Είναι πολύ δύσκολο, γιατί απαιτεί να κάνεις πέρα τους αρρωστημένους εγωισμούς, γιατί απαιτεί να ξεπεράσεις τις ιδεοληψίες και την περιχαράκωση της δικής σου αποκλειστικά απόλυτης αλήθειας…
Γι’ αυτό από την αρχή της γραφής μας δηλώσαμε καταχαρούμενοι, επί τέλους κάτι κινείται, οι συμπολίτες μας εκδηλώνουν ανυπακοή στα μέτρα ολοκληρωτισμού, που επιβάλει η κυβέρνηση με πρόφαση την πανδημία.
Ως εδώ καλά. Όμως θα διατυπώσουμε κάποιες απόψεις για τις ενλόγω κινητοποιήσεις, καταθέτοντας την πολιτική μας γνώμη σχετικώς. Το Ε.ΠΑ.Μ(Ενιαίο Παλλαϊκό Μέτωπο) στην κινητοποίηση της 14/7/2021 όπως και στην ανάλογη της 21/7/2021 δεν είδε κάποιο ενωτικό κάλεσμα για τη διαδήλωση, απ’ όπου κι αν προέρχεται. Το Ε.ΠΑ.Μ. ανταποκρίνεται σε καλέσματα συνεργασίας σε ισότιμη βάση ανάμεσα σε κόμματα, πολιτικούς σχηματισμούς συλλογικότητες και απλούς πολίτες, προκειμένου να προετοιμάσουμε βήμα – βήμα μια λαϊκή πλειοψηφία ικανή να ανατρέψει το υπάρχον καθεστώς κατοχής και ολοκληρωτισμού , προκειμένου να υπάρξει μια πατριωτική δημοκρατική διακυβέρνηση της χώρας.
Βλέπουμε με επιφύλαξη και δυσκολευόμαστε να ανταποκριθούμε σε καλέσματα προσώπων ή ομάδων, που συνεννοούνται στο παρασκήνιο και ύστερα καλούν τον κόσμο σε διαδηλώσεις εκτόνωσης και απελπισίας. Δεν είδαμε κανέναν από τους «πλασιέ» τέτοιων καλεσμάτων να ανταποκρίνεται σε καμιά πρωτοβουλία ενότητας δυνάμεων ή συνεννόησης για από κοινού δράση. Δεν τους είδαμε επίσης να παίρνουν καμιά ανοιχτή και δημόσια πρωτοβουλία συνεννόησης όλων των διαθέσιμων συλλογικοτήτων, πολιτικών και κομματικών σχηματισμών, ώστε να υπάρξει μια αποφασιστική μαζική αντίσταση και ανυπακοή των πολιτών.
Θα θέλαμε ένα κάλεσμα συντονισμού δράσης, που να απευθύνεται προς όλους, ακόμη και στα κόμματα της Βουλής, με σκοπό την από κοινού οργάνωση μιας κλιμακούμενης ανυπακοής και αντίστασης των πολιτών στα μέτρα ολοκληρωτισμού, με πρόσχημα την πανδημία.
Δυστυχώς δεν βλέπουμε κάτι τέτοιο. Αντίθετα οι «πλασιέ» καλεσμάτων προς τους τους πολίτες για διαδηλώσεις δεν έχουν στο μυαλό τους μια κλιμακούμενη μαζική αντίδραση των πολιτών στα μέτρα ολοκληρωτισμού, που επιβάλλονται κλιμακωτά από την κυβέρνηση και φοβούμαστε πως δεν τους ενδιαφέρει κάτι τέτοιο. Το μόνο που τους ενδιαφέρει, είναι να στήσουν εκδηλώσεις με μεγαλοστομίες και κραυγές χωρίς αντίκρισμα. Θέλουν εκδηλώσεις, όπου κάποιοι θα στεφθούν αυτόκλητοι αρχηγοί του πλήθους.
Υπερτονίζουν στο να ανταποκριθούμε σε καλέσματα δήθεν ακομμάτιστων συμμετεχόντων. Εμείς λέμε ακομμάτιστων, που κρύβουν τις πιο ανίερες κομματικές επιδιώξεις και σκοπιμότητες. Γιατί να μη παλεύουμε για την ενότητα του λαού εναντίον των διαχωρισμών στις τάξεις του; Ο διαχωρισμός των πολιτών σε κομματισμένους και ακομμάτιστους είναι μια λογική του κοινωνικού διαχωρισμού, του διαίρει και βασίλευε μέσα στο λαό.
Ειλικρινά απευχόμαστε να μη λειτουργήσει ξανά το σενάριο, που είδαμε, πως λειτούργησε σε αμέτρητες περιπτώσεις την τελευταία ιδίως δεκαετία, με πιο πρόσφατο παράδειγμα τις κινητοποιήσεις για το λεγόμενο «μακεδονικό». Και τότε κάποιοι συνεννοούμενοι μεταξύ τους στο παρασκήνιο βγήκαν και κάλεσαν τον κόσμο σε δήθεν ακομμάτιστες διαδηλώσεις εναντίον της συμφωνίας των Πρεσπών. Οι ακομμάτιστες αυτές διαδηλώσεις εξυπηρέτησαν άριστα τις κομματικές σκοπιμότητες πρώτα και κύρια της Ν.Δ. Τα αποτελέσματα τους τα ζούμε σήμερα με την κυβέρνηση της Ν.Δ. να πηγαίνει σε ολοκλήρωση της προδοσίας.
Τότε αντιταχτήκαμε αποφασιστικά σ’ αυτές τις πρακτικές. Δυσαρεστήσαμε πολλούς, δώσαμε την ευκαιρία σε επιτήδειους να μας συκοφαντήσουν. Είχαμε προειδοποιήσει για το τι θα συμβεί. Και είχαμε αντιπροτείνει ένα ανοιχτό κάλεσμα προς όλες τις δυνάμεις εντός κι εκτός κοινοβουλίου όχι μόνο για συμμετοχή, αλλά και για να τοποθετηθούν δημόσια στο θέμα. Η εξέλιξη είναι γνωστή.
Κι επειδή δεν έχουμε, αλλά ούτε και θέλουμε να έχουμε κοντή μνήμη, εκτιμούμε ότι οι συγκεκριμένες κινητοποιήσεις προσφέρονται μόνο για ψάρεμα στα θολά νερά της απελπισίας και της απόγνωσης. Οδηγούν με μαθηματική ακρίβεια σε ένα μόνο αποτέλεσμα: στην απογοήτευση και την αποστράτευση των πολιτών. Ακόμη κι αν κατορθώσουν να παρασύρουν στους δρόμους εκατοντάδες χιλιάδες πολίτες, όπως έγινε με τις κινητοποιήσεις για το «μακεδονικό» ή παλιότερα με τις διαδηλώσεις των «αγανακτισμένων».
Κατά τη γνώμη μας ο μόνος ασφαλής και αποτελεσματικός δρόμος είναι η συλλογικά οργανωμένη δουλειά μέσα στο λαό, με σκοπό τη δημιουργία ενός νέου πλειοψηφικού ρεύματος, που να μπορέσει να αναδείξει μια πατριωτική και δημοκρατική διακυβέρνηση στη χώρα, μέσα από την ευρύτερη δυνατή συνεργασία δυνάμεων, κομμάτων, συλλογικοτήτων και πολιτών. Κι αυτό χωρίς πιστοποιητικά κοινωνικών φρονημάτων, χωρίς «φέις κοντρόλ» κατά την είσοδο, χωρίς πολιτικές «απαρτχάιντ» και διαχωρισμούς σε δεξιούς και αριστερούς, σε κομματισμένους και ακομμάτιστους.
Βέβαια ο δρόμος αυτός είναι πολύ πιο δύσκολος από τα: «γιούρια και τους φάγαμε», από τις κραυγές ανοησίας και τα εύκολα συνθήματα, χωρίς καμιά ουσία και πρακτικό αντίκρισμα στους πολίτες. Είναι πολύ δύσκολο, γιατί απαιτεί να κάνεις πέρα τους αρρωστημένους εγωισμούς, γιατί απαιτεί να ξεπεράσεις τις ιδεοληψίες και την περιχαράκωση της δικής σου αποκλειστικά απόλυτης αλήθειας…
Κατερίνη 20/7/2021
*Ο Γιώργος Βαζάκας είναι μέλος του Ε.ΠΑ.Μ.
Vazakas1954@gmail.com
