Ο Γεώργιος Παπανδρέου ήθελε να σώσει τον γιο του Ανδρέα από τις τσιμπίδες της στρατιωτικής δικαιοσύνης μέσω αλλαγών στις Ένοπλες Δυνάμεις των οποίων Αρχηγός ήταν ο εκάστοτε Βασιλεύς.
Άρα...
αφορούσε άμεσα το ζήτημα τον Κωνσταντίνο. Ήθελε να αντικαταστήσει (ο Παπανδρέου) τον Αρχηγό ΓΕΣ και τον Υπουργό Εθνικής Αμύνης, αναλαμβάνοντας ο ίδιος το τελευταίο νευραλγικό χαρτοφυλάκιο.
Ο Κωνσταντίνος δεν του επέτρεψε, αφού ο γιος του Παπανδρέου ήταν αρχηγός της παραστρατιωτικής οργάνωσης ΑΣΠΙΔΑ και πρότεινε στον πρωθυπουργό να αναλάβει αν θέλει το Υπουργείο Εθνικής Αμύνης με την προϋπόθεση πως το θέμα της αναρσίας του ΑΣΠΙΔΑ θα πήγαινε στα πολιτικά δικαστήρια και όχι στα στρατιωτικά ή θα αναλάμβαναν από κοινού νέο Υπουργό Άμυνας και η υπόθεση θα παρέμενε στα στρατιωτικά δικαστήρια (εκδίκαση, καταδίκη κλπ).
Η υπόθεση αυτή αφορούσε κίνημα αξιωματικών μέσα στο στράτευμα, πράγμα απαγορευμένο, υπό την ηγεσία του ΑΝΔΡΕΑ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ. Η ανάκριση όπως καταλαβαίνουμε θα στρεφόταν και προς τον Ανδρέα Παπανδρέου.
Όταν ο ΒΑΣΙΛΙΑΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ανέφερε στον πρωθυπουργό Γεώργιο Παπανδρέου ότι δεν μπορεί να προΐσταται αυτός, ως υπουργός, στην ανάκριση εναντίον του γιου του Ανδρέα, αυτός επέμεινε να αναλάβει το υπουργείο Εθνικής Αμύνης.
Ο ΒΑΣΙΛΙΑΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ του αντιπρότεινε να αναλάβει το υπουργείο όπως επιθυμεί αλλά την ανάκριση για την υπόθεση ΑΣΠΙΔΑ να αναλάβει το υπουργείο Δικαιοσύνης, άρα άλλος υπουργός. Ο ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ προφανώς επειδή ήξερε την ενοχή του γιου του και ήθελε να τον καλύψει, ούτε αυτό δέχτηκε και παραιτήθηκε.
Ο Κωνσταντίνος δρούσε απολύτως συνταγματικά και επέδειξε πολιτική ωριμότητα παρά το νεαρόν της ηλικίας του σε αντίθεση με τον Παπανδρέου που έκανε τα χατίρια του γιου του και ήταν πολιτικό πρόσωπο από το 1916! Ο Παπανδρέου δεν δέχθηκε και παραιτήθηκε. Δεν τον εξανάγκασε κανένας.
Οι μισές αλήθειες που λέγονται σήμερα για εκείνη την περίοδο, έχουν σκοπό έναν και μόνο, να διασύρουν και να δυσφημήσουν τον Κωνσταντίνο, ο οποίος ως ανώτατος Άρχων ήταν αδύνατον να συναινέσει στην εκτροπή που προετοίμαζαν οι Παπανδρέου μαζί με τους Λαμπράκηδες την εποχή εκείνη... Μια εκτροπή η οποία ξεδιπλώθηκε στους δρόμους της Αθήνας τις επόμενες μέρες με την συμμετοχή των μηχανισμών του παράνομου τότε ΚΚΕ, μόλις16 χρόνια από την συντριβή των κομμουνιστών.
Σ.
Ο Κωνσταντίνος δεν του επέτρεψε, αφού ο γιος του Παπανδρέου ήταν αρχηγός της παραστρατιωτικής οργάνωσης ΑΣΠΙΔΑ και πρότεινε στον πρωθυπουργό να αναλάβει αν θέλει το Υπουργείο Εθνικής Αμύνης με την προϋπόθεση πως το θέμα της αναρσίας του ΑΣΠΙΔΑ θα πήγαινε στα πολιτικά δικαστήρια και όχι στα στρατιωτικά ή θα αναλάμβαναν από κοινού νέο Υπουργό Άμυνας και η υπόθεση θα παρέμενε στα στρατιωτικά δικαστήρια (εκδίκαση, καταδίκη κλπ).
Η υπόθεση αυτή αφορούσε κίνημα αξιωματικών μέσα στο στράτευμα, πράγμα απαγορευμένο, υπό την ηγεσία του ΑΝΔΡΕΑ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ. Η ανάκριση όπως καταλαβαίνουμε θα στρεφόταν και προς τον Ανδρέα Παπανδρέου.
Όταν ο ΒΑΣΙΛΙΑΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ανέφερε στον πρωθυπουργό Γεώργιο Παπανδρέου ότι δεν μπορεί να προΐσταται αυτός, ως υπουργός, στην ανάκριση εναντίον του γιου του Ανδρέα, αυτός επέμεινε να αναλάβει το υπουργείο Εθνικής Αμύνης.
Ο ΒΑΣΙΛΙΑΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ του αντιπρότεινε να αναλάβει το υπουργείο όπως επιθυμεί αλλά την ανάκριση για την υπόθεση ΑΣΠΙΔΑ να αναλάβει το υπουργείο Δικαιοσύνης, άρα άλλος υπουργός. Ο ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ προφανώς επειδή ήξερε την ενοχή του γιου του και ήθελε να τον καλύψει, ούτε αυτό δέχτηκε και παραιτήθηκε.
Ο Κωνσταντίνος δρούσε απολύτως συνταγματικά και επέδειξε πολιτική ωριμότητα παρά το νεαρόν της ηλικίας του σε αντίθεση με τον Παπανδρέου που έκανε τα χατίρια του γιου του και ήταν πολιτικό πρόσωπο από το 1916! Ο Παπανδρέου δεν δέχθηκε και παραιτήθηκε. Δεν τον εξανάγκασε κανένας.
Οι μισές αλήθειες που λέγονται σήμερα για εκείνη την περίοδο, έχουν σκοπό έναν και μόνο, να διασύρουν και να δυσφημήσουν τον Κωνσταντίνο, ο οποίος ως ανώτατος Άρχων ήταν αδύνατον να συναινέσει στην εκτροπή που προετοίμαζαν οι Παπανδρέου μαζί με τους Λαμπράκηδες την εποχή εκείνη... Μια εκτροπή η οποία ξεδιπλώθηκε στους δρόμους της Αθήνας τις επόμενες μέρες με την συμμετοχή των μηχανισμών του παράνομου τότε ΚΚΕ, μόλις16 χρόνια από την συντριβή των κομμουνιστών.
Σ.
