ΝΙΚΟΣ ΧΑΛΕΠΛΗΣ.
Τα μάτια μου θα κλείσω πάλι απόψε,
Σ’άλλους πλανήτες να βρεθώ,
ΕΙΡΗΝΗ, τάχα στον κόσμο πως υπάρχει,
Ίσως, ξανά ονειρευτώ.
Τα όνειρα όμως, πάλι με ξεγελάνε
Κι’όπου βρεθώ κι’όπου σταθώ,
Ένα γεράκι, πίσω μου φωνάζει,
ΑΝΘΡΩΠΕ ΜΟΥ,
Η ΕΙΡΗΝΗ ΔΕΝ ΜΕΝΕΙ ΠΙΑ ΕΔΩ.
Μες στην φωτιά, μες στους καπνούς,
Βλέπω μανάδες και ορφανά,
Αγαπημένα πρόσωπα να ψάχνουν,
Να κλαίνε να μοιρολογούν,
Γιατί θεέ μου! να φωνάζουν,
Και την καμένη Γή τους να μετρούν.
Τα μάτια μου, πριν κλείσω πάλι απόψε,
Στην τηλεόραση, ειδήσεις πριν να δώ,
Ένα άσπρο περιστέρι, ελπίζω να φωνάξει,
ΑΝΘΡΩΠΕ ΜΟΥ,
Ο ΠΟΛΕΜΟΣ ΔΕΝ ΜΕΝΕΙ ΠΙΑ ΕΔΩ..
ΝΙΚΟΣ ΧΑΛΕΠΛΗΣ.
