Αριστοφανικό πιπεράτο του Καθηγητή Πιπερόπουλου
Καθώς τώρα πια υπολείπονται μόνο λίγες, μέχρι την Κυριακή 9η Ιουνίου που θα εκλέξουμε τους 21 Εθνικούς μας εκπροσώπους για...
το Ευρωκοινοβούλιο των 720 μελών ανέσυρα από τα «κιτάπια» μου και φέρνω στην δημοσιότητα εδώ στον αγαπημένο φιλόξενο διαδικτυακό χώρο τη σημερινή πιπεράτη προσφορά με την επικοινωνιακή μορφή τριών απλών «μαθημάτων»στους επίδοξους άνδρες, γυναίκες Ευρωβουλευτές διανθισμένη με επαρκή δόση Αριστοφανικού χιούμορ.
Ταυτόχρονα ως Καθηγητής του Μάνατζμεντ συνιστώ να το διαβάσουν και ταφιλόδοξα νεαρά στελέχη του κόσμου των Επιχειρήσεων (λιγότερο εκείνα που απασχολούνται στις υγιείς ιδιωτικές Επιχειρήσεις και περισσότερο εκείνα που «βολεύτηκαν» στις γνωστές Κρατικοδίαιτες Επιχειρήσεις που λειτουργούν με τις ίδιες Αρχές που λειτουργεί και το Ελληνικό Δημόσιο και παραπέμπουν σε εποχές της Ένωσης Σοβιετικών Σοσιαλιστικών Δημοκρατιών πριν της ειρηνική κατάρρευσή της το 1990…)
Στους αγαπητούς αναγνώστες και αναγνώστριες του φιλόξενου ιστότοπου που ΔΕΝ διαθέτουν χιούμορ εκφράζω ειλικρινά και προκαταβολικά μια «συγνώμη» ή όπως λέμε αγγλομαθείς και άλλοι ένα «sorry» για μερικές λέξεις που κοσμούν το Αριστοφανικό, καυστικό αλλά όχι κακοπροαίρετο κείμενό μου το οποίο, υπογραμμίζω διατίθεται διαδικτυακά σε κάθε ενδιαφερόμενο… ΔΩΡΕΑΝ!..
ΜΑΘΗΜΑ 1ο
Ένα κοράκι καθόταν πάνω σε ένα δέντρο χωρίς να κάνει τίποτα.
Ένα κουνελάκι το βλέπει και από περιέργεια το ρωτάει:
Μπορώ να κάθομαι και εγώ σαν εσένα όλη τη μέρα χωρίς να κάνω τίποτα;
Το κοράκι απαντά:
Ασφαλώς, γιατί όχι;
Έτσι το κουνελάκι ξάπλωσε νωχελικά κάτω από το δέντρο.
Ξαφνικά, εμφανίζεται μια αλεπού, ορμάει πάνω στο κουνελάκι και το καταβροχθίζει.
Σ Υ Μ Π Ε Ρ Α Σ Μ Α:
Για να κάθεσαι όλη μέρα, χωρίς να κάνεις τίποτα, πρέπει, στη διοικητική ιεραρχία της πολιτικής και των επιχειρήσεων, να κάθεσαι… πολύ ψηλά!..
ΜΑΘΗΜΑ 2ο
Μια γαλοπούλα συζητούσε με έναν ταύρο.
«Θα μου άρεσε πολύ να κατορθώσω να φτάσω στην κορυφή αυτού του δέντρου…» λέει η γαλοπούλα «αλλά δεν έχω τη δύναμη».
«Γιατί δεν δοκιμάζεις να φας τα περιττώματά μου…» λέει ο ταύρος. «Είναι πολύ δυναμωτικά».
Η γαλοπούλα δοκιμάζει λίγα και ανακαλύπτει ότι της δίνουν δύναμη για να ανέβει στο πρώτο κλαδί.
Την επομένη τρώει κι άλλα περιττώματα του ταύρου και ανεβαίνει στο δεύτερο κλαδί.
Τελικά κατορθώνει να φθάσει στην κορυφή αλλά πριν απολαύσει την επιτυχία της τη βλέπει ένας αγρότης, την πυροβολεί και η γαλοπούλα πέφτει από το δέντρο.
Σ Υ Μ Π Ε Ρ Α Σ Μ Α:
Τρώγοντας «σκ@τ@» μπορεί να φθάσεις σε κορυφαίες θέσεις της πολιτικής ιεραρχίας, της Δημόσιας Διοίκησης ή των ιδιωτικών επιχειρηματικών δομών, αλλά δεν είναι σίγουρο ότι θα παραμείνεις εκεί για πολύ…
ΜΑΘΗΜΑ 3ο
Ένα πουλάκι αποδημούσε για να ξεχειμωνιάσει, αλλά, καθώς έκανε πολύ κρύο, έπεσε αναίσθητο σε ένα λιβάδι.
Και ενώ πάγωνε, πέρασε μια αγελάδα και αφόδευσε επάνω του καλύπτοντάς το με… «σκ@τ@».
Το πουλάκι μέσα στην κοπριά άρχισε να ζεσταίνεται και να νιώθει καλύτερα… Χαρούμενο λοιπόν άρχισε να κελαηδάει.
Ένας γάτος ακούει το κελάηδισμα και πονηρός από τη φύση του πλησιάζει την κοπριά και ψάχνει να δει από πού έρχεται το κελάηδημα.
Εντοπίζει το πουλάκι που είναι σκεπασμένο με την κοπριά, το βγάζει έξω και γεμάτος χαρά για το εύρημα του το… καταβροχθίζει!…
Σ Υ Μ Π Ε Ρ Α Σ Μ Α (Αυτή η ιστορία έχει 3 συμπεράσματα):
Όλοι όσοι σε «ξεχέζουν» δεν είναι εχθροί σου.
Όλοι όσοι σε βγάζουν από τα «σκ@τ@» δεν είναι φίλοι σου.
Καιόταν είσαι βουτηγμένος μέσα στα «σκ@τ@»…«Βούλωστο!...».
