«Γκρίζες» όλες οι βραχονησίδες και τα ελληνικά νησιά που βρίσκονται σε απόσταση 10 μιλίων από τα «θαλάσσια σύνορα»
Όταν εκδιώκονται οι κάτοικοι και αναστέλλεται η οικονομική δραστηριότητα από νησί ή μικρονησίδα, αυτομάτως χάνεται και...
το δικαίωμά του σε ΑΟΖ και υφαλοκρηπίδα.
Αυτό ορίζει το διεθνές δίκαιο της θαλάσσης! Είναι λοιπόν εξωφρενικό, είναι εξοργιστικό, το γεγονός ότι προετοιμάζεται νόμος του ελληνικού Κράτους ο οποίος απαγορεύει την τουριστική ανάπτυξη σε μια ολόκληρη κατηγορία νήσων και νησίδων, καθιστώντας τις έτσι «γκρίζες». Τούτο σημαίνει ότι οψέποτε γίνουν διαπραγματεύσεις για οριοθέτηση ΑΟΖ και υφαλοκρηπίδας στο Αιγαίο και εν γένει στο ελληνικό αρχιπέλαγος, θα ευρεθεί η Τουρκία σε πλεονεκτική θέση, καθώς θα υπάρχει ελληνικός νόμος, ο οποίος θα δικαιώνει την απαίτησή της, να μην έχουν τα νησιά δικαίωμα σε ΑΟΖ και υφαλοκρηπίδα.
Πρόκειται, όπως αποκαλύπτει σήμερα η «Εστία» για το νομοσχέδιο του υπουργείου Ενεργείας που ορίζει το Ειδικό Χωροταξικό Σχέδιο για τον τουρισμό, το οποίο ήδη ευρίσκεται σε δημόσια διαβούλευση. Το νομοσχέδιο αυτό, περιλαμβάνει συγκεκριμένες διατάξεις που απαγορεύουν -ναι χρησιμοποιείται ο όρος «απαγορεύεται»- την τουριστική ανάπτυξη σε ελληνικά νησιά. Και ενδεχομένως σε κάποια από τα νησιά αυτά να μην είναι εφικτό να δημιουργηθούν τουριστικές υποδομές. Ποιος είναι όμως ο λόγος να υπάρχει ρητή απαγόρευσις σε νόμο του ελληνικού Κράτους; Ακόμη και νησιά ή νησίδες, που δεν έχουν αυτήν την στιγμή υποδομές οικονομικής δραστηριότητος, δυνητικώς μπορούν οποιαδήποτε στιγμή να αποκτήσουν. Συνεπώς το δικαίωμα να έχουν επήρεια στην οριοθέτηση θαλασσίων ζωνών υφίσταται. Ποιος ο λόγος να καταργηθεί αυτό με ελληνικό νόμο; Το όλο ζήτημα θυμίζει την περίπτωση της νησίδος Λέβιθα, από την οποία εξεδιώχθησαν βοσκός και το κοπάδι του (δηλαδή ο κάτοικος και η οικονομική του δραστηριότης) για να «σωθεί» ένα σπάνιο είδος σαλιγκαριών. Έχουν άραγε τα σαλιγκάρια μεγαλύτερη αξία από τα κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας μας στο Αιγαίο;
Για να μην μακρυγορούμε, ιδού τι αναφέρει το επίμαχο νομοσχέδιο:
«Ομάδα ΙΙΙ: Ακατοίκητα νησιά και βραχονησίδες
Η Ομάδα ΙΙΙ περιλαμβάνει δύο υποομάδες, με βάση τα ιδιαίτερα φυσικά και ανθρωπογενή χαρακτηριστικά τους, το μέγεθος και την εγγύτητά τους με κατοικημένες περιοχές.
Στην 1η Υποομάδα περιλαμβάνονται:
Βραχονησίδες
Νησιά με έκταση μικρότερη των 300 στρεμμάτων
Νησιά, τα οποία ευρίσκονται σε απόσταση μικρότερη των 10 ναυτικών μιλίων από τα θαλάσσια σύνορα της χώρας
Νησιά, τα οποία ευρίσκονται σε απόσταση μεγαλύτερη των 10 ναυτικών μιλίων από παράκτιες περιοχές του ηπειρωτικού τμήματος της χώρας ή από νησιά που διαθέτει. Νησιά, τα οποία ευρίσκονται σε απόσταση μεγαλύτερη των 10 ναυτικών μιλίων από παράκτιες περιοχές του ηπειρωτικού τμήματος της χώρας ή από νησιά που διαθέτουν ακτοπλοϊκή πρόσβαση.
Στην δεύτερη υποομάδα περιλαμβάνονται όλα τα ακατοίκητα νησιά (μηδενικός πληθυσμός κατά την εκάστοτε τελευταία απογραφή) που δεν ανήκουν στην 1η Υποομάδα.
Το νέο ΕΧΠ‐Τ, προτείνει τις παρακάτω ρυθμίσεις για την Ομάδα ΙΙΙ:
1. Στα νησιά της πρώτης υποομάδας δεν επιτρέπεται κανένα είδος τουριστικής ανάπτυξης.
2. Στα νησιά της δεύτερης υποομάδας επιτρέπονται μόνο ΟΥΤΔ «ήπιας ανάπτυξης». Σημειώνεται ότι με βάση το ισχύον θεσμικό πλαίσιο, ο συντελεστής δόμησης για τα σύνθετα τουριστικά καταλύματα (ΣΤΚ) και τα μικτά τουριστικά καταλύματα μικρής κλίμακας (ΜΤΚΜΚ), περιορίζεται από 0,2 σε 0,12 για τα κατοικημένα νησιά πλην των νήσων Κρήτης, Εύβοιας, Κέρκυρας και Ρόδου. Στο ίδιο πνεύμα κρίνεται σκόπιμο οι οργανωμένοι υποδοχείς τουριστικών δραστηριοτήτων (ΟΥΤΔ) που επιτρέπονται στα νησιά αυτά να είναι ήπιας ανάπτυξης κατά τον ορισμό του υπό μελέτη ΕΧΠ‐Τ».
Η απαγόρευσις αυτή, της αναπτύξεως των νησίδων της τρίτης υποομάδος χαρακτηρίζεται απαράδεκτη και αναιτιολόγητη και από το Τεχνικό Επιμελητήριο Βορειοανατολικού Αιγαίου, το οποίο σε έγγραφο προς το υπουργείο ενεργείας, το οποίο υπογράφει ο πρόεδρός του Στρατής Μανωλακέλλης, μεταξύ άλλων υπογραμμίζει:
«Καταγράφονται στην Ομάδα ΙΙΙ:
“Ακατοίκητα νησιά και Βραχονησίδες” ως 1η υποομάδα • Οι βραχονησίδες
• Νησιά με έκταση μικρότερη των 300 στρεμμάτων.
• Νησιά, τα οποία ευρίσκονται σε απόσταση μικρότερη των 10 ναυτικών μιλίων από τα θαλάσσια σύνορα της χώρας.
• Νησιά, τα οποία ευρίσκονται σε απόσταση μεγαλύτερη των 10 ναυτικών μιλίων από παράκτιες περιοχές του ηπειρωτικού τμήματος της χώρας ή από νησιά που διαθέτουν ακτοπλοϊκή πρόσβαση, και επιβάλλεται απαγόρευση οποιασδήποτε μορφής τουριστικής ανάπτυξης!
Συγκεκριμένα αναφέρεται “Στα νησιά της πρώτης υποομάδας δεν επιτρέπεται κανένα είδος τουριστικής ανάπτυξης. Στα νησιά της δεύτερης υποομάδας επιτρέπονται μόνο ΟΥΤΔ «ήπιας ανάπτυξης». Ως κάτοικοι ακριτικών νησιών θεωρούμε απαράδεκτη και αναιτιολόγητη μια τέτοια απαγόρευση και ζητούμε τη διαγραφή της ή τροποποίηση της με ρυθμίσεις ανάλογες της 2ης υποομάδας».
Ερώτησις: Μήπως ο νόμος του κ. Σκυλακάκη, είναι το «δώρο» του Πρωθυπουργού στον πρόεδρο Ερντογάν κατά την σημερινή τους συνάντηση; Αυτή είναι η «συναντίληψη για τις θαλάσσιες ζώνες»;
Αυτό ορίζει το διεθνές δίκαιο της θαλάσσης! Είναι λοιπόν εξωφρενικό, είναι εξοργιστικό, το γεγονός ότι προετοιμάζεται νόμος του ελληνικού Κράτους ο οποίος απαγορεύει την τουριστική ανάπτυξη σε μια ολόκληρη κατηγορία νήσων και νησίδων, καθιστώντας τις έτσι «γκρίζες». Τούτο σημαίνει ότι οψέποτε γίνουν διαπραγματεύσεις για οριοθέτηση ΑΟΖ και υφαλοκρηπίδας στο Αιγαίο και εν γένει στο ελληνικό αρχιπέλαγος, θα ευρεθεί η Τουρκία σε πλεονεκτική θέση, καθώς θα υπάρχει ελληνικός νόμος, ο οποίος θα δικαιώνει την απαίτησή της, να μην έχουν τα νησιά δικαίωμα σε ΑΟΖ και υφαλοκρηπίδα.
Πρόκειται, όπως αποκαλύπτει σήμερα η «Εστία» για το νομοσχέδιο του υπουργείου Ενεργείας που ορίζει το Ειδικό Χωροταξικό Σχέδιο για τον τουρισμό, το οποίο ήδη ευρίσκεται σε δημόσια διαβούλευση. Το νομοσχέδιο αυτό, περιλαμβάνει συγκεκριμένες διατάξεις που απαγορεύουν -ναι χρησιμοποιείται ο όρος «απαγορεύεται»- την τουριστική ανάπτυξη σε ελληνικά νησιά. Και ενδεχομένως σε κάποια από τα νησιά αυτά να μην είναι εφικτό να δημιουργηθούν τουριστικές υποδομές. Ποιος είναι όμως ο λόγος να υπάρχει ρητή απαγόρευσις σε νόμο του ελληνικού Κράτους; Ακόμη και νησιά ή νησίδες, που δεν έχουν αυτήν την στιγμή υποδομές οικονομικής δραστηριότητος, δυνητικώς μπορούν οποιαδήποτε στιγμή να αποκτήσουν. Συνεπώς το δικαίωμα να έχουν επήρεια στην οριοθέτηση θαλασσίων ζωνών υφίσταται. Ποιος ο λόγος να καταργηθεί αυτό με ελληνικό νόμο; Το όλο ζήτημα θυμίζει την περίπτωση της νησίδος Λέβιθα, από την οποία εξεδιώχθησαν βοσκός και το κοπάδι του (δηλαδή ο κάτοικος και η οικονομική του δραστηριότης) για να «σωθεί» ένα σπάνιο είδος σαλιγκαριών. Έχουν άραγε τα σαλιγκάρια μεγαλύτερη αξία από τα κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας μας στο Αιγαίο;
Για να μην μακρυγορούμε, ιδού τι αναφέρει το επίμαχο νομοσχέδιο:
«Ομάδα ΙΙΙ: Ακατοίκητα νησιά και βραχονησίδες
Η Ομάδα ΙΙΙ περιλαμβάνει δύο υποομάδες, με βάση τα ιδιαίτερα φυσικά και ανθρωπογενή χαρακτηριστικά τους, το μέγεθος και την εγγύτητά τους με κατοικημένες περιοχές.
Στην 1η Υποομάδα περιλαμβάνονται:
Βραχονησίδες
Νησιά με έκταση μικρότερη των 300 στρεμμάτων
Νησιά, τα οποία ευρίσκονται σε απόσταση μικρότερη των 10 ναυτικών μιλίων από τα θαλάσσια σύνορα της χώρας
Νησιά, τα οποία ευρίσκονται σε απόσταση μεγαλύτερη των 10 ναυτικών μιλίων από παράκτιες περιοχές του ηπειρωτικού τμήματος της χώρας ή από νησιά που διαθέτει. Νησιά, τα οποία ευρίσκονται σε απόσταση μεγαλύτερη των 10 ναυτικών μιλίων από παράκτιες περιοχές του ηπειρωτικού τμήματος της χώρας ή από νησιά που διαθέτουν ακτοπλοϊκή πρόσβαση.
Στην δεύτερη υποομάδα περιλαμβάνονται όλα τα ακατοίκητα νησιά (μηδενικός πληθυσμός κατά την εκάστοτε τελευταία απογραφή) που δεν ανήκουν στην 1η Υποομάδα.
Το νέο ΕΧΠ‐Τ, προτείνει τις παρακάτω ρυθμίσεις για την Ομάδα ΙΙΙ:
1. Στα νησιά της πρώτης υποομάδας δεν επιτρέπεται κανένα είδος τουριστικής ανάπτυξης.
2. Στα νησιά της δεύτερης υποομάδας επιτρέπονται μόνο ΟΥΤΔ «ήπιας ανάπτυξης». Σημειώνεται ότι με βάση το ισχύον θεσμικό πλαίσιο, ο συντελεστής δόμησης για τα σύνθετα τουριστικά καταλύματα (ΣΤΚ) και τα μικτά τουριστικά καταλύματα μικρής κλίμακας (ΜΤΚΜΚ), περιορίζεται από 0,2 σε 0,12 για τα κατοικημένα νησιά πλην των νήσων Κρήτης, Εύβοιας, Κέρκυρας και Ρόδου. Στο ίδιο πνεύμα κρίνεται σκόπιμο οι οργανωμένοι υποδοχείς τουριστικών δραστηριοτήτων (ΟΥΤΔ) που επιτρέπονται στα νησιά αυτά να είναι ήπιας ανάπτυξης κατά τον ορισμό του υπό μελέτη ΕΧΠ‐Τ».
Η απαγόρευσις αυτή, της αναπτύξεως των νησίδων της τρίτης υποομάδος χαρακτηρίζεται απαράδεκτη και αναιτιολόγητη και από το Τεχνικό Επιμελητήριο Βορειοανατολικού Αιγαίου, το οποίο σε έγγραφο προς το υπουργείο ενεργείας, το οποίο υπογράφει ο πρόεδρός του Στρατής Μανωλακέλλης, μεταξύ άλλων υπογραμμίζει:
«Καταγράφονται στην Ομάδα ΙΙΙ:
“Ακατοίκητα νησιά και Βραχονησίδες” ως 1η υποομάδα • Οι βραχονησίδες
• Νησιά με έκταση μικρότερη των 300 στρεμμάτων.
• Νησιά, τα οποία ευρίσκονται σε απόσταση μικρότερη των 10 ναυτικών μιλίων από τα θαλάσσια σύνορα της χώρας.
• Νησιά, τα οποία ευρίσκονται σε απόσταση μεγαλύτερη των 10 ναυτικών μιλίων από παράκτιες περιοχές του ηπειρωτικού τμήματος της χώρας ή από νησιά που διαθέτουν ακτοπλοϊκή πρόσβαση, και επιβάλλεται απαγόρευση οποιασδήποτε μορφής τουριστικής ανάπτυξης!
Συγκεκριμένα αναφέρεται “Στα νησιά της πρώτης υποομάδας δεν επιτρέπεται κανένα είδος τουριστικής ανάπτυξης. Στα νησιά της δεύτερης υποομάδας επιτρέπονται μόνο ΟΥΤΔ «ήπιας ανάπτυξης». Ως κάτοικοι ακριτικών νησιών θεωρούμε απαράδεκτη και αναιτιολόγητη μια τέτοια απαγόρευση και ζητούμε τη διαγραφή της ή τροποποίηση της με ρυθμίσεις ανάλογες της 2ης υποομάδας».
Ερώτησις: Μήπως ο νόμος του κ. Σκυλακάκη, είναι το «δώρο» του Πρωθυπουργού στον πρόεδρο Ερντογάν κατά την σημερινή τους συνάντηση; Αυτή είναι η «συναντίληψη για τις θαλάσσιες ζώνες»;
Εφημερίδα Εστία
