Το μυστήριο με τις γραμμές Nazca, τα τεράστια γεωγλυφικά του Περού

Οι θεωρίες πίσω από τα παράξενα σχήματα

 

Μέχρι και σήμερα αποτελούν ένα μεγάλο μυστήριο και οι θεωρίες για το πώς και γιατί σχηματίστηκαν είναι αρκετές και διαφορετικές. Ο λόγος, για τις γραμμές στην... 

 

έρημο Nazca, στο Περού που αποτελούν ένα από τα πιο μυσταγωγικά και περίεργα σημεία της χώρας.

Οι γραμμές Nazca, είναι μια ομάδα πολύ μεγάλων γεωγλυφικών χαραγμένων στο έδαφος, που υπολογίζεται ότι δημιουργήθηκαν το χρονικό διάστημα μεταξύ 500 π.Χ. και 500 μ.Χ. Το 1994 χαρακτηρίστηκαν ως «Μνημείο Παγκόσμιας Κληρονομιάς της UNESCO» και οι θεωρίες για τη δημιουργία τους περιλαμβάνουν από ιερά τελετουργικά έως αρχαίους εξωγήινους.

Τα σχήματα – κατασκευάστηκαν από τους γηγενείς λαούς της Nazca – κυμαίνονται από γεωμετρικά μοτίβα έως λεπτομερείς εικόνες της τοπικής άγριας ζωής, όπως αράχνες και πιθήκους, όλα σκαμμένα στο έδαφος. Παρά την ηλικία τους, οι γραμμές επέζησαν για χιλιάδες χρόνια με μικρές αλλαγές ή φθορές. Κανείς δεν είναι σίγουρος γιατί ακριβώς οι κάτοικοι της Nazca δημιούργησαν αυτά τα παράξενα γεωγλύφη, αλλά η κορυφαία θεωρία είναι ότι χρησιμοποιήθηκαν ως σημείο για να προσεύχονται στους θεούς για βροχή.

Είναι πιθανό να σημάδεψαν διαδρομές πομπής που να χρησιμοποιούσαν οι προσκυνητές καθώς ταξίδευαν προς τους ναούς ή ότι οι τελετουργίες πραγματοποιούνταν σε καθορισμένα σημεία κατά μήκος των ίδιων των γραμμών.

Μεμονωμένα το κάθε σχέδιο έχει μήκος από 0.4 έως 1.1 χλμ., ενώ το συνολικό τους μήκος είναι μεγαλύτερο από 1.300 χλμ. Όλο αυτό το «έργο» καλύπτει μια έκταση περίπου 50 τ. χλμ., με την κάθε γραμμή να έχει βάθος κατά μέσο όρο 10 έως 15 εκατοστά.



Μερικά από τα σχήματα είναι ορατά ακόμη και από τον αέρα (σε ύψος 500 μέτρων) αν και είναι επίσης ορατά από τους γύρω λόφους και άλλα ψηλά μέρη. Τα σχήματα είναι συνήθως κατασκευασμένα από μία συνεχή γραμμή, ενώ λόγω της απομόνωσης και του ξηρού ανέμου αλλά και του σταθερού κλίματος του οροπεδίου, οι γραμμές διατηρούνται ως επί το πλείστον φυσικά.