(Απάντηση στη Μίκα Αγραφιώτου)
Ας κάνουμε τον κόπο να θυμηθούμε τίνος το σύνθημα ήταν αυτό. Δεν είμαστε φυτά, έχουμε μνήμη. Δεν ξεχνούμε την εποχή που το μνημείο ήταν καταδικασμένο και αποκλειόταν η περίπτωση ακόμη και της επανατοποθέτησής του στον σταθμό. Θα...
το μετέφεραν τεμαχισμένο σε στρατόπεδο της Δυτικής Θεσσαλονίκης όπου και θα παρέμενε, στην καλύτερη περίπτωση ως ένα αποπροσανατολισμένο ζόμπι.
Τότε υπήρξε καθοριστική η βοήθεια του Γιάννη Μπουτάρη που πίστεψε και αγωνίστηκε για το «και μετρό και αρχαία».
Εν ολίγοις, ακόμη και η σημερινή εκδοχή των αρχαίων (επανατοποθέτηση-επανασύνθεση) δεν θα υπήρχε αν δεν βοηθούσε τότε τους αρχαιολόγους ο Γιάννης Μπουτάρης που πίστευε όπως και εμείς στο «ΚΑΙ μετρό ΚΑΙ αρχαία» και στο ότι τα αρχαία έπρεπε να μείνουν στη θέση τους. In situ βέβαια, όχι ως αποπακεταρισμένες μούμιες για φόντο και ντεκόρ πολιτικών εκδηλώσεων.
(ΥΓ. Όπως κάποιος μου επεσήμανε, έκανα λάθος. ΚΑΙ τα φυτά έχουνε μνήμη).
