Στις 14 Φεβρουαρίου ο Βασιλεύς Γεώργιος Α΄ είχε βγει με την βασιλική άμαξα για περίπατο στο Φάληρο. Μαζί του, εκτός από τους Υπασπιστές και την προσωπική του φρουρά ήταν και η κόρη του, Πριγκίπισσα Μαρία. Κατά...
την επιστροφή του, γύρω στις 16.30 στη θέση Ανάλατος, στη λεωφόρο Συγγρού, δέχτηκε πυροβολισμούς από δύο αγνώστους με αποτέλεσμα τον τραυματισμό του Αρχικυνηγού του Περικλή Νέρη. Οι δράστες της επίθεσης τράπηκαν σε φυγή, αλλά συνελήφθησαν την επόμενη.
Ήταν ο Γεώργιος Καρδίτσης, δημοτικός υπάλληλος και εθελοντής στην Κρητική επανάσταση και ο Ιωάννης Γεωργίου ή Κυριακού, από την Μακεδονία. Και οι δύο υποστήριξαν ότι επιχείρησαν να δολοφονήσουν τον βασιλιά επειδή τον θεωρούσαν ως υπαίτιο της ήττας στον ελληνοτουρκικό πόλεμο το 1897.
Οι δράστες δεν αποδέχθηκαν την κατηγορία, ότι ήταν μέλη συνωμοτικής ομάδας, είπαν πως έδρασαν μεμονωμένα από αποκλειστικώς πατριωτικό φανατισμό. Η προχειρότητα της ενέδρας δημιούργησε υποψίες περί της απόπειρας.
Μεγάλη μερίδα του κόσμου όπως ο εκδότης της εφημερίδας «Καιροί» Πέτρος Κανελλίδης υποστήριξαν ότι η απόπειρα ήταν σκηνοθετημένη προκειμένου να ανακτήσει τη χαμένη δημοτικότητά του ο Βασιλιάς (ο Κανελλίδης διώχθηκε δικαστικά γι΄αυτήν την άποψη).
Ο ιστορικός Γιάννης Κορδάτος (1891 – 1961), όπως και στην περίπτωση της δολοφονίας του Γεωργίου το 1913, υποστήριξε την άποψη της συνωμοσίας από εξωελληνικά κέντρα. Συγκεκριμένα, αναφέρει πως οι δύο δράστες έδρασαν σύμφωνα με οδηγίες Αξιωματικών του Γερμανικού Επιτελείου, έχοντας λάβει διαβεβαιώσεις πως δεν θα έχουν συνέπειες για την πράξη τους.
Ο Γ. Κορδάτος συμπληρώνει, ακόμα, ότι τις φήμες για σκηνοθετημένη απόπειρα διέδωσαν οι ίδιοι κύκλοι, επιδιώκοντας να παραπλανήσουν την κοινή γνώμη και τις διωκτικές αρχές.
Η δίκη πραγματοποιήθηκε στις 19 Μαρτίου στο Κακουργιοδικείο Αθηνών οι κατηγορούμενοι έδειξαν μεγάλη ψυχραιμία και δεν αρνήθηκαν ότι είχαν σκοπό να σκοτώσουν τον βασιλιά Καταδικάστηκαν σε θάνατο. Ο Βασιλεύς υπό το βάρος των διαφόρων υπονοιών περί σκηνοθετημένης απόπειρας δίστασε, αν και είχε το δικαίωμα, να τους απονείμει χάρη.
Την επομένη μεταφέρθηκαν στις φυλακές Ναυπλίου και στις 27 Απριλίου εκτελέστηκαν έξω από το Παλαμήδι με καρατόμηση.
Στο σημείο όπου έγινε η απόπειρα δολοφονίας στη Λεωφ. Συγγρού, ανεγέρθη το 1902 ο Ναός του Αγίου Σώστη, ως τάμα για την διάσωση του Βασιλέως και της Πριγκιπίσσης Μαρίας.
Ήταν ο Γεώργιος Καρδίτσης, δημοτικός υπάλληλος και εθελοντής στην Κρητική επανάσταση και ο Ιωάννης Γεωργίου ή Κυριακού, από την Μακεδονία. Και οι δύο υποστήριξαν ότι επιχείρησαν να δολοφονήσουν τον βασιλιά επειδή τον θεωρούσαν ως υπαίτιο της ήττας στον ελληνοτουρκικό πόλεμο το 1897.
Οι δράστες δεν αποδέχθηκαν την κατηγορία, ότι ήταν μέλη συνωμοτικής ομάδας, είπαν πως έδρασαν μεμονωμένα από αποκλειστικώς πατριωτικό φανατισμό. Η προχειρότητα της ενέδρας δημιούργησε υποψίες περί της απόπειρας.
Μεγάλη μερίδα του κόσμου όπως ο εκδότης της εφημερίδας «Καιροί» Πέτρος Κανελλίδης υποστήριξαν ότι η απόπειρα ήταν σκηνοθετημένη προκειμένου να ανακτήσει τη χαμένη δημοτικότητά του ο Βασιλιάς (ο Κανελλίδης διώχθηκε δικαστικά γι΄αυτήν την άποψη).
Ο ιστορικός Γιάννης Κορδάτος (1891 – 1961), όπως και στην περίπτωση της δολοφονίας του Γεωργίου το 1913, υποστήριξε την άποψη της συνωμοσίας από εξωελληνικά κέντρα. Συγκεκριμένα, αναφέρει πως οι δύο δράστες έδρασαν σύμφωνα με οδηγίες Αξιωματικών του Γερμανικού Επιτελείου, έχοντας λάβει διαβεβαιώσεις πως δεν θα έχουν συνέπειες για την πράξη τους.
Ο Γ. Κορδάτος συμπληρώνει, ακόμα, ότι τις φήμες για σκηνοθετημένη απόπειρα διέδωσαν οι ίδιοι κύκλοι, επιδιώκοντας να παραπλανήσουν την κοινή γνώμη και τις διωκτικές αρχές.
Η δίκη πραγματοποιήθηκε στις 19 Μαρτίου στο Κακουργιοδικείο Αθηνών οι κατηγορούμενοι έδειξαν μεγάλη ψυχραιμία και δεν αρνήθηκαν ότι είχαν σκοπό να σκοτώσουν τον βασιλιά Καταδικάστηκαν σε θάνατο. Ο Βασιλεύς υπό το βάρος των διαφόρων υπονοιών περί σκηνοθετημένης απόπειρας δίστασε, αν και είχε το δικαίωμα, να τους απονείμει χάρη.
Την επομένη μεταφέρθηκαν στις φυλακές Ναυπλίου και στις 27 Απριλίου εκτελέστηκαν έξω από το Παλαμήδι με καρατόμηση.
Στο σημείο όπου έγινε η απόπειρα δολοφονίας στη Λεωφ. Συγγρού, ανεγέρθη το 1902 ο Ναός του Αγίου Σώστη, ως τάμα για την διάσωση του Βασιλέως και της Πριγκιπίσσης Μαρίας.
Β.Β.
