Συμπληρώνονται φέτος εξήντα χρόνια από την 15η Ιουλίου 1965, όταν ορισμένοι Βουλευτές τής Ενώσεως Κέντρου φεύγουν από την κυβέρνηση τού Γεωργίου Παπανδρέου, με αποτέλεσμα την πτώση τής Κυβερνήσεως, και την πολιτική ανωμαλία πού ακολούθησε για να φτάσουμε στην 21η Απριλίου 1967.
Τα...
«Ιουλιανά» ή «Αποστασία» όπως ονομάστηκαν τα γεγονότα, οφείλονται μετά την μεταπολίτευση τού 1974 στον Βασιλέα τών Ελλήνων Κωνσταντίνο ΙΓ΄. Ήταν το εύκολο θύμα όλης αυτής της προπαγάνδας τής Αριστεράς, τών κομμουνιστών και τών δήθεν δημοκρατικών, πώς για όλα τα δεινά τής νεοτέρας ιστορίας τής Ελλάδος, έφταιγε το Παλάτι και ο θεσμός τής Βασιλείας, ενώ όλοι οι άλλοι ήταν αμέτοχοι. Είναι όμως έτσι; Ας δούμε λοιπόν τα γεγονότα ήρεμα και γαλήνια, εξήντα χρόνια μετά, καθώς οι πρωταγωνιστές τών γεγονότων έχουν φύγει από την ζωή και βρίσκονται πλέον στην δικαιοδοσία τής ιστορίας και τού Δικαιοκρίτου Θεού, πού είτε τον πίστευαν είτε όχι.
Στίς 6 Μαρτίου τού 1964 ο αείμνηστος Βασιλεύς τών Ελλήνων Παύλος Α' φεύγει από την ζωή ύστερα από μάχη πού έδωσε με τον καρκίνο. Την ιδία ημέρα, ορκίζεται νέος Βασιλεύς τών Ελλήνων ο 24χρονος Διάδοχος Κωνσταντίνος, ως Κωνσταντίνος ΙΓ΄.
Κυβέρνηση την περίοδο εκείνη είναι η Ένωση Κέντρου υπό την αρχηγεία τού Γεωργίου Παπανδρέου. Πολλοί λένε ότι η σχέσεις Ανακτόρων και Πρωθυπουργού δεν ήταν καλές. Αυτό βεβαίως δεν ευσταθεί, διότι οι σχέσεις τους ήταν πολύ καλές.
Έτσι φτάνουμε στο 1965. Στίς αρχές τού έτους, ο Πρωθυπουργός Γεώργιος Παπανδρέου βρίσκεται στα Ανάκτορα Αθηνών και εκεί συζητά με τον Βασιλέα τών Ελλήνων Κωνσταντίνο ΙΓ' . Σε μία αποστροφή τού λόγου του ο Βασιλεύς προτείνει στον Γέρο τής Δημοκρατίας να νομιμοποιηθεί το μέχρι τότε παράνομο ΚΚΕ, για να σταματήσουν τα μίση πού άφησε πίσω ο συμμοριτοπόλεμος. Η απάντηση τού Γεωργίου Παπανδρέου ήταν αποστομωτική. «Εγώ αυτό δεν πρόκειται να το κάνω ποτέ. Διότι, πρώτον θα χάσω τίς ψήφους από την Αριστερά και δεύτερον τι κάνω με όλους αυτούς πού έφυγαν στο παραπέτασμα;». Αυτό βεβαίως είχε προηγούμενο, όταν μετά την Κατοχή ο Γεώργιος Παπανδρέου ως Πρωθυπουργός τής Εθνικής Ενότητος, οι Κομμουνιστές πού συμμετείχαν στην εν λόγω Κυβέρνηση και λίγο πρίν από την Συμφωνία τής Βάρκιζας, τον έβρισαν χυδαία. Ο Γέρος σε εκείνη την συνάντηση θύμωσε τόσο πολύ και τούς είπε: «Εσείς είστε οι υπεύθυνοι. Σφάξατε Έλληνες. Έχετε αίμα στα χέρια σας. Ο Ελληνικός λαός δεν θα το ξεχάσει ποτέ αυτό». Έτσι ήρθε η ρήξη τού Γεωργίου Παπανδρέου με τούς Κομμουνιστές. Τώρα, γιατί οι Κομμουνιστές κατηγορούν μόνο τον Βασιλέα και όχι τον Γέρο τής Δημοκρατίας, αυτό άς μάς το εξηγήσουν.
Τον Φεβρουάριο τού 1965 η εσωκομματική πίεση μέσα στην Ένωση Κέντρου γίνεται εντονότερη, διότι είχε ατονήσει αρκετά ο Ανένδοτος Αγών έναντι τής ΕΡΕ πού σχετιζόταν με τίς εκλογές τού 1961, τίς οποίες ο Γεώργιος Παπανδρέου είχε χαρακτηρίσει ως «εκλογές βίας και νοθείας». Εκείνη την συγκεκριμένη περίοδο ανακαλύπτεται στα αρχεία τού Κράτους το «Σχέδιο Περικλής» που εμπλέκονταν τόσο η ΕΡΕ όσο και ο Καραμανλής πού εκείνη την περίοδο βρίσκονταν στο Παρίσι, φεύγοντας μετά την αποτυχία του στίς εκλογές τού 1963 με το όνομα «Τριανταφυλλίδης». Πώς γίνεται να έφυγε ως Τριανταφυλλίδης και να γύρισε τον Ιούλιο τού 1974 ως Καραμανλής, αυτό είναι ένα ερώτημα.
Ο φιλοκυβερνητικός τύπος πίεζε τον Γεώργιο Παπανδρέου να μην το φανερώσει το «Σχέδιο Περικλής» στον Βασιλέα Κωνσταντίνο, αλλά να το χρησιμοποιήσει ως μοχλό πιέσεως πρός τα Ανάκτορα για να μην έρθει στην επιφάνεια η υπόθεση ΑΣΠΙΔΑ, πού αρχίζει να διαφαίνεται.
Τον Μάρτιο τού ιδίου έτους, ο Βασιλεύς τών Ελλήνων Κωνσταντίνος ΙΓ΄ κατά το καθιερωμένο γεύμα πού παρέθεσε στα Μέλη τής Διαρκούς Ιεράς Συνόδου τής Εκκλησίας τής Ελλάδος, την ημέρα τής Ορθοδοξίας στα Ανάκτορα Αθηνών, εκφώνησε ένα λόγο. Αυτός ο λόγος κατηγορήθηκε από την ΕΔΑ και από το σύνολο τής Αριστεράς ως «ψυχροπολεμικό, μισαλλόδοξο, και σκοταδιστικό κείμενο». Ο Πρωθυπουργός όμως Γεώργιος Παπανδρέου εξέφρασε απόλυτα την ευαρέσκειά του λέγοντας «Εύγε, Μεγαλειότατε. Πρόκειται για ένα πατριαρχικό λόγο». Η σύνταξη τού λόγου αυτού, συντάχθηκε από κοινού από τον Βασιλέα και τον Πρωθυπουργό.
Την ίδια περίοδο και λίγο πρίν από το Πάσχα, ο Ανδρέας Παπανδρέου πού συμμετείχε στην Κυβέρνηση τού πατέρα του ως Υφυπουργός Οικονομικών και Συντονισμού, αρχίζει να κινείται εντός τού κόμματος, δημιουργώντας ουσιαστικά ένα δικό του κόμμα, μέσα στο κόμμα τού πατέρα του.
Τον Μάϊο τού 1965 τα πράγματα αρχίζουν να παίρνουν μια άλλη τροπή. Η Εφημερίς τής Λαρίσης «Ημερήσιος Κήρυξ», αποκαλύπτει την ύπαρξη εντός τού στρατεύματος, μιάς παραστρατιωτικής οργανώσεως πού ήθελε την ανατροπή τόσο τής κυβερνήσεως όσο και τού πολιτεύματος. Η οργάνωση αυτή είναι ο γνωστός ΑΣΠΙΔΑ που σημαίνει «Αξιωματικοί Σώσατε Πατρίδα, Ιδανικά, Δημοκρατία, Αξιοκρατία». Είναι η περίοδος πού οι σχέσεις Ελλάδος και Τουρκίας είναι σε ένταση σε σχέση με το Κυπριακό και την Β' ΕΟΚΑ. Από την έρευνα ανακαλύπτεται ότι πολιτικός εμπνευστής τής εν λόγω οργανώσεως ήταν ο Ανδρέας Παπανδρέου.
Την επίμαχη περίοδο Υπουργός Εθνικής Αμύνης ήταν ο Πέτρος Γαρουφαλιάς, ένας καπιταλιστής και ένθερμος φιλοβασιλικός. Μόλις ο Βασιλεύς τών Ελλήνων Κωνσταντίνος ΙΓ' πληροφορήθηκε στην ύπαρξη τής παραστρατιωτικής οργανώσεως, τον κάλεσε, αν και αρχηγός του Κράτους ανεύθυνος όμως κατά το Σύνταγμα, για να συμβουλέψει την Κυβέρνηση και να ενημερωθεί για το γεγονός, και για την δολιοφθορά σε στρατιωτικά αυτοκίνητα σε μονάδες τού Έβρου.
Στην συνάντηση αυτήν, ο Υπουργός Εθνικής Αμύνης Γαρουφαλιάς επιβεβαίωσε τον Βασιλέα για τον ΑΣΠΙΔΑ, λέγοντάς τον ότι το κίνημα δεν το έκαναν οι Κομμουνιστές, αλλά πολιτικός εμπνευστής ήταν ο Ανδρέας Παπανδρέου, ενώ εκτελεστής ήταν ο Συνταγματάρχης Γεώργιος Παπαδόπουλος, ο μετέπειτα Δικτάτωρ. Ο Βασιλεύς ζητά από τον Υπουργό να απομακρύνει τον Γεώργιο Παπαδόπουλο από το στράτευμα, αλλά εκείνος απάντησε πώς αυτό δεν γίνεται, διότι δέχεται πιέσεις από τον ίδιο τον Πρωθυπουργό, διότι ο πατέρας τού Γεωργίου Παπαδοπούλου ήταν προσωπικός φίλος τού Πρωθυπουργού και από το διπλανό χωριό από το Καλέντζι.
Ο Βασιλεύς τών Ελλήνων Κωνσταντίνος ΙΓ΄ και όλη η Ελληνική Βασιλική Οικογένεια μεταβαίνουν στην Κέρκυρα, διότι η Βασίλισσα Άννα - Μαρία ήταν έγκυος στο πρώτο παιδί και μάλιστα στίς ημέρες της. Από εκεί ο Βασιλεύς πληροφορείται ότι ο Πρωθυπουργός πιέζει τον Υπουργό Εθνικής Αμύνης να παραιτηθεί από το Υπουργείο με σκοπό να το αναλάβει ο ίδιος ο Πρωθυπουργός. Ο λόγος προφανής. Ήθελε ο Γεώργιος Παπανδρέου να αναλάβει εκείνος τίς ανακρίσεις για να καλύψει τον γυιό του Ανδρέα πού ήταν εμπλεκόμενος στην υπόθεση ΑΣΠΙΔΑ.
Ο Βασιλεύς κάνει ένα μεγάλο λάθος, και αυτό το αναγνώρισε και τότε αλλά και σε κατοπινές συνεντεύξεις πού έδωσε. Και αυτό είναι οι επιστολές πού έστειλε από την Κέρκυρα πρός τον Πρωθυπουργό, κάτι για το οποίοι και μετάνοιωσε.
Ο Πρωθυπουργός Γεώργιος Παπανδρέου μαζί με τον Υπουργό Δικαιοσύνης μεταβαίνουν την Κέρκυρα, για να υπογραφεί η ληξιαρχική πράξη γεννήσεως τής Πριγκίπισσας τής Ελλάδος Αλεξίας. Σε κατ΄ ιδίαν συνάντηση ο Πρωθυπουργός διαβεβαίωσε τον Βασιλέα ότι δεν τίθεται θέμα αντικαταστάσεως τού Υπουργού Εθνικής Αμύνης.
Οι δύο συμφώνησαν να συναντηθούν ξανά στα Ανάκτορα Αθηνών την 15η Ιουλίου το απόγευμα. Τώρα όμως τα πράγματα είχαν πάρει άλλη τροπή. Ο Πρωθυπουργός ζητά από τον Βασιλέα να απομακρύνει τον Υπουργό Εθνικής Αμύνης Γαρουφαλιά και να αναλάβει εκείνος το εν λόγω Υπουργείο. Ο Βασιλεύς αρνείται κάτι τέτοιο, λέγοντας ότι θα πρέπει πρώτα να ολοκληρωθούν οι ανακρίσεις πού σχετίζονται και με τον Ανδρέα Παπανδρέου, και στην συνέχεια να αναλάβει το Υπουργείο. Ο Γέρος αρνείται πεισματικά κάτι τέτοιο. Ο Βασιλεύς προτείνει μια άλλη λύση. Να αναλάβει το Υπουργείο Εθνικής Αμύνης ο Γέρος, αλλά τίς ανακρίσεις για τον ΑΣΠΙΔΑ να τίς αναλάβει το Υπουργείο Δικαιοσύνης. Στην πρόταση αυτήν τού Βασιλέως, ο Πρωθυπουργός απάντησε: «Δεν μπορώ». Ο Βασιλεύς και πάλι προσπαθεί να πείσει τον Πρωθυπουργό: «Κύριε Πρωθυπουργέ, εσείς τώρα πού θα βγείτε έξω θα σάς περιμένουν όλοι οι δημοσιογράφοι. Βγείτε λοιπόν και πείτε τους: «Δέν υπάρχει κρίση. Ο Βασιλεύς και εγώ τα βρήκαμε και έχει λυθεί το όλο πρόβλημα. Εγώ αναλαμβάνω το Υπουργείο Εθνικής Αμύνης και το έχει υπογράψει ο Βασιλεύς και θα μεταφέρω όλη την υπόθεση στο Υπουργείο Δικαιοσύνης». Ο Γέρος κοιτούσε τον Βασιλέα, καταλαβαίνοντας ότι είχε δίκαιο ο Μεγαλειότατος, αλλά δεν μπορούσε να δεχτεί κάτι τέτοιο, για ένα και μοναδικό λόγο. Και αυτός ήταν ο φόβος τού Ανδρέα. Αν και δεν τον συμπαθούσε καθόλου, ο Ανδρέας μαζί με την Μαργαρίτα απειλούσαν τον πατέρα τους, πώς αν υποχωρήσει δεν θα ξαναέβλεπε τα εγγόνια του.
Οι εξελίξεις είναι ραγδαίες. Οι 15 Βουλευτές φεύγουν από την Ένωση Κέντρου, με αποτέλεσμα να πέσει η Κυβέρνηση. Είναι αυτοί που χαρακτηρίστηκαν ως «Αποστάτες». Ο Βασιλεύς ορίζει Κυβέρνηση υπό τον Νόβα, για να αρχίσει μια πολιτική ανωμαλία πού θα οδηγήσει στην 21η Απριλίου 1967.
Μετά την κρίση, οι δύο πρωταγωνιστές Βασιλεύς και Γεώργιος Παπανδρέου συναντήθηκαν στην Κηφισιά. Ο ένας πήγαινε στο Τατόι (πού ήρθε αργότερα το ΠΑΣΟΚ τού Ανδρέα Παπανδρέου και το πήρε άδικα) και ο άλλος έφευγε από το Καστρί. Μιλήσαν περίπου είκοσι λεπτά. Ο Βασιλεύς λέει στον Παπανδρέου ότι θα πρέπει να βγεί και ν' απαντήσει σε αυτά πού λέει. Για να απαντήσει ο Γέρος και να πεί ότι αυτό δεν είναι σωστό, διότι εγώ είμαι πολιτικός ενώ εσείς είστε ο Βασιλεύς. Αυτό όμως ήταν ένα μεγάλο λάθος τού αειμνήστου Βασιλέως πού τον άκουσε και δεν βγήκε να μιλήσει στούς υπηκόους του, για να ξεκαθαρίσει το θέμα.
Μετά τον διορισμό τού Νόβα ως Πρωθυπουργού - αυτό ήταν μέσα στα δικαιώματα τού Βασιλέως πού όριζε το Σύνταγμα τού 1952 - και την συγκέντρωση τών λοιπών «Αποστατών» βουλευτών μαζί του, ο ρόλος τού Βασιλέως είχε τελειώσει. Δυστυχώς όμως, η κυβέρνηση Νόβα δεν έλαβε την ψήφο εμπιστοσύνης. Ο Βασιλεύς Κωνσταντίνος ΙΓ΄ ασκώντας τα δικαιώματά του πού απέρρεαν από το Σύνταγμα τού 1952, δίνει εντολή σχηματισμού Κυβερνήσεως στον Στεφανόπουλο, Βουλευτή τής Ενώσεως Κέντρου. Ο Στεφανόπουλος απευθυνόμενος στον Βασιλέα λέει ότι, αυτή η εντολή είναι διερευνητική. Κατά την συνάντηση τής Κοινοβουλευτικής Ομάδος τής Ενώσεως Κέντρου, τά Μέλη δεν μπόρεσαν να συμφωνήσουν και έτσι ο Στεφανόπουλος επιστρέφει την εντολή στον Βασιλέα.
Ο Βασιλεύς Κωνσταντίνος ΙΓ΄, καλεί στα Ανάκτορα τούς Στεφανόπουλο και Τσιριμώκο. Ύστερα από μια έντονη συζήτηση, κατασταλάζουν ότι την διακυβέρνηση τής χώρας θα αναλάμβανε ο Τσιριμώκος. Εκείνος προσπαθούσε να βρεί τούς 151 Βουλευτές. Από την άλλη η ΕΡΕ, είχε βάλει ένα και μοναδικό στόχο. Να μην κατέβει στίς επικείμενες εκλογές ο Ανδρέας Παπανδρέου, ο αίτιος όλης αυτής τής καταστάσεως. Από την άλλη η ΕΔΑ και γενικά η Αριστερά, ήταν ενοχλημένη διότι δεν μπορούσαν να χωνέψουν ότι το Παλάτι επέλεξε για Πρωθυπουργό ένα παλαιό αριστερό. Μάλιστα ένας Βουλευτής τής ΕΔΑ απευθυνόμενος στον Πρωθυπουργό Τσιριμώκο είπε: «Με τι ασχολείσαι τώρα; Ξεσκονίζεις τον Θρόνο;». Για να απαντήσει ο Πρωθυπουργός. «Μπα....όταν ήρθα τον βρήκα να λάμπει από το ξεσκόνισμα πού τού είχαν κάνει οι προκάτοχοί μου».
Δυστυχώς σε αυτήν την προσπάθεια τού Τσιριμώκου, ο Μαρκεζίνης δεν έδωσε ψήφο εμπιστοσύνης και δεν στήριξε την προσπάθεια τού Πρωθυπουργού, να ομαλοποιηθεί η κατάσταση στην Ελλάδα. Εάν ο Μαρκεζίνης είχε βοηθήσει τότε την κατάσταση, η Ελλάς θα γλύτωνε από ταλαιπωρίες.
Τελικά, οι αλλεπάλληλες εναλλαγές Κυβερνήσεων και η πολιτική ανωμαλία που προήλθε από την ανακάλυψη τού ΑΣΠΙΔΑ και την εμπλοκή τού Ανδρέα Παπανδρέου, έφερε τον Παναγιώτη Κανελλόπουλο στην εξουσία με την εντολή να διενεργήσει εκλογές τον Μάΐο τού 1967, αλλά τίς πρόλαβε η Δικτατορία τών Συνταγματαρχών.
Εκείνο το ίδιο βράδυ τού πραξικοπήματος, συνελήφθησαν όλοι οι πολιτικοί αρχηγοί και όχι μόνο και οδηγήθηκαν στού Γουδί. Εκεί συναντήθηκαν και μίλησαν μετά από τα γεγονότα τού 1965, ο Γέρος Γεώργιος Παπανδρέου και ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης. Στον διάλογο πού ακολούθησε και τον παραθέτει ο ίδιος ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης στην εκπομπή τού Αλέξη Παπαχελά, ο Γέρος τής Δημοκρατίας απευθυνόμενος στο ποτέ αγαπητό του πολιτικό παιδί Κωνσταντίνο Μητσοτάκη είπε: «Ποιός φταίει κύριε Πρόεδρε για την κατάσταση την σημερινή; Μήπως εμείς οι...αποστάτες; Για να απαντήσει ο Γεώργιος Παπανδρέου. Τελικά Κώστα ο Βασιλεύς είχε απόλυτα δίκαιο. Για όλη αυτήν την κατάσταση αίτιος και υπεύθυνος είναι ο Ανδρέας».
Αυτά για να σταματήσει πλέον η σκύλευση ανθρώπων πού δεν είχαν καμία ανάμειξη με τα «Ιουλιανά και την Αποστασία».
Ο ΙΣΤΟΡΙΚΟΣ.
αναφορά γέρου σε γέρο μητσοτάκη ΄΄οτι ο βασιλεύς είχε δίκαιο
Στίς 6 Μαρτίου τού 1964 ο αείμνηστος Βασιλεύς τών Ελλήνων Παύλος Α' φεύγει από την ζωή ύστερα από μάχη πού έδωσε με τον καρκίνο. Την ιδία ημέρα, ορκίζεται νέος Βασιλεύς τών Ελλήνων ο 24χρονος Διάδοχος Κωνσταντίνος, ως Κωνσταντίνος ΙΓ΄.
Κυβέρνηση την περίοδο εκείνη είναι η Ένωση Κέντρου υπό την αρχηγεία τού Γεωργίου Παπανδρέου. Πολλοί λένε ότι η σχέσεις Ανακτόρων και Πρωθυπουργού δεν ήταν καλές. Αυτό βεβαίως δεν ευσταθεί, διότι οι σχέσεις τους ήταν πολύ καλές.
Έτσι φτάνουμε στο 1965. Στίς αρχές τού έτους, ο Πρωθυπουργός Γεώργιος Παπανδρέου βρίσκεται στα Ανάκτορα Αθηνών και εκεί συζητά με τον Βασιλέα τών Ελλήνων Κωνσταντίνο ΙΓ' . Σε μία αποστροφή τού λόγου του ο Βασιλεύς προτείνει στον Γέρο τής Δημοκρατίας να νομιμοποιηθεί το μέχρι τότε παράνομο ΚΚΕ, για να σταματήσουν τα μίση πού άφησε πίσω ο συμμοριτοπόλεμος. Η απάντηση τού Γεωργίου Παπανδρέου ήταν αποστομωτική. «Εγώ αυτό δεν πρόκειται να το κάνω ποτέ. Διότι, πρώτον θα χάσω τίς ψήφους από την Αριστερά και δεύτερον τι κάνω με όλους αυτούς πού έφυγαν στο παραπέτασμα;». Αυτό βεβαίως είχε προηγούμενο, όταν μετά την Κατοχή ο Γεώργιος Παπανδρέου ως Πρωθυπουργός τής Εθνικής Ενότητος, οι Κομμουνιστές πού συμμετείχαν στην εν λόγω Κυβέρνηση και λίγο πρίν από την Συμφωνία τής Βάρκιζας, τον έβρισαν χυδαία. Ο Γέρος σε εκείνη την συνάντηση θύμωσε τόσο πολύ και τούς είπε: «Εσείς είστε οι υπεύθυνοι. Σφάξατε Έλληνες. Έχετε αίμα στα χέρια σας. Ο Ελληνικός λαός δεν θα το ξεχάσει ποτέ αυτό». Έτσι ήρθε η ρήξη τού Γεωργίου Παπανδρέου με τούς Κομμουνιστές. Τώρα, γιατί οι Κομμουνιστές κατηγορούν μόνο τον Βασιλέα και όχι τον Γέρο τής Δημοκρατίας, αυτό άς μάς το εξηγήσουν.
Τον Φεβρουάριο τού 1965 η εσωκομματική πίεση μέσα στην Ένωση Κέντρου γίνεται εντονότερη, διότι είχε ατονήσει αρκετά ο Ανένδοτος Αγών έναντι τής ΕΡΕ πού σχετιζόταν με τίς εκλογές τού 1961, τίς οποίες ο Γεώργιος Παπανδρέου είχε χαρακτηρίσει ως «εκλογές βίας και νοθείας». Εκείνη την συγκεκριμένη περίοδο ανακαλύπτεται στα αρχεία τού Κράτους το «Σχέδιο Περικλής» που εμπλέκονταν τόσο η ΕΡΕ όσο και ο Καραμανλής πού εκείνη την περίοδο βρίσκονταν στο Παρίσι, φεύγοντας μετά την αποτυχία του στίς εκλογές τού 1963 με το όνομα «Τριανταφυλλίδης». Πώς γίνεται να έφυγε ως Τριανταφυλλίδης και να γύρισε τον Ιούλιο τού 1974 ως Καραμανλής, αυτό είναι ένα ερώτημα.
Ο φιλοκυβερνητικός τύπος πίεζε τον Γεώργιο Παπανδρέου να μην το φανερώσει το «Σχέδιο Περικλής» στον Βασιλέα Κωνσταντίνο, αλλά να το χρησιμοποιήσει ως μοχλό πιέσεως πρός τα Ανάκτορα για να μην έρθει στην επιφάνεια η υπόθεση ΑΣΠΙΔΑ, πού αρχίζει να διαφαίνεται.
Τον Μάρτιο τού ιδίου έτους, ο Βασιλεύς τών Ελλήνων Κωνσταντίνος ΙΓ΄ κατά το καθιερωμένο γεύμα πού παρέθεσε στα Μέλη τής Διαρκούς Ιεράς Συνόδου τής Εκκλησίας τής Ελλάδος, την ημέρα τής Ορθοδοξίας στα Ανάκτορα Αθηνών, εκφώνησε ένα λόγο. Αυτός ο λόγος κατηγορήθηκε από την ΕΔΑ και από το σύνολο τής Αριστεράς ως «ψυχροπολεμικό, μισαλλόδοξο, και σκοταδιστικό κείμενο». Ο Πρωθυπουργός όμως Γεώργιος Παπανδρέου εξέφρασε απόλυτα την ευαρέσκειά του λέγοντας «Εύγε, Μεγαλειότατε. Πρόκειται για ένα πατριαρχικό λόγο». Η σύνταξη τού λόγου αυτού, συντάχθηκε από κοινού από τον Βασιλέα και τον Πρωθυπουργό.
Την ίδια περίοδο και λίγο πρίν από το Πάσχα, ο Ανδρέας Παπανδρέου πού συμμετείχε στην Κυβέρνηση τού πατέρα του ως Υφυπουργός Οικονομικών και Συντονισμού, αρχίζει να κινείται εντός τού κόμματος, δημιουργώντας ουσιαστικά ένα δικό του κόμμα, μέσα στο κόμμα τού πατέρα του.
Τον Μάϊο τού 1965 τα πράγματα αρχίζουν να παίρνουν μια άλλη τροπή. Η Εφημερίς τής Λαρίσης «Ημερήσιος Κήρυξ», αποκαλύπτει την ύπαρξη εντός τού στρατεύματος, μιάς παραστρατιωτικής οργανώσεως πού ήθελε την ανατροπή τόσο τής κυβερνήσεως όσο και τού πολιτεύματος. Η οργάνωση αυτή είναι ο γνωστός ΑΣΠΙΔΑ που σημαίνει «Αξιωματικοί Σώσατε Πατρίδα, Ιδανικά, Δημοκρατία, Αξιοκρατία». Είναι η περίοδος πού οι σχέσεις Ελλάδος και Τουρκίας είναι σε ένταση σε σχέση με το Κυπριακό και την Β' ΕΟΚΑ. Από την έρευνα ανακαλύπτεται ότι πολιτικός εμπνευστής τής εν λόγω οργανώσεως ήταν ο Ανδρέας Παπανδρέου.
Την επίμαχη περίοδο Υπουργός Εθνικής Αμύνης ήταν ο Πέτρος Γαρουφαλιάς, ένας καπιταλιστής και ένθερμος φιλοβασιλικός. Μόλις ο Βασιλεύς τών Ελλήνων Κωνσταντίνος ΙΓ' πληροφορήθηκε στην ύπαρξη τής παραστρατιωτικής οργανώσεως, τον κάλεσε, αν και αρχηγός του Κράτους ανεύθυνος όμως κατά το Σύνταγμα, για να συμβουλέψει την Κυβέρνηση και να ενημερωθεί για το γεγονός, και για την δολιοφθορά σε στρατιωτικά αυτοκίνητα σε μονάδες τού Έβρου.
Στην συνάντηση αυτήν, ο Υπουργός Εθνικής Αμύνης Γαρουφαλιάς επιβεβαίωσε τον Βασιλέα για τον ΑΣΠΙΔΑ, λέγοντάς τον ότι το κίνημα δεν το έκαναν οι Κομμουνιστές, αλλά πολιτικός εμπνευστής ήταν ο Ανδρέας Παπανδρέου, ενώ εκτελεστής ήταν ο Συνταγματάρχης Γεώργιος Παπαδόπουλος, ο μετέπειτα Δικτάτωρ. Ο Βασιλεύς ζητά από τον Υπουργό να απομακρύνει τον Γεώργιο Παπαδόπουλο από το στράτευμα, αλλά εκείνος απάντησε πώς αυτό δεν γίνεται, διότι δέχεται πιέσεις από τον ίδιο τον Πρωθυπουργό, διότι ο πατέρας τού Γεωργίου Παπαδοπούλου ήταν προσωπικός φίλος τού Πρωθυπουργού και από το διπλανό χωριό από το Καλέντζι.
Ο Βασιλεύς τών Ελλήνων Κωνσταντίνος ΙΓ΄ και όλη η Ελληνική Βασιλική Οικογένεια μεταβαίνουν στην Κέρκυρα, διότι η Βασίλισσα Άννα - Μαρία ήταν έγκυος στο πρώτο παιδί και μάλιστα στίς ημέρες της. Από εκεί ο Βασιλεύς πληροφορείται ότι ο Πρωθυπουργός πιέζει τον Υπουργό Εθνικής Αμύνης να παραιτηθεί από το Υπουργείο με σκοπό να το αναλάβει ο ίδιος ο Πρωθυπουργός. Ο λόγος προφανής. Ήθελε ο Γεώργιος Παπανδρέου να αναλάβει εκείνος τίς ανακρίσεις για να καλύψει τον γυιό του Ανδρέα πού ήταν εμπλεκόμενος στην υπόθεση ΑΣΠΙΔΑ.
Ο Βασιλεύς κάνει ένα μεγάλο λάθος, και αυτό το αναγνώρισε και τότε αλλά και σε κατοπινές συνεντεύξεις πού έδωσε. Και αυτό είναι οι επιστολές πού έστειλε από την Κέρκυρα πρός τον Πρωθυπουργό, κάτι για το οποίοι και μετάνοιωσε.
Ο Πρωθυπουργός Γεώργιος Παπανδρέου μαζί με τον Υπουργό Δικαιοσύνης μεταβαίνουν την Κέρκυρα, για να υπογραφεί η ληξιαρχική πράξη γεννήσεως τής Πριγκίπισσας τής Ελλάδος Αλεξίας. Σε κατ΄ ιδίαν συνάντηση ο Πρωθυπουργός διαβεβαίωσε τον Βασιλέα ότι δεν τίθεται θέμα αντικαταστάσεως τού Υπουργού Εθνικής Αμύνης.
Οι δύο συμφώνησαν να συναντηθούν ξανά στα Ανάκτορα Αθηνών την 15η Ιουλίου το απόγευμα. Τώρα όμως τα πράγματα είχαν πάρει άλλη τροπή. Ο Πρωθυπουργός ζητά από τον Βασιλέα να απομακρύνει τον Υπουργό Εθνικής Αμύνης Γαρουφαλιά και να αναλάβει εκείνος το εν λόγω Υπουργείο. Ο Βασιλεύς αρνείται κάτι τέτοιο, λέγοντας ότι θα πρέπει πρώτα να ολοκληρωθούν οι ανακρίσεις πού σχετίζονται και με τον Ανδρέα Παπανδρέου, και στην συνέχεια να αναλάβει το Υπουργείο. Ο Γέρος αρνείται πεισματικά κάτι τέτοιο. Ο Βασιλεύς προτείνει μια άλλη λύση. Να αναλάβει το Υπουργείο Εθνικής Αμύνης ο Γέρος, αλλά τίς ανακρίσεις για τον ΑΣΠΙΔΑ να τίς αναλάβει το Υπουργείο Δικαιοσύνης. Στην πρόταση αυτήν τού Βασιλέως, ο Πρωθυπουργός απάντησε: «Δεν μπορώ». Ο Βασιλεύς και πάλι προσπαθεί να πείσει τον Πρωθυπουργό: «Κύριε Πρωθυπουργέ, εσείς τώρα πού θα βγείτε έξω θα σάς περιμένουν όλοι οι δημοσιογράφοι. Βγείτε λοιπόν και πείτε τους: «Δέν υπάρχει κρίση. Ο Βασιλεύς και εγώ τα βρήκαμε και έχει λυθεί το όλο πρόβλημα. Εγώ αναλαμβάνω το Υπουργείο Εθνικής Αμύνης και το έχει υπογράψει ο Βασιλεύς και θα μεταφέρω όλη την υπόθεση στο Υπουργείο Δικαιοσύνης». Ο Γέρος κοιτούσε τον Βασιλέα, καταλαβαίνοντας ότι είχε δίκαιο ο Μεγαλειότατος, αλλά δεν μπορούσε να δεχτεί κάτι τέτοιο, για ένα και μοναδικό λόγο. Και αυτός ήταν ο φόβος τού Ανδρέα. Αν και δεν τον συμπαθούσε καθόλου, ο Ανδρέας μαζί με την Μαργαρίτα απειλούσαν τον πατέρα τους, πώς αν υποχωρήσει δεν θα ξαναέβλεπε τα εγγόνια του.
Οι εξελίξεις είναι ραγδαίες. Οι 15 Βουλευτές φεύγουν από την Ένωση Κέντρου, με αποτέλεσμα να πέσει η Κυβέρνηση. Είναι αυτοί που χαρακτηρίστηκαν ως «Αποστάτες». Ο Βασιλεύς ορίζει Κυβέρνηση υπό τον Νόβα, για να αρχίσει μια πολιτική ανωμαλία πού θα οδηγήσει στην 21η Απριλίου 1967.
Μετά την κρίση, οι δύο πρωταγωνιστές Βασιλεύς και Γεώργιος Παπανδρέου συναντήθηκαν στην Κηφισιά. Ο ένας πήγαινε στο Τατόι (πού ήρθε αργότερα το ΠΑΣΟΚ τού Ανδρέα Παπανδρέου και το πήρε άδικα) και ο άλλος έφευγε από το Καστρί. Μιλήσαν περίπου είκοσι λεπτά. Ο Βασιλεύς λέει στον Παπανδρέου ότι θα πρέπει να βγεί και ν' απαντήσει σε αυτά πού λέει. Για να απαντήσει ο Γέρος και να πεί ότι αυτό δεν είναι σωστό, διότι εγώ είμαι πολιτικός ενώ εσείς είστε ο Βασιλεύς. Αυτό όμως ήταν ένα μεγάλο λάθος τού αειμνήστου Βασιλέως πού τον άκουσε και δεν βγήκε να μιλήσει στούς υπηκόους του, για να ξεκαθαρίσει το θέμα.
Μετά τον διορισμό τού Νόβα ως Πρωθυπουργού - αυτό ήταν μέσα στα δικαιώματα τού Βασιλέως πού όριζε το Σύνταγμα τού 1952 - και την συγκέντρωση τών λοιπών «Αποστατών» βουλευτών μαζί του, ο ρόλος τού Βασιλέως είχε τελειώσει. Δυστυχώς όμως, η κυβέρνηση Νόβα δεν έλαβε την ψήφο εμπιστοσύνης. Ο Βασιλεύς Κωνσταντίνος ΙΓ΄ ασκώντας τα δικαιώματά του πού απέρρεαν από το Σύνταγμα τού 1952, δίνει εντολή σχηματισμού Κυβερνήσεως στον Στεφανόπουλο, Βουλευτή τής Ενώσεως Κέντρου. Ο Στεφανόπουλος απευθυνόμενος στον Βασιλέα λέει ότι, αυτή η εντολή είναι διερευνητική. Κατά την συνάντηση τής Κοινοβουλευτικής Ομάδος τής Ενώσεως Κέντρου, τά Μέλη δεν μπόρεσαν να συμφωνήσουν και έτσι ο Στεφανόπουλος επιστρέφει την εντολή στον Βασιλέα.
Ο Βασιλεύς Κωνσταντίνος ΙΓ΄, καλεί στα Ανάκτορα τούς Στεφανόπουλο και Τσιριμώκο. Ύστερα από μια έντονη συζήτηση, κατασταλάζουν ότι την διακυβέρνηση τής χώρας θα αναλάμβανε ο Τσιριμώκος. Εκείνος προσπαθούσε να βρεί τούς 151 Βουλευτές. Από την άλλη η ΕΡΕ, είχε βάλει ένα και μοναδικό στόχο. Να μην κατέβει στίς επικείμενες εκλογές ο Ανδρέας Παπανδρέου, ο αίτιος όλης αυτής τής καταστάσεως. Από την άλλη η ΕΔΑ και γενικά η Αριστερά, ήταν ενοχλημένη διότι δεν μπορούσαν να χωνέψουν ότι το Παλάτι επέλεξε για Πρωθυπουργό ένα παλαιό αριστερό. Μάλιστα ένας Βουλευτής τής ΕΔΑ απευθυνόμενος στον Πρωθυπουργό Τσιριμώκο είπε: «Με τι ασχολείσαι τώρα; Ξεσκονίζεις τον Θρόνο;». Για να απαντήσει ο Πρωθυπουργός. «Μπα....όταν ήρθα τον βρήκα να λάμπει από το ξεσκόνισμα πού τού είχαν κάνει οι προκάτοχοί μου».
Δυστυχώς σε αυτήν την προσπάθεια τού Τσιριμώκου, ο Μαρκεζίνης δεν έδωσε ψήφο εμπιστοσύνης και δεν στήριξε την προσπάθεια τού Πρωθυπουργού, να ομαλοποιηθεί η κατάσταση στην Ελλάδα. Εάν ο Μαρκεζίνης είχε βοηθήσει τότε την κατάσταση, η Ελλάς θα γλύτωνε από ταλαιπωρίες.
Τελικά, οι αλλεπάλληλες εναλλαγές Κυβερνήσεων και η πολιτική ανωμαλία που προήλθε από την ανακάλυψη τού ΑΣΠΙΔΑ και την εμπλοκή τού Ανδρέα Παπανδρέου, έφερε τον Παναγιώτη Κανελλόπουλο στην εξουσία με την εντολή να διενεργήσει εκλογές τον Μάΐο τού 1967, αλλά τίς πρόλαβε η Δικτατορία τών Συνταγματαρχών.
Εκείνο το ίδιο βράδυ τού πραξικοπήματος, συνελήφθησαν όλοι οι πολιτικοί αρχηγοί και όχι μόνο και οδηγήθηκαν στού Γουδί. Εκεί συναντήθηκαν και μίλησαν μετά από τα γεγονότα τού 1965, ο Γέρος Γεώργιος Παπανδρέου και ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης. Στον διάλογο πού ακολούθησε και τον παραθέτει ο ίδιος ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης στην εκπομπή τού Αλέξη Παπαχελά, ο Γέρος τής Δημοκρατίας απευθυνόμενος στο ποτέ αγαπητό του πολιτικό παιδί Κωνσταντίνο Μητσοτάκη είπε: «Ποιός φταίει κύριε Πρόεδρε για την κατάσταση την σημερινή; Μήπως εμείς οι...αποστάτες; Για να απαντήσει ο Γεώργιος Παπανδρέου. Τελικά Κώστα ο Βασιλεύς είχε απόλυτα δίκαιο. Για όλη αυτήν την κατάσταση αίτιος και υπεύθυνος είναι ο Ανδρέας».
Αυτά για να σταματήσει πλέον η σκύλευση ανθρώπων πού δεν είχαν καμία ανάμειξη με τα «Ιουλιανά και την Αποστασία».
Ο ΙΣΤΟΡΙΚΟΣ.
αναφορά γέρου σε γέρο μητσοτάκη ΄΄οτι ο βασιλεύς είχε δίκαιο