Κ Α Λ Η Μ Ε Ρ Α

Του Κ. Καραγιαννίδη

Καλημέρα Δέσποινα, γεια σου και σε Μαρία.
Την καλημέρα μου θα πω και σ’ άγνωστη κυρία.
Απλόχερα μοιράζαμε κάποτε καλημέρες,
όχι μονάχα σε γνωστές και σ’ άγνωστες παρέες.

 

Μοναχικοί και έρημοι σήμερα οι ανθρώποι,
μέσα στο πλήθος τρέχουνε, δεν τους χωρούν οι τόποι.
- Γεια σου καλέ συνάδελφε, κάτι έχω να σου πω.
- Δεν προλαβαίνω, Γιώργο μου, θα χάσω τ’ αστικό.

Αγχώδης είναι η ζωή μες στις μεγάλες πόλεις,
την καλημέρα δεν ακούς ούτε στις κωμοπόλεις.
Στον κόσμο, στην κοσμάρα του μέσα ο καθένας ζει,
είτε βαδίζει μόνος του ή μ’ εκατό μαζί.

Μεγάλη φέρνει μοναξιά ο μέγας πληθυσμός,
oι άνθρωποι ιδιόρρυθμοι, συνήθης ο θυμός.
Φεύγουν τα χρόνια και περνούν, χωρίς να τα χαρούμε.
Αν … προλαβαίνεις, πες μου, ζωή είναι αυτή που ζούμε;

Κ. Καραγιαννίδης 15 – 07 - 2025