«Το Ισραήλ γνωρίζει ακριβώς πόση τροφή χρειάζεται η Γάζα»
Η μαθηματική εξίσωση της πείνας στη Γάζα είναι απλή: Οι Παλαιστίνιοι δεν μπορούν να φύγουν, ο πόλεμος έχει σταματήσει τη γεωργία, και το Ισραήλ έχει απαγορεύσει την αλιεία -άρα σχεδόν κάθε θερμίδα που καταναλώνει ο πληθυσμός πρέπει να έρθει από το εξωτερικό. Αυτό αναφέρει δημοσίευμα του...
Guardian, που περιγράφει τις συνθήκες που επικρατούν στη Λωρίδα της Γάζας.
Το Ισραήλ γνωρίζει ακριβώς πόση τροφή χρειάζεται η Γάζα. Εδώ και δεκαετίες, «ρυθμίζει» την πείνα στην περιοχή, αρχικά μετρώντας τις προμήθειες που θα ασκούσαν πίεση χωρίς να οδηγήσουν σε λιμοκτονία.
«Η ιδέα είναι να βάλουμε τους Παλαιστίνιους σε δίαιτα, αλλά όχι να τους αφήσουμε να πεθάνουν από την πείνα», είχε δηλώσει το 2006 ανώτερος σύμβουλος του τότε πρωθυπουργού Εχούντ Ολμέρτ. Το 2008, ισραηλινό δικαστήριο υποχρέωσε την κυβέρνηση να δώσει στη δημοσιότητα τα επίσημα έγγραφα αυτών των υπολογισμών.
Η ισραηλινή υπηρεσία COGAT, που εξακολουθεί να ελέγχει την είσοδο ανθρωπιστικής βοήθειας στη Γάζα, είχε τότε υπολογίσει ότι απαιτούνται τουλάχιστον 2.279 θερμίδες την ημέρα ανά άτομο – ποσότητα που αντιστοιχεί σε 1,836 κιλά τροφής.
Σήμερα, οι ανθρωπιστικές οργανώσεις ζητούν λιγότερο: περίπου 62.000 μετρικοί τόνοι ξηρής και κονσερβοποιημένης τροφής το μήνα για 2,1 εκατομμύρια ανθρώπους –ή περίπου 1 κιλό τροφής ανά άτομο ημερησίως.
Καθώς η κατάσταση οδηγείται σε λιμό, Ισραηλινοί αξιωματούχοι αρνούνται ότι υπάρχει λιμοκτονία, ισχυρίζονται χωρίς αποδείξεις ότι η Χαμάς κλέβει τη βοήθεια που προορίζεται για τους κατοίκους, ή κατηγορούν τον ΟΗΕ για προβλήματα διανομής, παραθέτοντας φωτογραφίες με φορτία που παραμένουν στο τελωνείο.
Ως απόδειξη ότι υπάρχει επάρκεια τροφής, επικαλούνται και το χάος στις διανομές από την Gaza Humanitarian Foundation (GHF), μια εταιρεία logistics με στήριξη ΗΠΑ και Ισραήλ.
Όμως τα ίδια τα στοιχεία του Ισραήλ λένε άλλα: μεταξύ Μαρτίου και Ιουνίου επετράπη η είσοδος μόλις 56.000 τόνων τροφής, λιγότερο από το ένα τέταρτο των ελάχιστων αναγκών.
Ακόμα κι αν διανεμόταν όλη η βοήθεια ισότιμα, η πείνα ήταν αναπόφευκτη. Δεν υπήρχε αρκετό φαγητό.
Σύμφωνα με έκθεση του IPC (Integrated Food Security Phase Classification), η Γάζα βρίσκεται πλέον επίσημα σε «σενάριο χειρότερης περίπτωσης λιμού». Οι παραδόσεις τροφίμων είναι «πολύ κάτω από το ελάχιστο αναγκαίο επίπεδο» λόγω «δραστικών περιορισμών στην είσοδο προμηθειών».
Η ανεξάρτητη Επιτροπή Επανεξέτασης Λιμών (FRC) δήλωσε πως το σχέδιο διανομής της GHF θα οδηγούσε σε μαζική λιμοκτονία, ακόμη κι αν δεν υπήρχε η βία που καταγράφεται.
Τον Μάρτιο και τον Απρίλιο, η Γάζα ήταν εντελώς αποκλεισμένη, χωρίς καθόλου τρόφιμα. Τον Μάιο, έπειτα από διεθνή πίεση, ο Νετανιάχου ανακοίνωσε ότι θα επιτραπεί η επανεκκίνηση της βοήθειας.
Ωστόσο, η ποσότητα τροφίμων που μπήκε τον Μάιο ήταν τόσο μικρή που απλώς επιβράδυνε την πείνα, δεν την απέτρεψε.
Δύο μήνες μετά, η διεθνής κατακραυγή μεγαλώνει, με τον Τραμπ να ζητά να φτάσει «κάθε γραμμάριο τροφής» στα παιδιά που λιμοκτονούν.
Ο Νετανιάχου, σε απάντηση, υποσχέθηκε μόνο «ελάχιστη» επιπλέον βοήθεια. Οι είσοδοι φορτηγών τροφίμων αυξήθηκαν, αλλά παραμένουν πολύ κάτω από το όριο επάρκειας.
Έχουν ξαναρχίσει και οι ρίψεις τροφίμων από αέρα, με συμμετοχή χωρών όπως η Γαλλία, Γερμανία, Βρετανία, Αίγυπτος και ΗΑΕ. Παρότι συμβολικά ισχυρές, οι ρίψεις είναι δαπανηρές, επικίνδυνες και αναποτελεσματικές.
Πέρσι, τουλάχιστον 12 άνθρωποι πνίγηκαν προσπαθώντας να περισυλλέξουν τρόφιμα από τη θάλασσα, και άλλοι 5 σκοτώθηκαν όταν παλέτες έπεσαν πάνω τους.
Μέσα στους πρώτους 21 μήνες του πολέμου, 104 αεροπορικές ρίψεις ισοδυναμούσαν με τρόφιμα για μόλις τέσσερις ημέρες, με κόστος δεκάδων εκατομμυρίων δολαρίων -χρήματα που θα μπορούσαν να θρέψουν πολύ περισσότερους, αν επενδύονταν σε φορτηγά.
Πέρα από το οικονομικό, το τίμημα είναι και πολιτικό: με τις ρίψεις, η πείνα παρουσιάζεται ως τεχνικό πρόβλημα,όχι ως πολιτική επιλογή, σύμφωνα με τον Guardian.
Σε άλλες περιοχές, οι ρίψεις τροφής γίνονται μόνο όταν η πρόσβαση είναι αδύνατη λόγω γεωγραφίας ή εχθρικών δυνάμεων. Στη Γάζα, το μόνο εμπόδιο είναι οι ισραηλινές απαγορεύσεις -από μια χώρα που έχει την πλήρη υποστήριξη της Δύσης και είναι εξοπλισμένη με βρετανικά και αμερικανικά όπλα.
Αυτή την εβδομάδα, δύο ισραηλινές οργανώσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων ανακοίνωσαν πως το Ισραήλ διαπράττει γενοκτονία στη Γάζα, χρησιμοποιώντας και την πείνα ως «όπλο πολέμου». Η B’Tselem έκανε λόγο για «επίσημη, δηλωμένη πολιτική» μαζικής λιμοκτονίας.
Η ισραηλινή κυβέρνηση ξέρει πόσες θερμίδες χρειάζονται οι κάτοικοι της Γάζας και τι ποσότητες φαγητού μπαίνουν στην περιοχή. Στο παρελθόν έκανε μαθηματικές πράξεις για να αποφύγει τη λιμοκτονία.
Τώρα, κάνει άλλους υπολογισμούς, γράφει ο Guardian. Και δεν μπορεί να ρίξει την ευθύνη σε κανέναν άλλο, ούτε και οι σύμμαχοί της, καταλήγει.
Το Ισραήλ γνωρίζει ακριβώς πόση τροφή χρειάζεται η Γάζα. Εδώ και δεκαετίες, «ρυθμίζει» την πείνα στην περιοχή, αρχικά μετρώντας τις προμήθειες που θα ασκούσαν πίεση χωρίς να οδηγήσουν σε λιμοκτονία.
«Η ιδέα είναι να βάλουμε τους Παλαιστίνιους σε δίαιτα, αλλά όχι να τους αφήσουμε να πεθάνουν από την πείνα», είχε δηλώσει το 2006 ανώτερος σύμβουλος του τότε πρωθυπουργού Εχούντ Ολμέρτ. Το 2008, ισραηλινό δικαστήριο υποχρέωσε την κυβέρνηση να δώσει στη δημοσιότητα τα επίσημα έγγραφα αυτών των υπολογισμών.
Η ισραηλινή υπηρεσία COGAT, που εξακολουθεί να ελέγχει την είσοδο ανθρωπιστικής βοήθειας στη Γάζα, είχε τότε υπολογίσει ότι απαιτούνται τουλάχιστον 2.279 θερμίδες την ημέρα ανά άτομο – ποσότητα που αντιστοιχεί σε 1,836 κιλά τροφής.
Σήμερα, οι ανθρωπιστικές οργανώσεις ζητούν λιγότερο: περίπου 62.000 μετρικοί τόνοι ξηρής και κονσερβοποιημένης τροφής το μήνα για 2,1 εκατομμύρια ανθρώπους –ή περίπου 1 κιλό τροφής ανά άτομο ημερησίως.
Καθώς η κατάσταση οδηγείται σε λιμό, Ισραηλινοί αξιωματούχοι αρνούνται ότι υπάρχει λιμοκτονία, ισχυρίζονται χωρίς αποδείξεις ότι η Χαμάς κλέβει τη βοήθεια που προορίζεται για τους κατοίκους, ή κατηγορούν τον ΟΗΕ για προβλήματα διανομής, παραθέτοντας φωτογραφίες με φορτία που παραμένουν στο τελωνείο.
Ως απόδειξη ότι υπάρχει επάρκεια τροφής, επικαλούνται και το χάος στις διανομές από την Gaza Humanitarian Foundation (GHF), μια εταιρεία logistics με στήριξη ΗΠΑ και Ισραήλ.
Όμως τα ίδια τα στοιχεία του Ισραήλ λένε άλλα: μεταξύ Μαρτίου και Ιουνίου επετράπη η είσοδος μόλις 56.000 τόνων τροφής, λιγότερο από το ένα τέταρτο των ελάχιστων αναγκών.
Ακόμα κι αν διανεμόταν όλη η βοήθεια ισότιμα, η πείνα ήταν αναπόφευκτη. Δεν υπήρχε αρκετό φαγητό.
Σύμφωνα με έκθεση του IPC (Integrated Food Security Phase Classification), η Γάζα βρίσκεται πλέον επίσημα σε «σενάριο χειρότερης περίπτωσης λιμού». Οι παραδόσεις τροφίμων είναι «πολύ κάτω από το ελάχιστο αναγκαίο επίπεδο» λόγω «δραστικών περιορισμών στην είσοδο προμηθειών».
Η ανεξάρτητη Επιτροπή Επανεξέτασης Λιμών (FRC) δήλωσε πως το σχέδιο διανομής της GHF θα οδηγούσε σε μαζική λιμοκτονία, ακόμη κι αν δεν υπήρχε η βία που καταγράφεται.
Τον Μάρτιο και τον Απρίλιο, η Γάζα ήταν εντελώς αποκλεισμένη, χωρίς καθόλου τρόφιμα. Τον Μάιο, έπειτα από διεθνή πίεση, ο Νετανιάχου ανακοίνωσε ότι θα επιτραπεί η επανεκκίνηση της βοήθειας.
Ωστόσο, η ποσότητα τροφίμων που μπήκε τον Μάιο ήταν τόσο μικρή που απλώς επιβράδυνε την πείνα, δεν την απέτρεψε.
Δύο μήνες μετά, η διεθνής κατακραυγή μεγαλώνει, με τον Τραμπ να ζητά να φτάσει «κάθε γραμμάριο τροφής» στα παιδιά που λιμοκτονούν.
Ο Νετανιάχου, σε απάντηση, υποσχέθηκε μόνο «ελάχιστη» επιπλέον βοήθεια. Οι είσοδοι φορτηγών τροφίμων αυξήθηκαν, αλλά παραμένουν πολύ κάτω από το όριο επάρκειας.
Έχουν ξαναρχίσει και οι ρίψεις τροφίμων από αέρα, με συμμετοχή χωρών όπως η Γαλλία, Γερμανία, Βρετανία, Αίγυπτος και ΗΑΕ. Παρότι συμβολικά ισχυρές, οι ρίψεις είναι δαπανηρές, επικίνδυνες και αναποτελεσματικές.
Πέρσι, τουλάχιστον 12 άνθρωποι πνίγηκαν προσπαθώντας να περισυλλέξουν τρόφιμα από τη θάλασσα, και άλλοι 5 σκοτώθηκαν όταν παλέτες έπεσαν πάνω τους.
Μέσα στους πρώτους 21 μήνες του πολέμου, 104 αεροπορικές ρίψεις ισοδυναμούσαν με τρόφιμα για μόλις τέσσερις ημέρες, με κόστος δεκάδων εκατομμυρίων δολαρίων -χρήματα που θα μπορούσαν να θρέψουν πολύ περισσότερους, αν επενδύονταν σε φορτηγά.
Πέρα από το οικονομικό, το τίμημα είναι και πολιτικό: με τις ρίψεις, η πείνα παρουσιάζεται ως τεχνικό πρόβλημα,όχι ως πολιτική επιλογή, σύμφωνα με τον Guardian.
Σε άλλες περιοχές, οι ρίψεις τροφής γίνονται μόνο όταν η πρόσβαση είναι αδύνατη λόγω γεωγραφίας ή εχθρικών δυνάμεων. Στη Γάζα, το μόνο εμπόδιο είναι οι ισραηλινές απαγορεύσεις -από μια χώρα που έχει την πλήρη υποστήριξη της Δύσης και είναι εξοπλισμένη με βρετανικά και αμερικανικά όπλα.
Αυτή την εβδομάδα, δύο ισραηλινές οργανώσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων ανακοίνωσαν πως το Ισραήλ διαπράττει γενοκτονία στη Γάζα, χρησιμοποιώντας και την πείνα ως «όπλο πολέμου». Η B’Tselem έκανε λόγο για «επίσημη, δηλωμένη πολιτική» μαζικής λιμοκτονίας.
Η ισραηλινή κυβέρνηση ξέρει πόσες θερμίδες χρειάζονται οι κάτοικοι της Γάζας και τι ποσότητες φαγητού μπαίνουν στην περιοχή. Στο παρελθόν έκανε μαθηματικές πράξεις για να αποφύγει τη λιμοκτονία.
Τώρα, κάνει άλλους υπολογισμούς, γράφει ο Guardian. Και δεν μπορεί να ρίξει την ευθύνη σε κανέναν άλλο, ούτε και οι σύμμαχοί της, καταλήγει.
